این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
نشریه پژوهش های زبان و ادب غنایی، جلد ۴، شماره ۱۳، صفحات ۳۹-۵۰
عنوان فارسی پژواک فرهنگ شادی در شاهنامه و متون اوستایی و پهلوی
چکیده فارسی مقاله در ایران باستان شادی مایۀ فزونی شور و سرور و امید و سبب بیرون شد ذهن و ضمیر انسان از سستی و انفعالِ مرگ‌آور و بی‌ثمر بود. می‌توان آن را یک موهبت بزرگ ایزدی که بیش از همۀ مواهب در خور سپاس است، تلقی کرد. نه فقط داریوش در کتیبۀ خویش، اهورا مزدا آفرینندۀ زمین و آسمان را به خاطر همین شادی که برای انسان آفرید سپاس جداگانه گفت، بلکه در اوستا و برخی کتاب‌های پهلوی نیز خداوند به سبب این هدیۀ ارزشمند، فراوان ستوده گشت. در شاهنامه نیز که مهمترین سند فرهنگی منظوم به جای مانده از ایران باستان است به این نکته اشارات فراوان شده و جایگاه ارزشمند شادی در میان ایرانیان باستان مورد تأکید قرارگرفته است که بی‌گمان فردوسی در پرداختن به ارزش و فلسفۀ شادی به سنگ نوشته‌ها و متون اوستایی و پهلوی نظر داشته است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شادی، شاهنامه، متون اوستایی وپهلوی، آیین‌ها، پیامدهای شادی،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله حسین جلالی |
استادیار زبان و ادبیات فارسی، واحد مبارکه، دانشگاه آزاد اسلامی، مبارکه، ایران.،
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه آزاد اسلامی مبارکه (Islamic azad university of mobarakeh)

نشانی اینترنتی http://dorredari.iaun.ac.ir/article_13332_242b4361fe1a36b2c76b15a300087d17.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1767/article-1767-364176.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات