این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 20 مهر 1404
پژوهش در پزشکی
، جلد ۳۱، شماره ۴، صفحات ۳۱۱-۳۱۵
عنوان فارسی
شناسایی پروتئینهای لارو فیلاریفرم (L۳) استرونژیلوئیدس استرکورالیس به روش وسترن بلات
چکیده فارسی مقاله
سابقه و هدف: استرونژیلوئیدس استرکورالیس انگلی است که در مناطق گرمسیر و نیمهگرمسیر جهان پراکنده است. جستجوی لارو با آزمونهای انگلشناسی در مدفوع مشکل است، زیرا بخش بزرگی از بیماران مزمن با آلودگی خفیف، تعداد کمی لارو به صورت متناوب دفع میکنند. تستهای سرولوژیکی (ELISA، IFA) قادر به شناسایی بیماران مزمن و بدون علامت میباشند اما هنوز آنتیژن استرونژیلوئیدس استرکورالیس به منظور استفاده روتین تشخیصی در دسترس نمیباشد. این بررسی با هدف تشخیص آنتیژنهای ایمونوژن این انگل برای اولین بار در ایران انجام شده است. روش بررسی: با آزمایش مدفوع به سه روش مستقیم، فرمالین – اتر و کشت آگار پلیت بیماران شناسایی شدند. در 2 بیمار، لاروهای رابدیتی فرم (L1) مشاهده شد. بعد از کشت، لاروهای فیلاریفرم 7-6 روز بعد از انکوباسیون مدفوع در محیط آگار پلیت در دمای 25 درجه سانتیگراد بدست آمدند. 12000 لارو در 250 میکرولیتر PBSحاوی مهارکنندههای پروتئاز سونیکه شدند. سپس میزان پروتئین با روش برادفورد تعیین شد. پروتئینهای لارو فیلاریفرم انگل با روش SDS-PAGE تفکیک شده و به روی کاغذ نیتروسلولز منتقل شدند. تست وسترن بلات با سرم افراد مبتلا به استرونژیلوئیدس استرکورالیس و دیگر عفونتهای انگلی (توکسوکاریازیس، هیداتیدوزیس و آمبیازیس) و سرم فرد سالم در رقتهای مختلف (1/0 ، 01/0 و 001 /0) انجام شد. یافتهها: 4 باند پروتئینی 23، 28، 30 و 41 کیلودالتونی توسط سرم افراد مبتلا (در رقت 1/0) شناسایی شدند. در همین رقت هیچ کدام از پروتئینهای لارو فیلاریفرم با سرم فرد سالم و با سرم فرد مبتلا به آمیبیازیس واکنشی نشان ندادند. ولی بعضی از پروتئینها با سرم بیماران مبتلا به هیداتیدوزیس و توکسوکاریازیس واکنش نشان دادند. با رقیق کردن سرمها فقط پروتئین 41 کیلودالتونی با سرم بیماران مبتلا به استرونژیلوئیدیازیس واکنش نشان دادند لذا این پروتئین، بعنوان مهمترین پروتئین ایمونوژن معرفی میگردد. نتیجهگیری: شناسایی پروتئینهای ایمونوژن این انگل در ایران که با ویژگیهای ژنتیکی و فیزیولوژی میزبان، خود را منطبق کرده میتواند گامی مهم در این راستا باشد.
کلیدواژههای فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
Identification of filariform larva (L3) proteins of Strongyloides stercoralis by western blot
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Strongyloides stercoralis is prevalent in tropical and subtropical regions of the world. S. stercoralis is the only nematodes with the ability to multiply in its host's body via autoinfection transmission. Larvae detection in faeces is difficult partly because of low egg production and irregular larvae excretion in faeces. Serologic tests (ELISA, IFA) are also diagnostic, however, S. stercoralis antigens are not available as a diagnostic tool. In the present study, we analyzed filariform larva (L3) proteins of S. stercoralis by the immuno blot technique. Materials and methods: Stool samples were examined by direct smear, formalin-ether and agar plate method to identify the patients. Sera were stored at 20°С. Filariform larvae were obtained by agar plate culture, which was incubated for 6-7days at 25ºC, then frozen at – 70°С. Finally, larvae were suspended at a concentration level of 12000 in 250l PBS, containing protease inhibitors and then sonicated. Protein level was measured by Bradford method. Proteins of S. stercoralis filariform larvae were separated by SDS-PAGE, blotted onto nitrocellulose paper. Western blot analysis of these antigens was achieved using infected human sera (0.1, 0.01, 0.001 dilution) with strongyloidiasis, toxocariasis, hydatidosis, amoebiasis and normal human serum as control. Results: Four immunodominant proteins (23, 28, 30, 41 kDa) were recognized with strongyloidiasis sera in 0.1diluted serum. None of the proteins reacted to normal human and amebiasis serum, but some showed reaction with serum of hydatidosis and toxocariosis. Having increased the level of serum dilution, only 41 kDa protein was recognized by strongyloidiasis sera. Other sera did not show any reaction to the parasite’s proteins. Therefore, the 41 kDa protein presents as most important immunodaminant protein in this study.Conclusion: The identification of immunodominant proteins, which have adapted themselves to the physiological and genetically conditions of the host is an appropriate diagnostic approach. Indeed, recombinant protein, such as 41 kDa, could enhance the sensitivity and specificity of serologic tests.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله
سهیلا روحانی | s rouhani
department of parasitology and mycology, shahid beheshti medical university
گروه انگل شناسی و قارچ شناسی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده
: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)
مهری محمودی | m mahmoudi
بهرام کاظمی | b kazemi
هوشنگ خزان | h khazan
نشانی اینترنتی
http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-381&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
عمومی
نوع مقاله منتشر شده
پژوهشی
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات