هدف پژوهش حاضر، فهم چگونگی پیوند میان نظر و عمل بر اساس مطالعه موردی تدریس ریاضیات بر پایۀ مبانی انسان­‌شناختی رودلف اشتاینر بود. داده‌­های پژوهش با روش نمونه­‌گیری هدفمند ازطریق مطالعه و بررسی اسناد مرتبط با رویکرد انسان­‌شناختی اشتاینر و همچنین به­‌کارگیری دانسته‌­های پژوهشگرانی که با فلسفۀ اشتاینر و رهیافت او آشنا بودند و تجربیات آنها در مقالاتی در این زمینه در بازه زمانی 2022-2000 در پایگاههای علمی معتبر و تارنماهای مرتبط به رشته تحریر درآمده، گردآوری شده است. به­‌منظور تجزیه‌­وتحلیل داده‌­ها از شیوه تحلیل­ مضمون استفاده شده است. برای اعتباریابی داده‌­ها از روشهای قابل­‌قبول و قابل­‌اعتماد­بودن استفاده‌­شده است. تحلیل داده­‌ها منجر به دسته­‌بندی سه مضمون سازمان­‌دهنده و 15مضمون پایه شده است. مضامین سازمان­‌دهنده شامل تناظر ابعاد وجودی انسان و هستی(عناصر اربعه و ...)، هستی روحانی انسان(ابعاد سه­‌گانۀ روح و ....) و نگاه کل‌­گرایانه و تکاملی به انسان(تکامل همه­‌جانبه و ...) است. پس از کشف مضامین انسان­‌شناختی فلسفۀ اشتاینر در راستای ارتباط میان آنها با تدریس درس ریاضی کوشش شده است. یافته­‌های پژوهش نشان دادند که تفسیر دیدگاه اشتاینر در بُعد انسان‌­شناختی فلسفه او در تدریس ریاضیات، با بهره­‌گیری از زمینه­‌هایی چون هنر به‌­عنوان بستر اصلی، در خلال رویکردی کل­‌نگر به تعلیم‌­وتربیت انسان، زمینۀ رشد و توسعۀ همۀ ابعاد وجودی انسان را مدنظر قرار می­‌دهد. متناظر با یافته­‌های پژوهش پیشنهاد می‌­شود که سیاستگذاران نظام آموزشی برای اصلاح روند تربیت تک‌­بعدی و صرفاً شناخت-­محور موجود در مدارس، رهیافتهای حاصل با محوریت زیبایی­‌شناختی را برای تعدیل و اصلاح وضعیت موجود مدنظر قرار دهند.