این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
تاریخ نامه ایران بعد از اسلام، جلد ۱۶، شماره ۴۳، صفحات ۱-۳۳

عنوان فارسی از‌کارگری‌تا‌کُنش‌گری‌سیاسی؛‌مواجهه‌ایرانیان‌با‌اعتصابات ‌ ‌جنوب‌قفقاز(‌‌۰۰۱۱تا‌انقلاب‌۰۰۱۵م) ‌
چکیده فارسی مقاله در دورۀ قاجاریه، حجم گسترده‎ای از نیروی کار ایرانی با عبور قانونی و غیرقانونی از مرزها، وارد مناطقی از جنوب قفقاز می‎شدند. این مهاجران افرادی به‌لحاظ سیاسی ناآگاهی بودند که با وجود اشتغال به طاقت‎فرساترین کارها، در پایین‎ترین سطح زندگی می‎کردند اما در طی سال‎ها زندگی در محیط قفقاز، تجربه‎های متفاوتی نسبت به زندگی گذشته خود در وطن، پشت سر گذاشتند که منجر به آگاهی‎ جدیدی در آنان شد. با توجه به این مهم، مقالۀ حاضر با رویکرد «تاریخ از پایین» و الهام‎گیری از الگوی روش‎شناسی «ادوارد پالمر تامپسون» به این سؤال پاسخ می‎دهد که کارگران در اعتصابات سال‎های 1900 تا انقلاب 1905م، در قفقاز چه جایگاهی داشتند و آنان به‌عنوان نیروهایی عمدتاً به‌لحاظ سیاسی ناآگاه چگونه به این جایگاه رسیدند؟ یافته‎های پژوهش نشان می‎دهد کنش‌گری کارگران مهاجر ایرانی در تحولات سال‎های 1900 تا انقلاب 1905م در قفقاز تحت تأثیر تجربۀ زیستۀ آنان شکل گرفت.؛ بدین صورت که این افراد طی سال‎ها کار و زندگی در محیط‎های کارگری و عدم برخورداری از کمترین امکانات (مسکن، بهداشت، تغذیه و غیره) به‌عنوان طبقۀ کارگر، تجربه‎های مشترکی پشت سر گذاشتند که این تجربه‎های مشترک دردها، کینه‎ها، نفرت‎ها و غیره، در آنان به‌وجود آورد و باعث شد تا با حضور در گروه‎های سیاسی، در اعتصابات شرکت کنند و درنتیجه کارگران ایرانی توانستند در کنار دیگر کارگران تا حدودی مهر منافع طبقاتی خود را بر تحولات قفقاز بکوبند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کارگران ایرانی،قفقاز،اعتصابات کارگری،تجربۀ زیسته،صنایع نفت،

عنوان انگلیسی From Labor to Political Activism; The Confrontation of Iranians with the South Caucasus Strikes (1900 to the 1905 Revolution)
چکیده انگلیسی مقاله During the Qajar period, many Iranian laborers entered the South Caucasus regions, crossing the borders both legally and illegally. These immigrants were politically unaware and lived at the lowest social levels despite being engaged in the most exhausting labor. However, over the years spent in the Caucasus, they gained experiences that contrasted with their lives in Iran, leading to new forms of awareness. This article addresses the question of what Iranian workers did in the Caucasus between the strikes of 1900 and the revolution of 1905, using the “history from below” approach and inspired by the methodological model of Edward Palmer Thompson. What position did they hold, and how did they reach this position, despite being largely politically ignorant? The findings of the research indicate that the activism of Iranian immigrant workers in the Caucasus between 1900 and 1905 was shaped by their lived experiences. Over the years of working and living in challenging conditions-lacking basic necessities such as housing, health care, and nutrition-these workers shared experiences as part of the working class. These shared hardships, including pain, resentment, and anger, eventually led them to participate in strikes and join political groups. As a result, Iranian workers, alongside other laborers, were able to assert their class interests to some extent in the political developments of the Caucasus.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کارگران ایرانی,قفقاز,اعتصابات کارگری,تجربۀ زیسته,صنایع نفت

نویسندگان مقاله مهدی احمدی |
دکتری تاریخ ایران اسلامی دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران


نشانی اینترنتی https://tuhistory.tabrizu.ac.ir/article_20452_ef8e84f540cc1c457b0645a5bd855b21.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات