این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاکسونومی و بیوسیستماتیک، جلد ۹، شماره ۳۱، صفحات ۱-۲۸
عنوان فارسی تنوع گیاهی منطقۀ شکارممنوع سربند (دیباج، استان سمنان)
چکیده فارسی مقاله در پژوهش حاضر، فلور منطقۀ سربند دیباج بررسی شده است. منطقۀ شکارممنوع سربند با مساحت تقریبی 4 هزار هکتار و گسترۀ ارتفاعی 2000 تا 3650 متر در 12 کیلومتری شمال‌شرقی شهر دیباج (52 کیلومتری شمال دامغان، استان سمنان) واقع‌شده و بر اساس طبقه‌بندی دومارتن دارای اقلیم خشک و میانگین بارندگی سالانه 5/137 میلی‌متر است. درمجموع، 285 گونه متعلق به 178 جنس و 45 تیره شناسایی شدند. تیره‌های Asteraceae (تیرۀ گل ستاره‌ای) با 22 جنس و 40 گونه،Brassicaceae  (تیرۀ کلم) با 25 جنس و 32 گونه و Poaceae (تیرۀ گندم) با 16 جنس و 26 گونه تیره‌های بزرگ منطقه و جنس‌های Astragalus (گون) با 12 گونه، Allium (پیاز) با 7 گونه، Cousinia (هزارخار) و Alyssum (قدومه) با 6 گونه وGagea (نجم طلایی) با 5 گونه دارای بیشترین غنای گونه‌ای هستند. بررسی پراکنش جغرافیایی گونه‌های گیاهی منطقه نشان داد 52/60 درصد گونه‌ها به ناحیۀ ایرانی - تورانی، 67/20 درصد به نواحی ایرانی - تورانی/اروپا - سیبری و غیره تعلق دارند. همی‌کریپتوفیت‌ها (67/54 درصد) بیشترین شکل زیستی منطقه را تشکیل داده‌ا‌ند. از مجموع گیاهان شناسایی‌شده در منطقه، 36 گونه انحصاری ایران و 44 گونه دارای ارزش دارویی هستند. بر اساس معیارهای اتحادیه بین‌المللی حفاظت طبیعت 33 گونه در فهرست گونه‌های در معرض خطر قرار می‌گیرند که از این تعداد، 4 گونۀ Cousinia rhabdodes، Astragalus catacamptus، A. megalocystis و A. perdurans جزو گونه‌های آسیب‌پذیر منطقه هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پراکنش جغرافیایی، سربند، سمنان، شکل زیستی، مطالعه فلوریستیک،
عنوان انگلیسی Plant Diversity of Sarband Hunting Prohibited Area (Dibaj, Semnan Province)
چکیده انگلیسی مقاله The study is concerned with the floristic investigation of Sarband prohibited area (Dibaj). The region with an area of approximately 4000 hectares is located in 12 km northeast of Dibaj (52 km north of Damghan, Semnan Province) ranging from 2000-3650 m. Sarband area with an average annual precipitation of 137.5 mm a dry climate based on Domarten's climate classification. A total of 285 species belonging to 178 genera and 45 families were identified. The richest families species were Asteraceae (22 genara, 40 species), Brassicaceae (25 genera, 32 species) and Poaceae (16 genera, 26 species), respectively. Also, the genus Astragalus with 12 species, Allium with 7 species, Cousinia and Alyssum each with 6 species and Gagea with 5 species, are the largest genera in the region. Phytogeographical distribution of plant species showed that 60.52% of species belong to the Irano-Turanian region, followed by Irano-Turanian/Europe-Siberia: 20.67% and etc. Hemicryptophytes (54.76% of all species) were the most common life form in the region. 36 Iranian endemic species and 44 medicinal plant species were recognized in the region. Moreover, 33 plant species were listed as threatened species, of which, four species including Cousinia rahbdodes, Astragalus catacamptus, A. megalocystis and A. perdurans were categorized as vulnerable species based on the criteria of the International ::union:: for Conservation of Nature.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله عالمه بردسیری |
دانشجوی کارشناسی ارشد گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ زیست‌شناسی و پژوهشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

رضا نادری علمداردهی |
استادیار گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ زیست‌شناسی و پژوهشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

عاطفه امیراحمدی |
استادیار گروه علوم گیاهی، دانشکدۀ زیست‌شناسی و پژوهشکدۀ علوم زیستی، دانشگاه دامغان، دامغان، ایران

نشانی اینترنتی http://tbj.ui.ac.ir/article_22631_fb3a21106b0ea99edde13f4b18d3150a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/681/article-681-640059.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات