مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران، جلد ۲۶، شماره ۱۴۱، صفحات ۴۵-۵۸
عنوان فارسی بررسی تاثیر نسبت موسیلاژ Plantago major (بارهنگ) و HPMC K۴M بر قدرت مخاط چسبی و سرعت آزادسازی قرص های زیست چسب داخل گونه ای پروپرانولول هیدروکلراید
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: دارورسانی به حفره دهانی دارای ویژگی‌های خاصی است که آن را به عنوان یک جایگاه درمانی مد نظر محققان قرار داده است. علاوه بر خصوصیات دارورسانی سیستمیک و عدم وجود مشکل گذر اول کبدی در این مسیر، دارورسانی موضعی در این محل نیز دارای جایگاه خاصی می‌باشد. در این تحقیق، موسیلاژ استخراج شده از دانه‌های گیاه بارهنگ، به عنوان یک پلیمر زیست چسب، در فرمولاسیون قرص‌های زیست چسب داخل گونه‌ای پروپرانولول هیدروکلراید استفاده شد. مواد و روش‌ها: در این مطالعه تجربی، دانه های گیاه بارهنگ در اسید کلریدریک 1/0 نرمال بر روی هیتر حرارت داده شد. موسیلاژ حاصل پس از صاف شدن با استفاده از اتانول رسوب داده شد و جدا گردید. سپس قرص‌های پروپرانولول هیدروکلراید 80 میلی‌گرمی با نسبت‌های مختلف از دارو به موسیلاژ و نسبت‌های مشابه از پلیمر HPMCK4M، به تنهایی و مخلوط موسیلاژ با این پلیمر تهیه شد. روند آزاد سازی، سرعت جذب آب، تغییرات وزن، تورم، فرسایش، سختی و زیست چسبی مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج به دست آمده نشان می‌دهد که حداکثر قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون F1 و کم‌ترین قدرت مخاط چسبی با فرمولاسیون F6 مشاهده می‌گردد. قدرت مخاط چسبی با افزایش میزان موسیلاژ در فرمولاسیون‌ها کاهش می‌یابد. هم‌چنین سرعت رهش دارو با افزایش میزان موسیلاژ افزایش می‌یابد. در بین 7 فرمولاسیون اول که دارای مخلوطی از موسیلاژ و پلیمر می‌باشند، کم‌ترین و بیش‌ترین سرعت رهش به‌ترتیب در فرمولاسیون F1 و F7 که دارای بیش‌ترین میزان پلیمر و موسیلاژ (70 میلی‌گرم) می‌باشند، مشاهده گردید. استنتاج: موسیلاژ بارهنگ همراه با پلیمر HPMC K4M می تواند به عنوان یک عامل زیست چسب، همراه با اثرات کنترل‌کننده رهش مطرح گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله موسیلاژ، بارهنگ، زیست چسب، HPMC K4M،DSC، FTIR
عنوان انگلیسی Effect of P.major Mucilage: HPMCK4M Ratio on the Bioadhesive and Dissolution Rate of Propranolol HCl Buccoadhesive Tablets
چکیده انگلیسی مقاله Background and purpose: Pharmaceutical aspects of mucoadhesion have been the subject of great interest during recent years because it provides the possibility of avoiding either destruction by gastrointestinal contents or hepatic first-pass inactivation of drug. In this study, polysaccharide mucilage derived from the seeds of Plantago major L. (Plantaginaceae family) was investigated for use in matrix formulations containing propranolol hydrochloride. Materials and methods: An experimental study was performed in which the mixture of Plantago major seeds in 0.1 N HCl was macerated on a heater and was filtered through a cotton cloth. The mucilage was precipitated by ethanol. Then several ratios of the drug-mucilage and drug-mucilage-polymer were prepared. The polymer selected for comparison was HMPCK4M. Drug release, swelling, erosion, hardness, and bioadhesion were evaluated. Results: Maximum bioadhesive strength was observed with F1 and the lowest bioadhesive strength was seen with F6. The results also showed that bioadhesive force decreased with increase in the amount of mucilage. As the amount of mucilage increased initial drug release as well as drug release in the later hours was increased. The lowest and the highest release rate was observed in F1 and F7 with highest amount of polymer and mucilage (70 mg), respectively. Conclusion: P. major seed mucilage could be used as a bioadhessive polymer. This mucilage also controlled the release profile of drug.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله mucilage, Plantago major, bioadhesive, release, polymer
نویسندگان مقاله مجید سعیدی | majid saeedi
professor, department of pharmaceutics, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
استاد، گروه فارماسیوتیکس، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

جعفر اکبری | jafar akbari
associate professor, pharmaceutical sciences research centre, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
ساری کیلومتر 18 جاده فرح آباد، مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم، دانشکده داروسازی
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

کتایون مرتضی سمنانی | katayoon morteza semnani
professor, department of medicinal chemistry, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
استاد، گروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

سهراب رستمکلایی | sohrab rostamkalaei
pharmaceutical resident, student research committee, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
رزیدنت فارماسیوتیکس، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

کسری بنایی | kasra banaee
pharmacy student, student research committee, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iran
دانشجوی داروسازی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران، ساری، ایران
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی مازندران (Mazandaran university of medical sciences)

نشانی اینترنتی http://jmums.mazums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-5029-337&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی-کامل
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات