این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
یکشنبه 25 آبان 1404
فقه و اصول
، جلد ۵۷، شماره ۲، صفحات ۶۱-۸۵
عنوان فارسی
تأملی در مفهوم عقد امانی و نقدی بر شمول ادلۀ عدمضمان امین بر عقود امانی غیراحسانی
چکیده فارسی مقاله
جاریشدن احکام فقهی مال بر اشیا نیازمند صدق عنوان «مال» بر آنهاست. احزار مالیت اشیا از آنجا ضرورت مییابد که در جامعۀ امروزی، مردم در روابط مالی و اقتصادی خود با مواردی مواجهاند که تطبیق عنوان مال بر آنها بهسادگی زمان گذشته نیست؛ از مواردی مانند «حق تألیف» و «حق سرقفلی» گرفته تا پدیدههای نوظهوری همچون «امتیاز انواع بازیهای رایانهای»، «صفحات مجازی با دنبالکنندگان زیاد» و «ارزهای رمزپایه»؛ ازاینروست که تعیین ضابطۀ مالیت اشیا اهمیت دارد. این پژوهش ضمن دستهبندی و نقد دیدگاههای فقهی و ارائۀ تعریفی متفاوت از مال، با روش تحلیلی به این نتیجه دست یافته که مال یک عنوان عرفی-انتزاعی بوده و تنها راه احراز مالیت چیزی، توجه به معاوضات عرفیه و تحلیل رفتار عقلا در مورد آن است. برایناساس امکان ندارد شارع مالیت چیزی را ساقط کند، نهایت آنکه میتواند تنها از بعضی یا همۀ آثار مترتب بر آن همچون معاملۀ شراب نهی کند؛ ازاینرو میتوان گفت بسیاری از مشخصههایی که در منابع فقهی برای «مال» مطرح شده، تکلفات بیمورد و نیازمند اصلاح است. بهعلاوه، استفاده از تعبیر «مال شرعی» صحیح نبوده و شرطدانستن «مالیت» برای عوضین نیز لغو است.
کلیدواژههای فارسی مقاله
امانت،اذن،عقد امانی،عقد احسانی،عدمضمان امین،
عنوان انگلیسی
A Reflection on the Concept of Trust-based Contract (ʿaqd-i amānī) and A Critique of the Applicability of the Proofs for the Lack of Liability (Ẓamān) of the Trustee (Amīn) in Non-benevolent Trust-based Contracts
چکیده انگلیسی مقاله
In jurisprudence, the terms “trust” (
amānat)
and “trustee” (
amīn)
are among the concepts surrounded by ambiguity due to a lack of consensus among jurists in some areas and rulings. Some jurists have expanded the concept of “trust” and generalized it to include all individuals authorized to handle property, and argue their exemption from liability by invoking the legal rule that says “the trustee is not liable” (
ʿadam-i żamān-i amīn
). The present article questions this generalization and aims to prove that legal justifications for considering all authorized possession as trust-based does not include all cases of permission. This is done in order to remove ambiguity and delimit the concepts of trust and trustee, and through an analysis and evaluation of the evidence cited by the proponents of generalization. The study is conducted through a descriptive-analytical method, and concludes that the jurists’ widespread interpretation of the terms “trust” and “trustee” does not truly correspond with their lexical and customary meanings. In addition, considering every authorized individual as a trustee is not in accordance with the requirements of justice and fairness. It should rather be stated that lenient rulings granted to the entrusted person only apply in trust-based contracts in the specific meanings (
ʿuqūd-i amānī bil-maʿnā al-akhaṣṣ)
like the contract of safekeeping (
ʿaqd-i wadīʿah)
and other contracts where possession of the property is done according to the willingness of the owner.
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
امانت,اذن,عقد امانی,عقد احسانی,عدمضمان امین
نویسندگان مقاله
منصوره بکایی |
دانشآموختهٔ دکتری فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدهٔ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
محمد تقی فخلعی |
استاد گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدهٔ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
سیدمحمدهادی قبولی درافشان |
دانشیار گروه فقه و مبانی حقوق اسلامی، دانشکدهٔ الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
نشانی اینترنتی
https://jfiqh.um.ac.ir/article_44498_4886cb433bdea675bbd1de75003691f8.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات