پژوهش در نشخوارکنندگان، جلد ۶، شماره ۱، صفحات ۱-۱۶
عنوان فارسی تاثیر سطوح مختلف بیوچار حاصل از پوست گردو و بسترمرغ بر فراسنجه‌های تخمیری شکمبه و تولید متان به‌روش برون تنی
چکیده فارسی مقاله چکیده سابقه و هدف: بیوچار نوعی ماده غنی از کربن است که از سوختن زیست‌ توده‌های کشاورزی و دامی در محیطی با اکسیژن کم تولید می‌شود. این ماده با داشتن ساختاری متخلخل و سطح ویژه وسیع، جایگاهی مناسب برای استقرار و توسعه بیوفیلم حاوی جمعیت‌های مختلف میکروبی در محیط‌های بی‌هوازی از جمله شکمبه فراهم کرده و سبب رشد و تکثیر میکروبی و بهبود بازده تخمیر می‌شود. ساختار پر منفذ بیوچار تشکیل کلونی‌های میکروبی از جمله متانوتروف‌ها (اکسیدکننده متان) را تسهیل می‌کند و با افزایش جمعیت آن‌ها و همچنین استقرار کلونی‌های متانوژن و متانوتروف در سطح بیوچار اکسیداسیون متان افزایش می‌یابد. این تحقیق به‌منظور بررسی اثر سطوح مختلف بیوچارهای حاصل از پوست گردو و بستر مرغ بر میزان تولید گاز، قابلیت هضم، تولید متان و آمونیاک به‌روش آزمایشگاهی انجام شد. مواد و روش‌ها: برای تولید بیوچار، پوست گردو و بستر مرغ به‌صورت مجزا در حلب‌های دردار با‌حداقل نفوذ اکسیژن به‌مدت 3 ساعت سوزانده شدند. سطوح 5/0، 1 و 5/1 درصد از هر بیوچار به جیره‌ پایه شامل: یونجه، کاه گندم، سبوس گندم، دانه جو، دانه ذرت، کنجاله سویا، مکمل معدنی و ویتامینی و نمک با‌نسبت 40 به 60 علوفه به کنسانتره اضافه گردید. آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با هفت تیمار شامل: 1- شاهد (جیره پایه بدون بیوچار) 2- جیره پایه+ 5/0 درصد بیوچار پوست گردو 3- جیره پایه+ 1 درصد بیوچار پوست گردو 4- جیره پایه+ 5/1 درصد بیوچار پوست گردو 5- جیره پایه+ 5/0 درصد بیوچار بستر مرغ 6- جیره پایه+ 1 درصد بیوچار بستر مرغ 7- جیره پایه+ 5/1 درصد بیوچار بستر مرغ با سه تکرار اجرا شد. انکوباسیون با‌استفاده از مایع شکمبه چهار راس گوسفند کرمانی مجهز به فیستولای شکمبه‌ای، 2 ساله با‌وزن 5/50 کیلوگرم تهیه شده دو ساعت بعد از تغذیه صبح، انجام شد. تولید گاز نمونه‌ها در زمان‌های 2 ،4، 6، 8، 12، 18، 24، 48، 72 و 96 ساعت در شرایط آزمایشگاهی تعیین گردید. در پایان 24 ساعت، قابلیت هضم ماده خشک، غلظت نیتروژن آمونیاکی و تولید متان تعیین و فراسنجه‌های تولید گاز، انرژی قابل‌متابولیسم، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و قابلیت هضم ماده آلی برآورد گردید. یافته‌ها: افزودن بیوچار به جیره‌های آزمایشی کاهش تولید گاز در زمان‌ 24 و 96 ساعت انکوباسیون را به‌همراه داشت و سبب کاهش معنی‌دار انرژی قابل‌متابولیسم، اسیدهای چرب کوتاه زنجیر و قابلیت هضم ماده آلی شد. سطوح 1 و 5/1 درصد بیوچار پوست گردو و 5/1 درصد بستر مرغ سبب افزایش قابلیت هضم ماده خشک نسبت به جیره شاهد شدند. غلظت نیتروژن آمونیاکی با‌ افزودن بیوچار پوست گردو و بستر مرغ در مقایسه با‌شاهد کاهش یافت. سطح 1 درصد بیوچار پوست گردو و 5/1 درصد بیوچار بستر مرغ بیشترین کاهش را در مقدار و درصد متان تولید شده نسبت به شاهد نشان دادند. نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تیمار 1 درصد بیوچار پوست گردو و 5/1 درصد بیوچار بستر مرغ می‌تواند باعث کاهش تولید متان، آمونیاک و بهبود بازده تخمیر شکمبه شود. بنابراین، استفاده از 1 درصد بیوچار پوست گردو و یا 5/1 درصد از بیوچار بستر مرغ می‌تواند برای دستکاری تخمیر در شکمبه و کاهش تولید گاز متان مورد استفاده قرار گیرند. واژه‌های کلیدی: بیوچار، متان، زیست‌توده، قابلیت هضم، آمونیاک
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Effect of different levels of walnut shell and chicken manure biochar on ruminal fermentation parameters and methane production
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله اعظم میرحیدری |
دانشجوی دوره دکترای علوم دامی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

نورمحمد تربتی نژاد |
سردبیر مجله پژوهشهای نشخوارکنندگان/دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان

سعید حسنی |
دانشگاه گرگان

پیروز شاکری |
مرکز تحقیقات کشاورزی کرمان

نشانی اینترنتی http://ejrr.gau.ac.ir/article_4207_7e881e32436db767f9b7972187b31c61.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1332/article-1332-874887.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات