این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جغرافیا و آمایش شهری منطقه ای، جلد ۱۵، شماره ۵۶، صفحات ۲۲۷-۲۶۲
عنوان فارسی بررسی و ارزیابی وضعیت پایداری شهری بر اساس ابعاد رشد عمودی (نمونۀ موردی: مناطق ۷، ۸، ۱۰، ۱۲ و ۱۴ شهر اصفهان)
چکیده فارسی مقاله آثار اقتصادی و زیست­محیطی گسترش پراکنده مناطق شهری، صاحب­نظران مسائل شهری را به­سمت یافتن راهبردهایی برای مقابله با این امر کشاند و رشد عمودی به­عنوان راهبردی جامع برای مقابله با گسترش پراکندۀ مناطق پیرامونی شهرها مطرح­شد. هرچند، این راهبرد دارای مشکلات فراوانی بود. در این راستا، هدف تحقیق بررسی وضعیت پایداری در مناطق شمالی شهر اصفهان ( مناطق 7، 8، 10، 12 و 14 ) بر اساس ابعاد رشد عمودی می­باشد. تحقیق حاضر از نظر ماهیت و روش، توصیفی و از نظر هدف، کاربردی است. داده­ها­ به دو طریق اطلاعات کتابخانه­ای و میدانی (پرسش­نامه سرپرست خانوار) جمع­آوری گردید. جامعه آماری شامل سرپرست خانوارهای مناطق مورد مطالعه بر اساس سرشماری 1395، برابر با 284520 نفر می­باشد که با استفاده از روش نمونه­گیری کوکران، 384 نفر به­عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. از آزمون تی تک­نمونه­ای و معادلات ساختاری برای تجزیه­وتحلیل داده­ها، همچنین از مدل رتبه­بندی «Mabac» و نقشه­های توزیع فضایی هات اسپات، کریجینگ و خودهمبستگی مکانی جهت سطح­بندی و نمایش محدوده­ مورد مطالعه استفاده گردید. نتایج آزمون تی تک­نمونه­ای نشان­داد که وضعیت پایداری مناطق 7، 8، 10، 12 و 14 بر اساس ابعاد رشد عمودی، پایین­تر از حد مبنای 3 بوده است. به این معنی که تمامی مناطق در وضعیت مطلوب قرار ندارند. نتایج حاصل از معادلات ساختاری حاکی از آن است که بیشترین ضریب تأثیر ابعاد رشد عمودی، به­ترتیب مربوط به کالبدی-زیرساختی و اجتماعی- فرهنگی با ارزش 301/0 و 297/0  می­باشد. نتایج مدل رتبه­بندی «ماباک» نشان­داد که منطقه 10 با مقدار 636/8- در رتبه اول، منطقه 8 با مقدار 714/8- در رتبه دوم، منطقه 7 با 821/8- در رتبه سوم، منطقه 12 با  029/9- در رتبه چهارم و نهایتاً منطقه 14 با مقدار 577/9- در رتبه پنجم قرار گرفتند. به­طور کلی، می­توان نتیجه گرفت که از بین مناطق شمالی شهر اصفهان، منطقه 8 و 10 دارای وضعیت مناسب رشد عمودی و منطقه 12 و 14  دارای وضعیت نامناسب رشد عمودی در جهت دست­یابی به شاخص­های پایداری می­باشند؛ از این­رو توجه جدی مسئولین ذی­ربط به منطقه 14و12 را می­طلبد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پایداری شهری،رشد عمودی،شهر فشرده،شهر اصفهان،
عنوان انگلیسی Review and Evaluation the State of Urban Sustainability Based on the Dimensions of Vertical Growth(Case study: Regions 7, 8, 10, 12 and 14 of Isfahan City)
چکیده انگلیسی مقاله The economic and environmental effects of the sprawling expansion of urban areas led urban experts to find strategies to deal with this issue, and vertical growth was proposed as a comprehensive strategy to deal with the sprawling expansion of peri-urban areas. However, this strategy had many problems. In this regard, the aim of the research is to investigate the sustainability situation in the northern areas of Isfahan (regions 7, 8, 10, 12 and 14) based on the dimensions of vertical growth. The present study is descriptive in nature and method and applied in purpose. Data were collected in two ways: library and field information (household head questionnaire). The statistical population includes the heads of households in the studied areas based on the 2016 census, equal to 284,520 people, of which 384 people were selected as the sample size using the Cochran sampling method. One-sample t-test and structural equations were used to analyze the data, as well as the Mabac ranking model and hotspot spatial distribution maps, kriging, and spatial autocorrelation to level and display the study area. The results of the one-sample t-test showed that the stability status of regions 7, 8, 10, 12, and 14 based on vertical growth dimensions was lower than the base 3 limit. This means that not all regions are in a desirable state. The results of the structural equations indicate that the highest coefficient of influence of vertical growth dimensions is related to physical-infrastructure and socio-cultural with values ​​of 0.301 and 0.297, respectively. The results of the Mabak ranking model showed that District 10 ranked first with a value of -8.636, District 8 ranked second with a value of -8.714, District 7 ranked third with a value of -8.821, District 12 ranked fourth with a value of -9.029, and finally District 14 ranked fifth with a value of -9.577. In general, it can be concluded that among the northern regions of Isfahan, regions 8 and 10 have a suitable vertical growth situation and regions 12 and 14 have an unsuitable vertical growth situation in order to achieve sustainability indicators; therefore, regions 12 and 14 require serious attention from relevant authorities.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پایداری شهری,رشد عمودی,شهر فشرده,شهر اصفهان
نویسندگان مقاله مرضیه صداقت کیش |
دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

حمیدرضا وارثی |
استاد جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه‌ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

امیررضا خاوریان گرمسیر |
استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه‌ریزی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

نشانی اینترنتی https://gaij.usb.ac.ir/article_9384_4752362329a1193aac4971e67f8a8870.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات