مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۳، شماره ۱۰۳، صفحات ۶۷-۷۵
عنوان فارسی بررسی غلظت ذرات قابل استنشاق در کلاس های مدارس ابتدایی مرکز شهر ساری
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: غلظت‌های زیاد ذرات قابل استنشاق در محیط‌های داخل و محیط زیست باعث ایجاد عوارض بهداشتی و کاهش کارآیی در دانش آموزان می شود. این مطالعه به هدف بررسی غلظت ذرات قابل استنشاق در داخل کلاس‌ها و ذرات PM2.5 در خارج کلاس های مدارس ابتدایی شهر ساری و تعیین رابطه بین غلظت ذرات در محیط خارج و سایر عوامل محیطی انجام شد. مواد و روش‌ها: همه شش مدرسه ابتدایی موجود در بخش مرکزی شهر برای مطالعه انتخاب شدند. یک دستگاه اندازه‌گیری مستقیم ذرات (GRIMM Particle Monitor) که قابلیت اندازه‌گیری ذرات در اندازه‌های مختلف را دارد برای اندازه‌گیری ذرات در داخل کلاس و یک دستگاه مشابه دیگر اندازه‌گیری مستقیم ذرات (Micro Dust Pro) برای اندازه‌گیری ذرات خارج از کلاس مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: حداکثر غلظت ذرات PM1 و PM2.5 در فصل بهار و حداقل غلظت این ذرات در فصل پاییز و بیش‌ترین غلظت ذرات PM10 در فصل زمستان مشاهده شد. میانگین غلظت PM2.5 در داخل کلاس‌ها (µgm-36/46) به طور معنی داری (05/0p<) بیش‌تر از میانگین غلظت ذرات PM2.5 در خارج از کلاس‌ها بود (µgm-39/36). دمای هوای محیط همبستگی معنی داری با غلظت ذرات PM2.5 داخل کلاس‌ها داشت. استنتاج: پراکنده شدن ذرات ته نشین شده و جابه‌جایی هوای داخل و خارج کلاس‌ها مؤثرترین عوامل افزایش غلظت ذرات در داخل کلاس‌ها هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مدرسه ابتدایی، PM10، PM2.5، PM1، ساری
عنوان انگلیسی Respirable Particle Concentrations in Primary Schools' Classrooms in Sari
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: High concentrations of respirable particles in both the outdoor and indoor environments are associated with adverse health effects that could reduce the performance of students. This study was carried out to investigate the indoor concentrations of respirable particle and outdoor concentrations of PM2.5 at classrooms in primary schools in Sari, north of Iran. We also evaluated the relationship between outdoor concentration of particles and other environmental factors. Materials and methods: Six primary schools located in Sari city center were selected. A size selective GRIMM particle monitor was used to measure the indoor classrooms continuous real-time particle distribution and a real time Micro Dust Pro monitor was used for outdoor measurement. Results: The maximum and minimum concentrations of indoor PM1 and PM2.5 were observed in spring and autumn, respectively. The highest level of PM10 was seen in winter. The mean indoor PM2.5 concentration in classrooms was (46.6 µgm-3) which was higher (P< 0.05) than the mean outdoor PM2.5 concentration (36.9 µgm-3). Ambient temperature had a significant negative effect on indoor PM2.5 levels. Conclusion: Resuspension of indoor particles and replacement of indoor and outdoor air are amongst the most effective determinants for indoor particle concentrations.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Primary school, PM1, PM2.5, PM10, Sari
نویسندگان مقاله محمود محمدیان | mahmoud mohammadyan


احمد علیزاده لاریمی | ahmad alizadeh larimi
ساری مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم، دانشکده بهداشت، گروه بهداشت حرفه ای

سیاوش اعتمادی نژاد | siyavash etemadinejad


راضیه یوسفی نژاد | razieh yosefinejad


نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1256-86&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده بهداشت حرفه ای
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات