این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
مجله دانشکده پزشکی اصفهان، جلد ۴۳، شماره ۸۱۶، صفحات ۵۴۴-۵۵۱
عنوان فارسی ارزیابی مدل‌های مختلف تصویربرداری وزنی انتشار در تعیین درجه‌ی گلیوما
چکیده فارسی مقاله مقاله پژوهشی مقدمه: هدف از این مطالعه، بررسی عملکرد مدل‌های تک نمایی، دونمایی و نمایی کشیده در تکنیک تصویربرداری بروزن دیفیوژنی (Diffusion weighted Imaging) DWI در گریدبندی بیماران مبتلا به سرطان گلیوما می‌باشد. روش‌ها: در این مطالعه، 30 بیمار تأیید شده دارای گلیوما مورد تصویربرداری DWI با 10 مقدار b شدند. سپس مدل‌های مختلف به داده‌ها برازش شد و کمیت ADC در مدل تک نمایی، کمیت‌های D، f و D* از مدل دونمایی و کمیت‌های DDC و α از مدل‌نمایی کشیده شده، برای هر دو گرید بالا و پایین در دو ناحیه سرطانی و بافت نرمال استخراج شدند. سپس، نرمالیتی داده مورد بررسی قرار گرفت و سپس، مورد آنالیز آماری T-test و یا Mann-Whitney با سطح معنی‌داری 0/05 قرار گرفتند. همچنین حساسیت، اختصاصیت و سطح زیر منحنی نمودار ROC کمیت‌های معنی‌دار مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که تمامی کمیت‌های مدل‌های مختلف توانایی ایجاد تفاوت معنی‌داری در بافت سرطانی را داشته ولی هیچ کدام این توانایی را در بافت نرمال ندارند. با وجود تفاوت کم بین کمیت‌های مدل‌های مختلف، کمیت D بیشترین سطح زیر نمودار ROC را با حدود 78 درصد دارد. همچنین این نتایج نشان می‌دهد که در صورت تقسیم کردن اعداد به ناحیه نرمال، توانایی تمایز بین گریدها از بین می‌رود. نتیجه‌گیری: می‌توان دریافت که با استفاده از این تکنیک، می‌توان اطلاعات مختلفی را از بافت بدون نیاز به ماده کنتراست استخراج کرد و تمامی آنها توانایی ایجاد تمایز بین گرید بالا و پایین را دارند. با این حال، در صورتی که سرعت تصویربرداری و محاسبات مهم باشد، روش تک نمایی بهترین گزینه است و اگر مقدار مطلق مدنظر باشد، روش دونمایی توانایی بالاتری از خود نشان می‌دهد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله گلیوما،تصویربرداری تشدید مفناطیسی دیفیوژنی،مدل‌های تئوری،مدل تک نمایی،مدل دونمایی،مدل نمایی کشیده،
عنوان انگلیسی Diffusion-Weighted Imaging for Glioma Grading: A Comparative Evaluation of Different Diffusion Models
چکیده انگلیسی مقاله Background: This study evaluated the performance of mono-exponential, bi-exponential, and stretched exponential diffusion models in diffusion-weighted imaging (DWI) for grading gliomas. Methods: Thirty patients with confirmed gliomas underwent DWI using 10 b-values. We extracted apparent diffusion coefficient (ADC) from the mono-exponential model, D, f, and D* from the bi-exponential model, and DDC and α from the stretched exponential model. These parameters were compared between high- and low-grade tumors and normal tissue. Data normality was assessed, followed by statistical analysis (T-tests or Mann-Whitney U tests, P < 0.05). We also evaluated the sensitivity, specificity, and area under the receiver operating characteristic curve (AUC) for significant parameters. Findings: The results of this study show that all parameters of the different models have the ability to create a significant difference in cancerous tissue, but none of them have this ability in normal tissue. Despite the small difference between the parameters of the different models, the parameter D has the highest area under the ROC curve, with approximately 78 percent. Also, these results show that if the numbers are divided by the normal region, the ability to differentiate between grades is lost. Conclusion: Our results show that DWI technique with each model can provide valuable information about tissue without contrast agent, and all parameters of models can differentiate between high- and low-grade tumors. The mono-exponential method is the most practical option if rapid imaging and calculations are essential. However, the bi-exponential method is better suited when accurate absolute values are required.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله گلیوما,تصویربرداری تشدید مفناطیسی دیفیوژنی,مدل‌های تئوری,مدل تک نمایی,مدل دونمایی,مدل نمایی کشیده
نویسندگان مقاله هادی اکبری زاده |
دانشجوی دکتری تخصصی فیزیک پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

مرضیه ملکی |
دستیار تخصصی، گروه جراحی مغز و اعصاب، دانشکدهی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

محمد شایان موسی زاده آغوئی |
دانشجوی کارشناسی تکنولوژی پرتوشناسی، گروه تکنولوژی پرتوشناسی، دانشکدهی پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

صدیقه خوش باش |
کارشناس رادیولوژی، بیمارستان قائم(عج) مشهد، مشهد، ایران

پگاه لطفی |
دانشجوی کارشناسی ارشد فناوری تصویربرداری پزشکی، گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

علیرضا منتظرابدی |
دانشیار فیزیک پزشکی،گروه فیزیک پزشکی، دانشکدهی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و مرکز تحقیقات فیزیک پزشکی، پژوهشکده‌ی علوم پایه، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، ایران

نشانی اینترنتی https://jims.mui.ac.ir/article_33011_4e997e251e102a7e59a0dab59f881aab.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات