این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فرهنگ در دانشگاه اسلامی، جلد ۸، شماره ۲۶، صفحات ۲۹-۵۰
عنوان فارسی مطالعۀ نقش واسطه‌ای خودمهارگری در رابطۀ بین دینداری با شادکامی
چکیده فارسی مقاله هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطۀ بین دینداری با شادکامی دانشجویان به واسطۀ خودمهارگری آنان بود. روش: روش پژوهش، همبستگی است. جامعۀ آماری پژوهش، کلیۀ دانشجویان ساکن خوابگاه دانشگاه الزهرا در سال تحصیلی 95-1394 به تعداد 2345 نفر بودند که از میان آنان 300 نفر به روش نمونه‌گیری تصادفی به عنوان نمونه انتخاب شدند. دانشجویان در این پژوهش به پرسشنامۀ خودمهارگری رفیعی هنر(1390)، پرسشنامۀ دینداری خدایاری‌فرد(1388) و پرسشنامۀ شادکامی آکسفورد(1989) پاسخ دادند. پایایی کلی هر یک از پرسشنامه‌ها در این پژوهش به ترتیب 92/0، 98/0و 93/0 به دست آمد. روایی پرسشنامه‌ها به کمک نظر متخصصان و اساتید روان‌شناسی در حد مطلوب گزارش شده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار لیزرل و به کارگیری آمار توصیفی و استنباطی صورت گرفته است. یافته‌ها: یافته‌های حاصل از معادلات ساختاری نشان داد که مدل مدّ نظر، دارای برازش خوبی است و اثر مستقیم دینداری بر خودمهارگری و اثر غیر مستقیم دینداری به واسطۀ خودمهارگری بر شادکامی مثبت و معنادار و اثر مستقیم دینداری بر شادکامی مثبت و غیر معنادار است. نتیجه‌گیری: نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان می‌دهد که خودمهارگری، واسطه‌ای مناسب بین دینداری با شادکامی دانشجویان است؛ به این معنا که به هر میزان دینداری دانشجویان بالاتر رود، خودمهارگری افزایش می‌یابد و این موجب افزایش شادکامی در میان آنان می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله خودمهارگری، دینداری، شادکامی،
عنوان انگلیسی The Study of the Mediating Role of Self-Control in the Relationship between Religiosity and Happiness
چکیده انگلیسی مقاله Objectives:The purpose of this study is to investigate the relationship between religiosity and happiness of students through their self-control. Method: The research method is correlation. The statistical population of this study is all students residing in Al-Zahra University dormitory, who studied in the academic year 1394-1395, of whom 2345 were among them, of which 300 were randomly selected as sample was selected. The students in this research responded to self-control questionnaire Rafii honar (1390), religiosity questionnaire Khodayarifard (1388), Oxford Happiness Questionnaire (1989). The overall reliability of each questionnaire in this study was 0.92, 0.98 and 0.93, respectively. Validity of the questionnaires has been reported to the optimal level with the help of psychologists and professors. Data analysis was done using Laser software and descriptive and inferential statistics were used .Results: The results of structural equations showed that the model has good fit and direct effect of religiosity on self-control and the indirect effect of religiosity by self-control on positive and significant happiness and direct effect of religiosity on positive and non-significant happiness. Conclusion: The results of this study show that self-control is an appropriate intermediary between religiosity and happiness of students, that in any sense, the level of religiosity of students' increases, self-control increases, and it also results in an increase of happiness among them.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله self-control, religiosity, happiness
نویسندگان مقاله بهناز عبداللهی |
کارشناس ارشد روان‌شناسی تربیتی دانشگاه الزهرا (س). گروه روانشناسی تربیتی(نویسنده مسئول)/ نشانی: تهران، ده ونک، دانشگاه الزهرا(س)، دانشکده علوم تربیتی و روان‌شناسی / نمابر: 02188035187/ Email: behnazabdollahi5@yahoo.com

زهرا هاشمی |
دکتری روان‌شناسی تربیتی. استادیار گروه روان‌شناسی تربیتی، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه الزهرا(س).

زهرا نقش |
دکتری روان‌شناسی تربیتی. استادیار گروه روان‌شناسی تربیتی و مشاوره، دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه تهران.

نشانی اینترنتی http://ciu.nahad.ir/article_505_a838f8b1a2c1a1f157eb5a55384f25e0.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1003/article-1003-660224.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات