سنجش از دور و Gis ایران، جلد ۹، شماره ۴، صفحات ۳۷-۰

عنوان فارسی ارزیابی بهینه گسترش فیزیکی شهر زنجان با استفاده از سیستم‌های اطلاعات مکانی
چکیده فارسی مقاله توسعه روزافزون شهر و رشد بی‌رویه جمعیت شهری منجر به گسترش مهارنشدنی ساختار فضایی شهرها شده است. این مسئله لزوم هدایت آگاهانه، ساماندهی و آمایش سرزمین را دوچندان کرده است. شهر زنجان، با توجه به محدودیت‌های فیزیکی و زیست‌محیطی، نیازمند برنامه‌ریزی دقیق درمورد توسعه شهری است. هدف تحقیق حاضر تعیین جهت بهینه گسترش شهر، با درنظرگرفتن معیارهای توسعه آتی است. برای تعیین زمین‌های مناسب برای توسعه بهینه آتی، از مجموعه دَه معیار در قالب عوامل زیست‌محیطی، فیزیکی و اجتماعی استفاده شد. به‌منظور تجزیه و تحلیل معیارهای منتخب پژوهش، با استفاده از دیدگاه‌های کارشناسان مربوط به حوزه بحث و با استفاده از فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی (AHP)، این معیارها ارزش‌گذاری شدند. در ادامه، با اوزان به‌دست‌آمده در قالب تحلیل‌های مکانی در محیط، سیستم‌های اطلاعات مکانی بر معیارها اعمال شد. در پایان، با به‌کارگیری روش تاپسیس (TOPSIS) به‌منزله روش تصمیم‌گیری چندمعیاره، اولویت اراضی مناسب توسعه شهر در محدوده قانونی به‌دست آمد. نتایج بیانگر آن است که مناسب‌ترین مکان‌ها برای گسترش آتی شهر، نخست، زمین‌های شمال‌شرق و شرقی و در اولویت دوم، زمین‌های شمال‌غرب است. همچنین، 15٪ گسترش از سال 2005 در زمین‌های نامطلوب بوده است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توسعه شهری، جهت بهینه توسعه، سیستم اطلاعات مکانی، تاپسیس،

عنوان انگلیسی Urban Land Use Allocation Using MCDMs and GIS, Case Study: Zanjan City
چکیده انگلیسی مقاله City Development and its direction is always a potential problem in urban planning. In modeling this phenomenon, variety of criteria are involved, directly and indirectly. So it is assumed as a complex Multi-Criteria Decision Making problem. There is a wide range of rigorous methodology to analyze these types of problems. TOPSIS method is an appropriate approach to deal with MCDMs. This model accounts for the distance between each solution with ideal solution. In this research, the most appropriate direction of Zanjan city deployment is investigated considering economic, environmental, physical and climatically parameters employing TOPSIS method. The results illustrate that the eastern and north-western spaces are more suitable to city development. In contrast, the southern and northern parts are not primarily suitable in this case. It is notably to mention that 15% of city development since 2005 has been accrued in inappropriate areas.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله توسعة شهری, جهت بهینة توسعه, سیستم اطلاعات مکانی, تاپسیس

نویسندگان مقاله زهره معصومي |


مژگان اميراصلاني |


ابوالفضل رضايي |



نشانی اینترنتی http://gisj.sbu.ac.ir/article/download/23089/7137
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/911/article-911-613255.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات