|
|
مجله علوم اعصاب شفای خاتم، جلد ۱۳، شماره ۳، صفحات ۵۴-۶۵
|
|
|
| عنوان فارسی |
مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودانتقادی، فاجعه‌پنداری درد و شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر |
|
| چکیده فارسی مقاله |
مقدمه: در میان اختلالات عملکردی دستگاه گوارش، سندرم روده تحریک‌پذیر یکی از شایع‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین اختلالات عملکردی به شمار می‌رود. این پژوهش با هدف مقایسه اثربخشی درمان هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر خودانتقادی، فاجعه‌پنداری درد و شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر انجام شد. مواد و روش‌ها: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_ پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این مطالعه را بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر تشکیل می‌دادند که در سال 1402 به کلینیک‌های تخصصی گوارش شهر گرگان (ایران) مراجعه کرده بودند. تعداد ۴۵ نفر از بیماران به صورت تصادفی انتخاب و به سه گروه شامل گروه آزمایشی اول (درمان هیجان‌محور)، گروه آزمایشی دوم (درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد) و گروه کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایشی اول ۱۰ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای درمان هیجان‌محور دریافت کرد و گروه آزمایشی دوم ۸ جلسه ۶۰ دقیقه‌ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را گذراند؛ اما گروه کنترل تا پایان مطالعه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه خودانتقادی (گیلبرت و همکاران، ۲۰۰۴)، مقیاس فاجعه‌سازی درد (سالیوان و همکاران، ۱۹۹۵) و شاخص شدت علائم گوارشی (فرانسیس و همکاران، ۱۹۹۷) بود. یافته‌ها: نتایج نشان داد که هر دو روش درمان هیجان‌مدار و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در کاهش خودانتقادی، فاجعه‌پنداری درد و شدت علائم گوارشی بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر مؤثر بودند. علاوه بر این، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد اثربخشی بیشتری نسبت به درمان هیجان‌مدار در بهبود این متغیرها داشت. نتیجه‌گیری: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد از طریق افزایش انعطاف‌پذیری روانشناختی، ارتقاء راهبردهای تنظیم هیجان، روشن‌سازی ارزش‌های فردی و تقویت حس انسانیت مشترک، به کاهش خودانتقادی، فاجعه‌پنداری درد و شدت علائم گوارشی در بیماران مبتلا به سندرم روده تحریک‌پذیر منجر می‌شود.
|
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
درمان هیجان‌مدار، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، مدیریت درد، درمان شناختی- رفتاری، بیماری‌های گوارشی |
|
| عنوان انگلیسی |
Comparing the Effectiveness of Emotion-Oriented Therapy and Acceptance and Commitment-Based Therapy on Self-Criticism, Pain Catastrophizing and Severity of Gastrointestinal Symptoms in Patients with Irritable bowel Syndrome |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Introduction: Among functional digestive disorders, irritable bowel syndrome is one of the most common and debilitating functional disorders. This research was conducted to compare the effectiveness of emotion-oriented therapy and acceptance and commitment-based therapy on self-criticism, pain catastrophizing, and severity of gastrointestinal symptoms in patients with irritable bowel syndrome. Materials and Methods: The research method was semi-experimental with a pre-test-post-test design and a control group. The statistical population of this study consisted of patients with irritable bowel syndrome who were referred to specialized gastroenterology clinics in Gorgan, Iran, in 2023. A total of 45 patients were randomly selected and assigned to three groups: experimental group 1 (emotion-focused therapy), experimental group 2 (acceptance and commitment therapy), and a control group. The first experimental group received 10 sessions of 60-minute emotion-oriented therapy, and the second experimental group received 8 sessions of 60-minute therapy based on acceptance and commitment, but the control group did not receive any intervention until the end of the study. The research instruments included the Self-Criticism Questionnaire developed by Gilbert and colleagues (2004), the Pain Catastrophizing Scale by Sullivan and colleagues (1995), and the Gastrointestinal Symptom Severity Index by Francis and colleagues (1997). Results: The results indicated that both emotion-focused therapy and acceptance and commitment therapy were effective in reducing self-criticism, pain catastrophizing, and the severity of gastrointestinal symptoms in patients with irritable bowel syndrome. Furthermore, acceptance and commitment therapy demonstrated greater effectiveness than emotion-focused therapy in improving these outcomes. Conclusion: Our findings suggest that acceptance and commitment therapy, by enhancing psychological flexibility, promoting emotional regulation strategies, clarifying personal values, and fostering a sense of shared humanity, leads to reductions in self-criticism, pain catastrophizing, and the severity of gastrointestinal symptoms in patients with irritable bowel syndrome.
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
emotion-oriented therapy, acceptance and commitment-based therapy, self-criticism, pain catastrophizing, irritable bowel syndrome |
|
| نویسندگان مقاله |
سید مجتبی عقیلی | Mojtaba Aghili
Department of Psychology, Payam Noor University, Tehran, Iran
گروه روانشناسی، دانشگاه پیام‌نور، تهران، ایران
معصومه صفری نژاد | Masoumeh Safarinezhad
Department of Psychology, Payam Noor University, Gorgan, Iran
گروه روانشناسی، دانشگاه پیام نور، گرگان، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://shefayekhatam.ir/browse.php?a_code=A-10-895-14&slc_lang=fa&sid=1 |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
روانشناسی |
| نوع مقاله منتشر شده |
پژوهشی |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|