این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۰، شماره ۱، صفحات ۲۱-۲۷
عنوان فارسی بررسی اثر تمرینهای کانسنتریک عضلات اندام تحتانی بر تنظیم آنتی‌سیپتوری پوسچر بیماران مبتلا به همی‌پارزی مزمن بعد از سکته مغزی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: شایع تر ین عامل ناتوانی بعد از سکته مغزی همی‌پارزی است. نقش تمرین ها ی کانسنتریک در بهبود تنظیم آنتی‌سیپتوری پاسچر این بیماران با توجه به اختلاف نظرهای موجود در مورد اثرات این تمرین ها در ضایعا ت نورون حرکتی فوقانی مشخص نگردیده است. مطالعه به منظور تعیین اختلال ات پاسخ ها ی فیدفوروارد مکانیسم کنترل پاسچر و تأثیر تمرین ها ی کانسنتریک عضلات اندام تحتانی مبتلا در درمان این اختلال ات در بیماران همی‌پارزی آسایشگاه سالمندان کهریزک تهران در سال 1382 انجام شد. مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی 34 بیمار همی‌پارزی ثانویه به سکته مغزی مورد مطالعه قرار گرفتند. بیمارانی انتخاب شدند که حداقل 12 ماه از شروع سکته مغزی آنها گذشته باشد. بیماران به صورت تصادفی در یکی از دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. قدرت (کیلوگرم) ایزومتریک هفت گروه عضلانی با دینامومتر اندازه‌گیری شد. پاسخ ه ا ی فیدفوروارد با استفاده از آزمون رتبه‌ای FRT ( Functional Reach Test ) قبل و بعد از 12 جلسه درمان ارزیابی گردید. ارزیابی توسط دو آزمونگر که از دو گروه مطالعه اطلاعی نداشتند انجام گردید. گروه مورد علاوه بر تمرین ها ی تعادلی و عملکردی، تمرین ها ی تقویتی را دریافت کرد. به گروه کنترل فقط تمری ن ها ی تعادلی و عملکردی داده شد. از آزمو ن های t مستقل، t زوج، من و یتنی و ویلکاکسون برای مقایسه نتایج قبل و بعد از درمان استفاده شد. نتایج:‌ میانگین سنی بیماران گروه مورد 1/7 ± 3/49 سال و گروه کنترل 3 ± 52/55 سال بود. تنظیم آنتی‌سیپتوری پاسچر در وضعیت موازی پاها فقط در گروه مورد از 2/0 ± 29/1 به 17/0 ± 9/2 ارتقا یافت (0001/0 p< ). در همین وضعیت و در مقایسه نتایج بعد از درمان بین دو گروه ، میانگین تنظیم آنتی‌سیپتوری پاسچر در گروه مورد 17/0 ± 9/2 نسبت به کنترل 18/0 ± 18/1 بیشتر بود (0001/0 p< ). نسبت بهبودی میانگین FRT در گروه مورد 21/0 ± 59/1 نسبت به گروه کنترل 08/0 ± 12/0 ارتقا یافت (0001/0 p< ). قدرت همه گروه‌های عضلانی با نتایج FRT در وضعیت تاندم (726/0-483/0 = r ) و موازی پاها (645/0-401/0 = r ) همبستگی داشت. نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه از مؤثر بودن تمرین ها ی تقویتی عضلات اندام تحتانی مبتلا در بهبود پاسخ ها ی فیدفوروارد مکانیسم کنترل پاسچر برای تنظیم آنتی‌سیپتوری پاسچر در مرحله مزمن توانبخشی بعد از سکته مغزی حمایت می ‌ کنند. همچنین نتایج از اندازه‌گیری قدرت عضلات اندام تحتانی مبتلا برای ارزیابی کنترل آنتی‌سیپتوری پاسچر حمایت می ‌ کنند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Evaluation of the effect of concentric exercises of involved lower-extremity muscles on the anticipatory postural adjustment in chronic stage of hemiparesis after stroke
چکیده انگلیسی مقاله Background: Hemiparesis is the most common cause of disability after stroke. The role of concentric exercises has not been recognized in anticipatory postural adjustment due to controversy on the effects of these exercises on upper motor neuron lesions. The purpose of this study was to determine feed forward responses disturbances of postural control mechanism and the effects of concentric exercises of involved lower-extremity muscles on the treatment of these impairments in hemiparetic patients of Kahrizak Charity Foundation in 2003. Methods and Materials: Thirty four secondary hemiparetic patients to stroke were participated in this clinical trial. All patients were screened to ensure that their time since onset of stroke was at least 12 months. Patients were assigned randomly to either an experimental group or a control one. The isometric strength (kg) of seven muscle groups was measured with a hand-held dynamometer. Feed forward responses (ordinal scale) were assessed using Functional Reach Test (FRT) before and after 12 sessions of intervention. All patients were assessed by two raters who were blinded group allocation. The experimental group received strengthening exercises in addition to functional and balance exercises. The control group received only functional and balance exercises. Independent and paired t-tests, Mann-Whitney and Wilcoxon tests were used to compare the pretreatment and post-treatment results. Results : The mean age of experimental group and control group was 49.3 ± 7.1 and 55.5 ± 3, respectively. In parallel feet position, anticipatory postural adjustments increased only in the experimental group, significantly from 1.29±0.2 to 2.9±0.17 after intervention (P< 0.0001). In this position, the comparison of post-treatment results showed that mean of anticipatory postural adjustments in experimental group (2.9±0.17) was higher that in control that in (1.18±0.18) (P< 0.0001). A significant improvement (P< 0.0001) was seen in the experimental (1.59±0.21) compared to control group (0.12±0.08) with respect to mean difference of FRT. All muscular groups strength was correlated significantly with the FRT scores in tandem (r=0.483-0.726) and parallel (r=0.401-0.645) feet position. Conclusion: The results of this study support the effectiveness of muscle strength training of involved lower extremity to improve feed forward responses of postural control mechanism for anticipatory postural adjustment in hemiparetic patients in the chronic stage of rehabilitation following stroke. The results also are in support of using the involved lower extremity muscle strength to evaluate postural anticipatory control.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله اصغر اکبری | asghar akbari
زاهدان، میدان مشاهیر، دانشکده پیراپزشکی، گروه فیزیوتراپی

حسین کریمی | hossein karimi


انوشیروان کاظم نژاد | anoushirvan kazemnezhad


مژده قبایی | mogde ghabaii


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1-100&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات