پژوهش در نشخوارکنندگان، جلد ۵، شماره ۱، صفحات ۱۵۱-۱۶۸
عنوان فارسی اثر منبع نشاسته در جیره‌های حاوی خیساب ذرت بر عملکرد، متابولیت‌های خونی و فعالیت آنزیم‌های شکمبه‌ای در بره‌های پرواری
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: منبع پروتئینی خیساب ذرت (Corn steep liquor) حاوی پروتئین نسبتا بالایی (42 درصد بر اساس ماده خشک) می‌باشد که از نظر پروتئین محلول نیز غنی است. این ماده خوراکی یکی از محصولات جانبی فرآوری دانه ذرت می باشد که بر اساس نوع فرآوری دارای پروتئین محلول نسبتا بالایی می باشد. علیرغم اینکه پژوهش‌هایی در مورد استفاده از منبع خیساب ذرت به عنوان منبع پروتئین محلول انجام گرفته است اما بررسی مصرف همزمان این منبع پروتئینی با منابع متفاوت انرژی (نشاسته) نیاز به پژوهش بیشتری دارد. تاثیر همزمان‌سازی این منبع پروتئینی با سه نوع غله به عنوان منبع نشاسته (جو، ذرت و گندم) بر عملکرد، برخی متابولیت‌های خونی و فعالیت دو آنزیم شکمبه‌ای (کربوکسی متیل سلولاز و میکروکریستالین سلولاز) در بره‌های پرواری نژاد فراهانی مورد بررسی قرار گرفت. بره‌های پرواری جیره‌هایی بر پایه منبع پروتئین خیساب ذرت مصرف کردند که نوع منبع نشاسته در آن‌ها متغیر بود. مواد و روش ها: تعداد 18 رأس بره نژاد فراهانی با میانگین وزن 3 ± 32 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تیمار با 6 تکرار به به مدت 63 روز تحت آزمایش قرار گرفتند. تیمارهای آزمایشی شامل استفاده از غلات متفاوت شامل، جو (تیمار 1)، ذرت (تیمار 2) و گندم (تیمار 3) بودند. تمام جیره‌ها حاوی 10 درصد (بر پایه ماده خشک) خیساب ذرت بودند. اقلام دیگر جیره‌های آزمایشی ثابت بود. یافته‌ها :نتایج نشان داد مصرف خوراک (01/0>P) و افزایش وزن روزانه (05/0>P) تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت به گونه‎ای که بره‌های تغذیه شده از جیره حاوی ذرت بیشترین افزایش وزن و مصرف خوراک و همچنین دام‌های تغذیه شده از جیره حاوی گندم کم‌ترین مصرف خوراک و کم‌ترین افزایش وزن را در بین تیمارها نشان دادند. ضریب تبدیل (FCR) در بین تیمار‌های آزمایشی تفاوتی نشان نداده و ثابت بود. غلظت گلوکز خون در تیمار ذرت دارای تمایل به معنی‌داری (09/0=P) و هم‌چنین غلظت بتاهیدروکسی بوتیرات نیز در این تیمار کاهش داشت (03/0=P). نتایج نشان داد pH مایع شکمبه در بره‌های تغذیه شده با دانه جو کاهش یافت و غلظت نیتروژن آمونیاکی مایع شکمبه در تیمار مصرف کننده جو تمایل به افزایش داشت (07/0= P). بالاترین سطح pH‌ مایع شکمبه مربوط به دام‌هایی بود که دانه ذرت مصرف کرده بودند. آنزیم‌های شکمبه‌ای بررسی شده تحت تاثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفتند (05/0 نتیجه‌گیری: نتایج نشان داد که همزمان‌سازی منبع پروتئینی خیساب ذرت با نسبت پروتئین محلول بالا با دانه ذرت پاسخ بهتری در عملکرد و همچنین متابولیت‌های خونی در بره‌های پرواری به همراه خواهد داشت.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله فاطمه جیریایی |
گروه علوم دامی دانشگاه اراک
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اراک (Arak university)

مهدی کاظمی بن چناری |
استادیار گروه علوم دامی دانشگاه اراک
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اراک (Arak university)

محمدحسین مرادی | mohammad hossein
گروه علوم دامی دانشگاه اراک
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه اراک (Arak university)

داوود میرمحمدی |
دانشجو دانشگاه گرگان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه گلستان (Golestan university)

نشانی اینترنتی http://ejrr.gau.ac.ir/article_3697_a9f1b1d4a56749a8e56b6130436c4d84.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1332/article-1332-437669.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات