این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۳۵، شماره ۴، صفحات ۲۳۷-۲۴۰
عنوان فارسی بررسی شیوع طحال فرعی و عوامل مرتبط با آن در بیماران تحت سیتیاسکن شکم و لگن
چکیده فارسی مقاله چکیده سابقه و هدف: با توجه به گزارش مواردی از طحالفرعی در افراد و شیوع متفاوت آن در مطالعات قبلی و عدم اطلاع از میزان آن در کشور و عوارض شناخته شده عدم تشخیص آن و به منظور تعیین شیوع طحالفرعی و عوامل مرتبط با آن این تحقیق روی بیماران تحت سیتیاسکن مراجعه کننده به یک مرکز سیتیاسکن شهر تهران از سال 1387 تا 1389 انجام شد. روش بررسی: تحقیق به روش مقطعی انجام گرفت. کلیه بیمارانی که با اندیکاسیونهای متفاوت تحت سیتیاسکن شکم با دستگاه سیتیمولتی دتکتور قرار گرفته بودند، در این مطالعه بررسی شدند. بر اساس یافتههای سیتیاسکن شکم وجود طحالفرعی توسط همکاران مشخص و شیوع آن در داخل نمونه تعیین و میزان واقعی آن با اطمینان 95 درصد در کل جامعه برآورد شد. خصوصیات طحال فرعی از نظر سایز، دانسیته، شکل، محل مشخص شد. یافته‌ها: شیوع طحالفرعی در 851 بیمار واجد شرایط 6/10 درصد بود. میانگین (± انحراف معیار) سن این افراد 3/13±5/55 سال بود 6/55 درصد آنان زن بودند. این 90 بیمار دارای 111 طحال بودند. در 1/90 درصد موارد اندازهطحال فرعی بیشتر از 10 میلیمتر بود. شایع‌ترین محل آن داخلی میانی (نافی) به میزان 60 درصد بوده و از نظر دانسیته 1/90 درصد طحال‌ها ایزودنس بودند. نتیجه‌گیری: به نظر میرسد شیوع طحالفرعی در جامعه ایرانی کمتر از موارد گزارش شده غیرایرانی میباشد، ولی با توجه به عوارض شناخته شده عدم تشخیص آن، دقت در مشاهده آنرا توصیه مینماییم. واژگان کلیدی: طحال اضافی، دانسیته طحال، اندازهطحال، موقعیت طحال، سیتیاسکن شکم و لگن
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Prevalence of accessory spleen and its features in abdominal CT scan
چکیده انگلیسی مقاله Abstract Background: Given the different prevalence of accessory spleen in previous studies and no information about its rate of detection and also its known side effects, this study was designed to determine the prevalence and associated factors of accessory spleen among patients referred to a CT scan center in Tehran between 2008 and 2010. Methods: In this cross- sectional study, all patients with different indications of abdominal CT scan with the CT multidetector were studied. Frequency of accessory spleen in abdominal CT scan was evaluated and its prevalence with 95% confidence interval in the population was estimated. Characteristics of the accessory spleen, including size, density, shape and location, were evaluated. Result: prevalence accessory spleen in 851 eligible patients was 10.6%. Mean (± SD) age was 55.5± 13.3 years and 55.6 percent were women. One hundred eleven spleens were detected in 90 patients. In 90.1% of cases, size of accessory spleen was more than 10 millimeter. Majority of cases which includes 60% of them were located next to hilum. Also, 90.1% of cases were isodense. Conclusion: It seems that prevalence of accessory spleen in Iran is less than other countries. Although uncomplicated accessory spleens are asymptomatic and incidentally discovered, radiologists should be aware of accessory spleens and their characteristics and should consider them in the differential diagnosis of unclear perisplenic masses. Keywords: Accessory spleen, Density, Size, Location, Abdominopelvic CT Scan.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سوفیا صبوری | soofia saboori
department of radiology, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran
گروه رادیولوژی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

مریم سفار | maryam safar
department of radiology, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iran
گروه رادیولوژی، دانشگاه علومپزشکی شهید بهشتی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی (Shahid beheshti university of medical sciences)

قاسم عظیمی | ghasem azimi
research centers of thallassemia, mazandaran university of medical sciences, tehran, iran
گروه داخلی، دانشگاه علومپزشکی شاهد
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

ناصر ولایی | naser valaie
research centers of thallassemia, mazandaran university of medical sciences, tehran, iran
مرکز تحقیقات تالاسمی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-585&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات