این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نشریه پژوهش های زبان و ادب غنایی، جلد ۳، شماره ۷، صفحات ۵۹-۷۶
عنوان فارسی آیین‌های سوگواری و مرثیه خوانی در شاهنامه ی فردوسی
چکیده فارسی مقاله در ایران باستان نیز همانند همه‌ی ملت‌ها مرثیه‌سرایی و عزاداری برای مردگان به شکل‌های مختلف مرسوم بوده است. یکی از ارجمندترین منابع شناخت ما از آداب و رسوم ایرانیان کهن، کتاب ارزشمند شاهنامه است. فردوسی با استادی خاص خود آیین‌های سوگواری را به تصویر کشیده است. سوگواران به خاطر از دست رفتگان، بیقراری و مویه می‌کردند، بر خاک می‌افتادند، موی و روی خود را می‌کندند و جامه بر تن را چاک می‌زدند. آیین‌های دیگری نیز چون یال و دم اسب را بریدن، زین را وارونه بر اسب نهادن، نیل بر اسب و پیل کشیدن، سراپرده و درختان را سوزاندن و...از آیین‌های سوگواری در شاهنامه است. نوحه و زاری سوگواران، بر از دست رفتگان در شاهنامه شنیدنی است. بیان و پرداخت شاعرانه‌ی این مرثیه‌ها علاوه بر ارزش تاریخی، اجتماعی و فرهنگی، دارای ارزش ادبی قراوانی نیز هستند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله مرثیه، سوگواری، مرگ، شاهنامه، فردوسی،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله مرثیه,سوگواری,مرگ,شاهنامه,فردوسی
نویسندگان مقاله اعظم نیک آبادی |
دانشجوی دوره ی دکتری ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اراک
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اراک (Islamic azad university of arak)

زینب باقری |
دانشجوی دوره ی دکتری ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اراک
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی اراک (Islamic azad university of arak)

نشانی اینترنتی http://dorredari.iaun.ac.ir/article_13263_41f0857e4144cdff18b8da50f92393a7.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1767/article-1767-364214.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات