این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۳۴، شماره ۱، صفحات ۴۱-۴۷
عنوان فارسی مقایسه تأثیر سداتیو مخلوط‌های پروپوفول- فنتانیل و پروپوفول– میدازولام برای ایجاد سدیشن در اعمال میکرولانژیال
چکیده فارسی مقاله چکیده سابقه و هدف: با توجه به روند رو به رشد اعمال جراحی ناحیه حنجره و نیاز به محافظت از راه هوایی در حین و بعد از عمل و وجود رژیم های درمانی مختلف برای ایجاد سدیشن، دو رژیم پروپوفول- میدازولام و پروپوفول- فنتانیل در اعمال جراحی میکرولارنژیال مقایسه شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، 40 بیمار که به طور مستمر مراجعه و تحت عمل جراحی میکرولارنژیال قرار گرفته بودند و جزء گروه ASA I- II بودند، در دو گروه اتفاقی قرار گرفتند. در کلیه بیماران پروپوفول با دوز 5/0 میلی گرم در کیلوگرم به صورت بولوز و سپس 50 میکروگرم در کیلوگرم دردقیقه انفوزیون وریدی استفاده گردید. در یک گروه به همراه پروپوفول از میدازولام به میزان 03/0 میلی گرم در کیلوگرم و در گروه بعدی از فنتانیل به میزان 2 میکرو گرم در کیلوگرم بصوررت بولوز استفاده شد. تاثیر دو دسته دارو در ایجاد سدیشن توسط طبقه بندی Ramsay مورد بررسی قرار گرفت. نیاز به دوز اضافه، فشارخون، ضربان قلب و اشباع اکسیژن خون شریانی و همچنین زمان ریکاوری و عوارضی همچون تهوع و استفراغ و یادآوری خاطرات زمان عمل در بیماران بررسی شد. یافته ها: افراد دو گروه از نظر تعداد، سن، جنس، علایم حیاتی قبل از عمل، نیاز به دوز اضافه پروپوفول، فشار خون سیستولی و متوسط فشارخون سیستولی حین لارنگوسکوپی اختلاف معنی داری با هم نداشتند (NS). اما متوسط فشارسیستولی 1 دقیقه بعد از قطع لارنگوسکپی در گروه میدازولام سریع تر به حد پایه نزدیک می گردید (01/0>p). متوسط تعداد ضربان قلب متعاقب قطع تحریک در گروه فنتانیل زودتر به حد پایه نزدیک می شد؛ هم چنین افت ضربان قلب با تجویز فنتانیل بیشتر بود (02/0>p). متوسط اشباع اکسیژن خون شریانی در هنگام لارنگوسکوپی در گروه فنتانیل افت بیشتری را نشان داد (05/0>p). زمان هوشیاری در گروه میدازولام سریع تر بود (01/0>p). شیوع تهوع استفراغ در گروه فنتانیل بیشتر و آمنزی در گروه میدازولام به نحو چشم گیری شایع تر بود (01/0>p). نتیجه گیری: رژیم پروپوفول- میدازولام به همراه بلوک حنجره ای و بی حسی ناحیه ای نه تنها از ریکاوری سریع تر و با یادآوری خاطرات نامطلوب کمتری برخوردار است، بلکه از افت اشباع اکسیژن شریانی در هنگام لارنگوسکوپی نسبت به گروه پروپوفول- فنتالین بهتر جلوگیری می نماید. واژگان کلیدی: سدیشن، جراحی میکرولارنژیال، پروپوفول، میدازولام، فنتانیل.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparison between sedation effects of two combination drugs: propofol+fentanyl and propofol+midazolam in microlaryngeal procedures
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background: Complete regional anesthesia of larynx accompanied by sedation is used for microlaryngeal procedures performed in the vicinity of airway system. In this study we have compared the sedative effects of two combinations of sedative drugs during microlaryngoscopic surgery. Methods: 40 patients who were candidates for microlaryngoscopic surgeries were selected for this study. All patients were in ASA class I-II. At first Laryngeal anesthesia was given by using Lidocaine as superior Laryngeal block and scattering lidocaine as spray on the tongue and pharynx. Intratracheal block was done for all patients. All 40 patients received 0.5 mg/kg of propofol intravenously as bolus, followed by 50 µg/kg/min as an IV infusion. Patients were then randomly divided into two groups. Group I received 0.03 mg/kg of midazolam intravenously and group II received fentanyl 2 µg/kg intravenously. Blood pressure, heart rate and oxygen saturation of arterial blood was checked in all patients after induction of sedation, one minute after initiating Laryngoscopy and one minute after relieving the Laryngoscope stimulation. Time of complete awareness and recovery and also side effects, such as shivering, nausea and vomiting were evaluated. Results: Induction using Fentanyl and propofol was accompanied by a greater degree of bradycardia as compared to the midazolam group, (p< 0.02). In addition, decrease in the level of oxygen saturation during laryngoscopy was more marked in the fentanyl group (P < 0.05). During the entire procedure, blood pressure showed fluctuation in both groups but reverted to normal faster after eliminating the stimulation in the midazolam group. (P < 0.01) Eye opening and complete awareness were faster in the midazolam group. (P < 0.01) Nausea occurred in 2 patients of fentanyl group. Recall about the procedure was present in 50% of fentanyl group and 10% of midazolam group (P < 0.01). Conclusion: Sedating patients by midazolam accompanied by Laryngeal block has faster recovery and less recall and also fewer episodes of arterial oxygen desaturation during micro-laryngoscopic surgical procedures . Keywords: Midazolam, Fentanyl, Sedation, Microlaryngeal surgery, Propofol
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله مسیح ابراهیمی دهکردی | masih ebrahimi dehkordi


سید سجاد رضوی | seyed sajjad razavi


سیروس مومن زاده | sirous momenzadeh
department of anesthesia and critical care, shahid beheshti university m.c , tehran, i.r.iran
گروه بیهوشی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-504&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده هوشبری
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات