این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۶، شماره ۵، صفحات ۴۱۴-۴۱۹
عنوان فارسی مقایسه اثر پردنیزولون و پرومتازین در درمان استفراغ های شدید دوران بارداری: یک کارآزمایی بالینی دوسوکور
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: تهوع و استفراغ بارداری یک مشکل شایع با علت ناشناخته و بدون روش درمان قطعی است. هدف از این مطالعه مقایسه اثر پردنیزولون و پرومتازین در کنترل استفراغ های شدید بارداری بود. مواد و روش ها: این مطالعه کار آزمایی بالینی دو سو کور بر روی 70 خانم باردار، یک قلو کمتر از 16 هفته با تهوع و استفراغ شدید انجام شد. بیماران به طور تصادفی در دو گروه درمان با پرومتازین 25 میلی گرم و پردنیزولون 5 میلی گرم سه بار در روز قرار گرفتند. داروها در کپسول های یک شکل با کد متفاوت دریافت شد. یک هفته پس از شروع درمان دوز دارو تدریجا کم شد و پس از دو هفته قطع گردید. بیماران در روزهای درمان و دو هفته بعد از قطع دارو از نظر عود بیماری بررسی شدند. نتایج: در هر دو گروه بهبود وضعیت در تمام روزهای درمان و 2 هفته بعد از قطع درمان نسبت به قبل از درمان از نظر آماری معنی دار بود (001/0=P). بهبود دفعات تهوع و استفراغ در روزهای اول تا چهارم و روز 14 دوره درمان و 2 هفته بعد از قطع درمان بین دو گروه درمانی اختلاف معنی داری نداشت (07/0=P). نتیجه گیری: پردنیزولون و پرومتازین در کنترل تهوع و استفراغ شدید بارداری موثر بودند و در این زمینه اختلاف معنی داری باهم نداشتند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی Comparing the effects of prednisolone and promethazine in the treatment of hyperemesis gravidarum: a double-blind, randomized clinical trial
چکیده انگلیسی مقاله Background: Nausea and vomiting during pregnancy is one of the most frequent obstetric problems of unknown etiology and there is no definitive treatment for it. The purpose of this study was to compare the effects of prednisolone and promethazine in the treatment of hyperemesis gravidarum. Materials and Methods: This double-blind clinical trial study was conducted on 70 pregnant women, with a singleton pregnancy at less than 16 weeks of gestation, with hyperemesis gravidarum. Women were randomly divided into two groups to receive either prednisolone (5mg) or promethazine (25mg) three times daily they received capsules with similar shapes but different codes. The dose of medication was tapered down after the first week and it was discontinued after two weeks. Finally, women were studied for relapse symptoms during the treatment and two weeks post-treatment. Results: There was a significant difference in the improvement of symptoms between the two groups during the course of treatment and also two weeks post-treatment (P=0.001). Moreover, there was no significant difference between the two groups in the frequency of nausea and vomiting during the first 4 days, in the 14th day of the treatment and 2 weeks post-treatment (P=0.07). Conclusion: Results show that both prednisolone and promethazine are effective to control hyperemesis gravidarum.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله زهرا بصیرت | zahra basirat


شهناز برات | shahnaz barat
fatemeh–zahra fertility and infertility reproductive health research center, babol university of medical sciences, babol, i. r. iran.
بابل، مرکز آموزشی درمانی آیه الله روحانی، گروه زنان و زایمان
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه علوم پزشکی بابل (Babol university of medical sciences)

علی اکبر مقدم نیا | ali akbar moghadamnia


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-886&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده medicine, paraclinic
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات