فیض، جلد ۲۹، شماره ۲، صفحات ۱۶۹-۱۷۶
عنوان فارسی رابطه علّی ناگویی هیجانی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به درد مزمن: نقش میانجی میزان درد
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: درد مزمن به عنوان یک مشکل شایع می‌تواند بر سلامت جسمانی، بهزیستی روانی و کیفیت زندگی بیماران تأثیر بگذارد. از اینرو، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی رابطه علی ناگویی هیجانی و کیفیت زندگی با نقش میانجی میزان درد در بیماران مبتلا به درد مزمن انجام شد.
روش‌ها: پژوهش حاضر از نوع مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل افراد 18 تا 65 سال مبتلا به درد مزمن مراجعه کننده به کلینیک‌های درمانی شهر کاشان در سال 1401 بودند که از میان آنها تعداد 200 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس و بر اساس معیارهای ورود و خروج انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات، پرسشنامه‌های فرم کوتاه پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (1996)، ناگویی هیجانی بگبی و همکاران (1994)، مقیاس اندازه‌گیری شدت درد ون‌کورف (1990) به کار برده شد. داده‌های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارهای SPSS-AMOS 24 تحلیل شدند.
یافته‌ها: مدل پیشنهادی پژوهش از برازش مطلوب برخوردار است. اثر مستقیم ناگویی هیجانی بر کیفیت زندگی (0/01P<،0/625-β=) و اثر مستقیم ناگویی هیجانی بر میزان درد (0/01P<،0/273β=) و اثر مستقیم میزان درد بر کیفیت زندگی (0/05P<،0/147-β=) معنی‌دار است. همچنین اثر غیرمستقیم ناگویی هیجانی بر کیفیت زندگی از طریق میزان درد معنی­ دار است (0/05P<،0/040-β=).
نتیجه‌گیری: شناسایی متغیرهای مرتبط با درد مزمن می تواند راهگشای مداخلات مربوط به ارتقای کیفیت زندگی مبتلایان باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کیفیت زندگی، ناگویی هیجانی، میزان درد، درد مزمن
عنوان انگلیسی The causal relationship between alexithymia and quality of life in patients with chronic pain: the mediating role of pain intensity
چکیده انگلیسی مقاله
Background and Aim: Chronic pain is a prevalent condition that significantly affects physical health, psychological well-being, and quality of life. This study aimed to examine the causal relationship between alexithymia and quality of life, with pain intensity as a mediating variable, in patients with chronic pain.
Methods: The present study employed a structural equation modeling approach. The study population consisted of individuals aged 18 to 65 years with chronic pain who visited medical clinics in Kashan in 2022. From this population, 200 participants were selected through convenience sampling based on predefined inclusion and exclusion criteria. Data were collected using World Health Organization Quality of Life Brief Version (WHOQOL-BREF, 1996), the Toronto Alexithymia Scale (TAS-20; Bagby et al., 1994), and the Pain Intensity Rating Scale (Van Korff, 1990). Data analysis was conducted using SPSS-AMOS 24 software.
Results: The proposed model demonstrated a good fit. The direct effect of alexithymia on quality of life was significant (β=-0.625, P<0.01), as were the direct effects of alexithymia on pain intensity (β=0.273, P<0.01) and pain intensity on quality of life (β=-0.147, P<0.05). Moreover, the indirect effect of alexithymia on quality of life through pain intensity was significant (β=-0.040, P<0.05).
Conclusion: Identifying the variables associated with chronic pain can inform targeted interventions aimed at improving patients' quality of life.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Quality of life, Alexithymia, Pain intensity, Chronic pain
نویسندگان مقاله محمدرضا تمنایی فر | Mohammad Reza Tamannaeifar
Department of Psychology, University of Kashan, Kashan, Iran
گروه روان شناسی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

اعظم منصوری نیک | Azam Mansourinik
Department of Psychology, Kashan Branch, Islamic Azad University, Kashan, Iran
گروه روان شناسی، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران

فرشته ملک زاده کاشانی | Fereshteh Malekzadeh Kashani
M.A. in Psychology, Kashan, Iran
کارشناسی ارشد روان شناسی، کاشان، ایران

نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-821-7&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات