|
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۳، شماره ۱۰۳، صفحات ۲-۹
|
|
|
عنوان فارسی |
تغییرات مانومتری آنورکتال به دنبال درمان کودکان مبتلا به یبوست مزمن فانکشنال |
|
چکیده فارسی مقاله |
سابقه و هدف: مانومتری آنورکتال روش مناسبی برای تشخیص یبوست مزمن کودکان است و میتواند اطلاعات مفیدی در مورد علل زمینهای یبوست در اختیار ما قرار دهد. با انجام این مطالعه و بررسی پارامترهای مانومتری قبل و بعد از درمان استاندارد میتوان پاسخدهی درمان استاندارد را ارزیابی نموده و روشهای تشخیصی را بهبود بخشید. مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 48 بیمار مبتلا به یبوست مزمن انجام شده وپارامترهای مربوط به مانومتری آنورکتال قبل و 6 ماه بعد از دریافت درمان استاندارد با یکدیگر مقایسه گردید. یافتهها: متوسط سن 08/1±8/6 سال که 31 نفر پسر بودند. درمان استاندارد باعث کاهش فشار پایه آنال شده بود (004/0 p<). با توجه به علایم بالینی در 75 درصد بیماران (27 نفر) پاسخ به درمان، خوب بود. بیشترین تغییرات شل شدن موج در فاز 1 ثانیه بعد از اتساع رکتوم دیده شده بود. طول موج و مدت شل شدن در حجمهای بالای 30 سیسی با یکدیگر تفاوتی نداشت. استنتاج: گرچه درمان استاندارد بر روی مدت زمان شل شدن اسفنکتر داخلی مؤثر نمیباشد، ولی با تأثیر بر روی دامنه موج شل شدن میتواند در بهبود وضعیت بیماران نقش مهمی ایفا نماید. بیشترین تغییرات در فاز 1 ثانیه بعد از اتساع رکتوم دیده شد. لذا میتوان طول مدت انجام مانومتری آنورکتال را کوتاهتر کرد. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
مانومتری آنورکتال، یبوست مزمن فانکشنال، کودکان |
|
عنوان انگلیسی |
Alterations in Anorectal Manometry Parameters following Treatment of Functional Chronic Constipation in Children |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
Background and purpose: Anorectal manometry is a suitable diagnostic method in children with chronic constipation and could provide useful information on the causes of constipation. This study was done to evaluate the therapeutic response of standard treatment and improve the diagnostic method via assessment of manometric parameters before and after the standard treatment. Materials and methods: In a cross-sectional study, anorectal manometry was performed in 48 patients including 31 male (with the mean age of 6.8±1.08 years) with chronic constipation. The manometry parameters were compared before and after six months therapeutic period. Results: Forty eight children with chronic constipation underwent anorectal manometric testing. Basal anal pressure decreased in standard treatment (P< 0.004). According to clinical symptoms, acceptable therapeutic response was achieved in 27 (75%) patients. Severe changes in sphincter relaxation were seen at one second after rectal dilatation phase. But no significant differences were seen in Amplitude and duration of relaxation in volumes higher than 30cc. Conclusion: Standard treatment had no long term effect on Duration of Relaxation, however, it could play a role in improving the status of patient by influencing Amplitude of relaxation. More changes were seen at one second after rectal dilatation phase, hence, the length of manometry procedure can be shortened. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
|
|
نویسندگان مقاله |
حسن کرمی | hasan karami
سونیا میری | sonia miri
جمشید یزدانی چراتی | jamshid yazdani cherati
لیلا سرپرست | leila sarparast
اعظم مولایی | azam molaei
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-29-114&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
گوارش کودکان |
نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی-کامل |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|