|
دیدگاه های حقوق قضایی، جلد ۲۰، شماره ۷۲، صفحات ۱۳۱-۱۵۹
|
|
|
عنوان فارسی |
درآمدی بر رویکردهای نوین قانونگذار در نظام آزادی مشروط |
|
چکیده فارسی مقاله |
«آزادی مشروط» فرصتی است که پیش از پایان دورهی محکومیت، به محکومان در بند داده می شود، تا چنانچه در طول مدتی که دادگاه تعیین می کند، از خود رفتاری پسندیده نشان دهند و دستورات دادگاه را به مورد اجرا گذارند، از آزادی مطلق برخوردار شوند. همواره فرض بر این است که این نهاد ارفاقی، در کنار احیای اصل فردی کردن مجازات ها، سازگاری اجتماعی و بازپروری محکومان به حبس را تسهیل می کند. در همین راستا، قانونگذار ایران نیز طی قوانین و مقررات مختلف، از این تأسیس جزایی بهره جسته و از جمله در قانون مجازات اسلامی 1392، مجریان قانون را با تحولات قابل توجهی نسبت به قانون مجازات 1370 مواجه ساخته است. مطالعهی حاضر، ضمن پرداختن به کلیاتی در باب امر و بررسی اجمالی تحولات قانون مجازات اسلامی جدید در حوزهی آزادی مشروط، رویکردهای نوین قانونگذار در این حوزه را مورد توجه و تأکید قرار میدهد؛ ضرورت استفاده از آزادی مشروط برای اولین بار، ضرورت تحمل یک سوم از مدت مجازات در مورد محکومین به حبس تا ده سال، و شمول مدت آزادی مشروط به بقیهی مدت مجازات، از عمده ترین تحولات قانون جدید بوده و استفاده از نظارت الکترونیکی برای محکومین به حبس در جرایم تعزیری درجهی پنج تا هشت، تحت شرایط مقرر قانونی، از جمله نوآوری های مطلق قانونگذار در این حوزه است. به طورکلی، شرایط استفاده از امتیاز آزادی مشروط در قانون جدید، از جهات مختلف هموارتر گشته که اقدامی درخور تحسین است؛ گرچه باید منتظر تصویب آئین نامهی اجرایی این مقررات ماند و اجرای آن را در عمل قضاوت نمود. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
آزادی مشروط، قانون مجازات اسلامی 1392، حبس، محکوم |
|
عنوان انگلیسی |
Introduction to legislator’s new approaches in the parole system |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
"Parole" is the opportunity that given to prisoners before ending their conviction period to if they behave properly during the time that the court determines and enforces court orders, benefit from absolute freedom. It is always assumed that this leniency institution besides restoring principle of individualizing punishment, facilitate the social compatibility and rehabilitating persons convicted to prison. In this regard, the Iranian legislator also made use from this criminal establishment in different laws and regulations and in Islamic Penal Code 1392 has created significant and worthy changes in the parole system than the Penal Code acted 1370. The present study in addition to addressing generalities on the issue and survey of changes in new Islamic Penal Code in the field of parole notes and emphasizes on the legislative new approaches in this field. Necessity use of parole for first time, need to endure third of punishment for convicts until ten years imprisonment and including parole period to remained time of the sentence are major changes of new law, and use of electronic surveillance for convicts to imprisonment in crimes, with degree of five up to eight are absolute innovation of legislator in this field. Generally, terms of using parole has been easier from different aspects in new that is an admirable action; although it should wait to approve executive regulations for these rules and judge its enforcement in actual. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
Parole, Islamic Penal Code acted 1392, prison, convict |
|
نویسندگان مقاله |
محمد ابراهیم شمس ناتری | mohammad ebrahim shams nateri tehran, tehran university دانشگاه تهران- پردیس فارابی سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تهران (Tehran university)
زهرا احمدی ناطور | zahra ahmadi natoor rasht رشت- استقامت 2- کوچه گلها- ساختمان مازیار- واحد 8
|
|
نشانی اینترنتی |
http://jlviews.ir/browse.php?a_code=A-10-557-1&slc_lang=fa&sid=fa |
فایل مقاله |
اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/821/article-821-526831.pdf |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
حقوق کیفری و جرم شناسی |
نوع مقاله منتشر شده |
تحلیلی و انتقادی |
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|