|
|
برنامه ریزی توسعه کالبدی، جلد ۴، شماره پیاپی ۸، صفحات ۱۱-۲۶
|
|
|
| عنوان فارسی |
ارزیابی تابآوری کالبدی شهر در برابر زلزلههای احتمالی؛ نمونه موردی: منطقه یک شهرداری تهران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
در دهههای اخیر خسارتهای فراوان ناشی از زلزله به محیط و کالبد شهرها موجب شده است تا مفهوم تابآوری برای کاهش آثار زیانبار زلزله بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تابآوری کالبدی منطقه یک شهر تهران در برابر زلزلههای احتمالی صورت گرفته است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی از نوع کاربردی است. جهت تحلیل دادهها؛ ابتدا در محیطGIS اقدام به مدل‌سازی براساس نتایج حاصل از فرایند تحلیل شبکهی(ANP) شد با تلفیق لایههای مؤثر در تابآوری محدوده موردمطالعه، نقشه تابآوری کلی منطقه استخراج شد. در مرحله بعد با فازیسازی نقشه تابآوری کلی، سناریوهای زلزله در شدت‌های مختلف طراحی و بر روی نقشه تابآوری کلی منطقه اعمال شد. نتایج حاصل از پژوهش نشان میدهد که در زلزلهای با شدت 6 ریشتر، 13/11 درصد از سازههای منطقه یک در دامنه تابآوری کم و خیلیکم قرار میگیرند که به جزء محلات کامرانیه و دزاشیب بقیه قسمت‌های منطقه با آسیبپذیری جدی مواجه نمیشود. در زلزلهای با شدت 7 ریشتر، 39 درصد سازههای در دامنه تابآوری کم و خیلیکم قرار میگیرند که بیشتر این سازهها در محلات دربند، کامرانیه، کاشانک، دزاشیب و سوهانک میباشند. در زلزلهای با شدت 8 ریشتر، 29/52 درصد سازهها با خطر جدی مواجه میشوند در این شدت از زلزله تقریباً تمامی بافت‌های روستایی از جمله ده دربند، ده امامزاده قاسم، ده درآباد، ده جماران، ده دزاشیب، ده سوهانک، ده چیذر، ده ازگل، ده اوین و ده تجریش در دامنه تابآوری خیلی کم قرار میگیرد. در زلزلهای با شدت 9 ریشتر، دو دامنه تابآوری کم و خیلیکم 45/67 درصد سازه منطقه را به خود اختصاص میدهند که بیشترین این سازهها در نواحی 1، 3، 4، 5 و 8 منطقه قرار دارند. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تابآوری، شهر، زلزله، FuzzyANP، منطقه یک شهرداری تهران، |
|
| عنوان انگلیسی |
Assessing the physical resilience of a city against possible earthquakes (Case Study: region one of Tehran) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
The vast environmental damages of earthquakes have recently attracted more attentions to the concept of resilience to minimize the pernicious effects of such disaster. The present study evaluates the physical resilience in municipality region one of Tehran against the possible earthquakes. Using a descriptive-analytic method and GIS modeling, data were analyzed based on results obtained by network analysis process. The general resilience map of the region was drawn. Then a fuzzy technique was applied to the map to create different scenarios of earthquake magnitudes. The results indicated that in a probable earthquake of 6 Richter's magnitude scale, 11.13 percent of constructions would locate at the low and very low resilience range. In such a scenario except two, other neighborhoods of the region would not be facing a serious vulnerability. With a probable 7 Richter's scenario, the previous percentage would increase to 39. In a probable 8 Richter's scenario, 52.29 percent of constructions would be faced with serious danger by which almost all rural textures fall in the very low range of resilience scale. Finally, in a probable 9 Richter's scenario, 67.45 percent of constructions would fall at low and very low range of resilience scale. Most of them locate at areas of 1, 3, 4, 5 and 8 of the region. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
|
|
| نویسندگان مقاله |
علی عشقی چهاربرج |
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه محقق اردبیلی
حسین نظم فر |
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه محقق اردبیلی
عطا غفاری |
دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری،دانشگاه محقق اردبیلی
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://psp.journals.pnu.ac.ir/article_4624_786.html |
| فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/2027/article-2027-586795.pdf |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|