این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۲۸، شماره ۴، صفحات ۲۹۱-۲۹۵
عنوان فارسی فراوانی مری بارت دربیماران کاندید انجام آندوسکوپی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف : مری بارت یک ضایه پیش سرطانی است که در حدود 10 درصد موارد منجر به آدنوکارسینوم مری می‌گردد. مشکل اصلی در مورد مری بارت آن است که به کرات در آندوسکوپی از دید پزشکان پنهان می‌ماند و آندوسکوپیست‌ها بندرت از محل اتصال مری به معده (GEJ) که نرمال به نظر رسند، نمونه‌برداری انجام می‌دهند.با توجه به اهمیت وجود یا عدم وجود مری بارت ما در مطالعه خود تصمیم گرفتیم فراوانی مری بارت را بدون انتخاب بیماران، هنگام مراجعه به بخش آندوسکوپی و درحین انجام آندوسکوپی بررسی نمائیم. مواد و روشها : 146 بیمار مراجعه کننده به بخش آندوسکوپی بیمارستان آیت ا... طالقانی تهران به مدت 8 ماه از تاریخ مهر 1381 لغایت اردیبهشت1382 بدون توجه به اندیکاسیون انجام آندوسکوپی مورد بررسی قرار گرفتند. برای هر یک از بیماران پرسشنامه‌ای شامل مشخصات فردی بیماران، وجود علایم بالینی ریفلاکس گوارشی و اندیکاسیون انجام آندوسکوپی تکمیل گردید. سپس بیماران توسط فوق تخصص گوارش تحت آندوسکوپی فوقانی قرار گرفته و از ناحیه اتصال مخاط مری به معده (Z-Line) ، از هر بیمار 4-2 بیوپسی و حتی‌الامکان از هر ربع یک نمونه بیوپسی گرفته شد. در نهایت کلیه اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار SPSS مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها : کل بیماران مورد بررسی شامل 68 مرد و 78 زن بودند. شایعترین علت مراجعه بیماران درد شکمی در 8/67% (99 نفر) بود. ترش کردن در 5/79% (16 نفر)، دیسفاژی در 1/17% (25 نفر)، درد سینه در 1/28% (41 نفر) و رگورژیتاسیون در 8/4% (7 نفر) بیماران مشاهده شد. در بررسی آندوسکوپی 13% مری بارت کوتاه، 8/4% مری بارت بلند، 11% ازوفاژیت و 11% هرنی هیاتال گزارش شد. در بررسیهای پاتولوژی، تنها در7/2% (4 مورد) بیماران مورد مطالعه بافت مری بارت یافت شد. از میان بیماران مبتلا نیمی از بیماران (2 نفر) سابقه ای از علایم ریفلاکس معده به مری را نداشتند. 75% بیماران (3 نفر) در آندوسکوپی شواهدی از مری بارت را نشان ندادند. از 26 بیمار که در آندوسکوپی مشکوک به مری بارت بوده اند، تنها یک نفر در بافت شناسی مری بارت را نشان دادند. نتیجه گیری : براساس آمارهای موجود مری بارت بر اساس درجه دیسپلازی که در آن به وقوع می‌پیوندد تا 10% می‌تواند به آدنوکارسینوم تبدیل گردد. برای جلوگیری از بروز آدنوکارسینوم مری و توقف این روند رو به رشد لازم است ملاک‌هایی مشخص شود تا حداکثر بیماران مبتلا با حداقل هزینه در مرحله مری بارت (در واقع متاپلازی با یا بدون دیسپلازی) تشخیص داده شودند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله ،بیماری ریفلاکس گاستروازوفاژیال، علایم ریفلاکس، مری بارت
عنوان انگلیسی Barrett's esophagus in patients candidated for endoscopy
چکیده انگلیسی مقاله Background : Barrett's esophagus is a precancerous lesion leading to esophageal carcinoma in 10% of cases. It is usually remained undetected during endoscopy and most of physicians do not take biopsy from gastroesophageal junction (GEJ) when it seems to be normal. In the present study we have determined the frequency of Barrett's esophagus in a group of Iranian patients referring for endoscopy to our unit. Materials and methods : During an eight-month period, 146 patients who had referred to our endoscopy unit entered our study regardless of their indication for endoscopy. A questionnaire dealing with demographic features, clinical manifestation of reflux, and indication for endoscopy was completed. During endoscopy, 2-4 biopsies obtained from Z-line. Finally, data were analyzed using SPSS software. Results : The study population included 78 females and 68 males. Abdominal discomfort was the most common presenting manifestation (67.8%). Other symptoms were reflux (7.9%), dysphagia (17.1%), chest pain (28.1%), and regurgitation (4.8%). Endoscopy revealed short segment Barrett's esophagus in 13%, long segment Barrett's esophagus in 4.8%, esophagitis in 11% and hiatal hernia in 11%. Pathologic studies showed Barrett's esophagus in 4 (2.7%) patients, of whom, 2 had clinical manifestations of reflux and 3 failed to have endoscopic appearance of Barrett's esophagus. Conclusion : As noted previously, 10% of cases with Barrett's esophagus may lead to esophageal adenocarcinoma, thus, appropriate criteria should be established to diagnose patients with Barrett's esophagus during their early stage.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله رحیم آقازاده | rahim aghazadeh
مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

بهرام هاشمی | bahram hashemi


امیر هوشنگ محمدعلیزاده | amir hooshang mohammad alizadeh


مهناز بالادست | mahnaz baladast


زهرا هنرکار | zahra honarkar


مهستی ابتیاع | mahasti ابتیاع


آقازاده r هاشمی b محمد علیزاده ah بالادست m هنرکار z ebtia m زالی mr محمدرضا زالی | aghazadeh r hashemi b mohammad alizadeh ah baladast m honarkar z ebtia m zali mr mohammad reza zali


نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-124&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده عمومی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات