این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تحقیقات مرتع و بیابان ایران، جلد ۲۱، شماره ۱، صفحات ۴۱-۵۰
عنوان فارسی تعیین مناسب‌ترین ترکیب کشت مخلوط گونه‌های مرتعی و درختی، درختچه‌ای با فواصل کاشت مختلف با هدف تثبیت بیولوژیک و تولید علوفه مرتعی در عرصه‌های شنزار استان خوزستان
چکیده فارسی مقاله  به‌منظور مطالعه، طراحی و اجرای یک سیستم نوین‌ کشت مخلوط مرتعی و جنگلی (silvo- pastural)، 4 گونۀ مرتعی و 3 گونۀ درختی و درختچه‌ای به‌صورت آمیخته با فواصل ردیف‌های مختلف درختان در تپه‌های ماسه‌ای غرب رودخانه کرخه در استان خوزستان کشت شدند. هدف از این پژوهش ارائه الگویی مناسب جهت تثبیت بیولوژیک ماسه‌‌های روان و بهبود وضعیت معیشتی در منطقه از طریق تأمین نیازهای اولیه و اقتصادی بهره‌برداران بوده که عوامل مهمی در جهت توسعه و پایداری نظام روستاهای این مناطق می‌باشد. انتخاب گیاهان با توجه به توانایی آنها در بهبود تولید علوفه، چوب سوخت و هیزم، چوب صنعتی و ایجاد تنوع گونه‌ای در این عرصه‌ها انجام شد. این طرح بمدت 4 سال و در یک طرح آماری دوبار خرد شده در قالب بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار به اجرا درآمد. گونه‌های درختی و درختچه‌ای به‌عنوان تیمار اصلی camaldulensis 9616, Acacia victoriae, Prosopis juliflora) (Eucalyptusدر فواصل ردیف‌های کشت آنها به‌عنوان تیمار فرعی اول (4×4، 5×5، 6×6 متر) و گونه‌های مرتعی Panicum antidotale) Cenchrus ciliaris, Cymbopogon olivieri, Pennisetum divisum ,) به‌عنوان تیمار فرعی دوم با کشت در فواصل بین ردیف‌های درختان در نظر گرفته شدند. مؤلفه‌های درصد زنده‌مانی کلیه گونه‌ها، تولید علوفه در گونه‌های مرتعی، رشد ارتفاعی در گونه‌های درختی و درختچه‌ای اندازه‌گیری شد. سپس داده‌ها به کمک نرم‌افزار آماری SASمورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت و میانگین‌ها به‌وسیله آزمون دانکن مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بالاترین درصد زنده‌مانی در گونه‌های مرتعی مربوط به گونهC. olivieri با حدود 90 درصد و کمترین آن مربوط به گونه C.ciliaris با حدود 60 درصد اختصاص داشت. در میان گونه‌های درختی و درختچه‌ای camaldulensis E. با 80 درصد بیشترین درصد بقاء و پس از آن P. juliflora با 65 درصد و victoriae A. با حدود 50 درصد کمترین مقدار را داشت. در فواصل ردیف‌های 4 متریcamaldulensis E. عملکرد علوفه کلیه گونه‌های مرتعی کاهش یافت. از نظر رشد ارتفاعی گونۀ E. camaldulensisبا حدود 5/3 متر نسبت به دو گونۀ دیگر برتری داشت. بالاترین میانگین علوفه خشک در گونه‌های مرتعی مربوط به گونه divisum P. با 1437 کیلوگرم در هکتار و پس از آن به‌ترتیب antidotale P. با 1035 کیلوگرم در هکتار، olivieri C. با 380 کیلوگرم در هکتار و C. ciliaris با 235 کیلوگرم در هکتار بود. بنابراین با تعیین فاصله مناسب کشت درختان علاوه بر افزایش تنوع گونه‌ای که از ملزومات پایداری در بوم‌نظام‌هاست، می‌توان تداوم، پایداری و افزایش تولید و بهره‌برداری علوفه را در این عرصه‌ها موجب شد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Determination of suitable mixed plantation of rangeland, tree and shrub species with different row spacings in order to produce forage and biological stabilization of sand dunes in Khouzestan
چکیده انگلیسی مقاله In order to study and design a mixed plantation of rangeland and forest species (silvopastoral system), four rangeland species and three shrub and tree species were planted with different row spacings on the sand dunes of Karkheh river, in Khuzestan province. The biological stabilization of sand dunes and production of forage were the aims of this study. The selection of species was done according to their ability to improve the production of forage, firewood, and industrial wood as well as species diversity. The study was performed using split plot in a completely randomized design with three replications for four years. The main treatment included tree and shrub species (Eucalyptu camaldulensis 9616, Acacia victoriae ,Prosopis juliflora). Row spacings of 4*4, 5*5, 6*6, and rangeland species (Panicum antidotale,Cenchrus ciliaris ,Cymbopogon olivieri , Pennisetum divisum) were considered as the first and second sub-treatments, respectively.Vitality percentage of all species, forage yield of rangeland species, and height growth of shrub and tree species were measured. Data were analyzed by SAS software and mean comparisons were performed by Duncan's Multiple Range Test. According to the results, C. olivieri (90%) and C. ciliaris (60%) showed the highest and lowest vitality of rangeland species. Among tree and shrub species, E. camaldulensis (80%), P. juliflora (65%), and A. victoriae (50%), showed the highest vitality, respectively.In four-meter row spacings of E. camaldulensis, forage yield of all range species decreased. In terms of height growth, E. camaldulensis, with a height of around 3.5 m, was better as compared to the other two species. The highest average dry matter yield was recorded for P. divisum (1437 Kg ha-1), P. antidotale (1035 Kg ha-1), C. olivieri (380 Kg ha-1), and C. ciliaris (235 Kg ha-1), respectively. Therefore, the determination of appropriate row spacing for trees causes to increase of species diversity as well as continued and increasing forage production and utilization.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله کوروش بهنام فر |
دانشجوی دکترای فیزیولوژی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین-اهواز و پژوهشگر مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
سازمان اصلی تایید شده: مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

سید عطاالله سیادت | seyed ataollah
استاد، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان (Ramin agriculture and natural resources university)

محمدحسن صالحه شوشتری | mohammad hassan salehe shooshtari
پژوهشگر، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
سازمان اصلی تایید شده: مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

نشانی اینترنتی http://ijrdr.areeo.ac.ir/article_8070_be5126d95ba10010a69e24353ef280cc.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/708/article-708-415454.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات