مسئولیت‌پذیری به منزلۀ یک ویژگی شخصیتی در چارچوب یک نگرش انسجام‌یافته در ساختار روانی و رفتاری شکل می‌گیرد و تحت‌تأثیر عوامل شناختی، عاطفی و رفتاری است. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه قدرت ایگو و مسئولیت‌پذیری با میانجیگری شفقت به خود در دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم انجام شده است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. شرکت‌کنندگان، دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم منطقه یک شهر تهران بودند. با استفاده از روش نمونه­‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای 370 شرکت‌­کننده انتخاب شدند و در زمانی مناسب پرسشنامه‌­های قدرت ایگو (مارک استروم و همکاران، 1997)، شفقت خود (نف، 2003) و مسئولیت‌پذیری کالیفرنیا (هریسون، 1987) را تکمیل کردند. داده‌ها با به­‌کارگیری ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند. نتایج نشان داد که توانمندی ایگو و شفقت خود با مسئولیت‌پذیری همبستگی مثبت و معنادار دارند (0/01 > P). نتایج مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد که شفقت خود در رابطه قدرت ایگو و مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان دوره متوسطه دوم نقش میانجی دارد (0/01 > P). بنابراین نتایج شواهدی را نشان می‌دهد که قدرت ایگو از طریق کاهش تعارضات درونی و متعادل‌سازی سازمان روانی، مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان را افزایش می‌دهد و از آنجایی که شفقت خود به تحول و بهبود خود کمک می‌کند، تأثیرگذاری قدرت ایگو را روی مسئولیت‌‎پذیری افزایش می‌دهد. لذا به منظور ارتقای مسئولیت‌پذیری دانش‌آموزان پیشنهاد می‌شود علاوه بر توجه به قدرت ایگو، به شفقت خود هم توجه شود و با به­‌کارگیری مداخلات روانی- آموزشی، زمینه افزایش شفقت خود در دانش‌آموزان فراهم شود.