مطالعات اجتماعی ایران، جلد ۱۸، شماره ۲، صفحات ۸۹-۱۲۰

عنوان فارسی مطالعه پیامدهای توسعه بر روند خودکشی در استان‌های کشور: روش تطبیقی درون کشوری
چکیده فارسی مقاله هدف پژوهش مطالعه پیامدهای توسعه بر روند خودکشی در استان‌های کشور (31 استان) است. روش پژوهش، روش تطبیقی درون کشوری (از نوع طولی) و واحد تحلیل آن، استان و سال به روش مقایسه واحدهای اجتماعی است. در جمع‌آوری اطلاعات از تکنیک مطالعه اسنادی که شامل کتب، مقالات، تحقیقات، پایان‌نامه‌ها و داده‌های اسنادی ثانویه (دست‌دوم) و دیگر داده‌های اسنادی از تارنماهای دولتی مرتبط می‌شود، استفاده‌شده است. نتایج نشان می‌دهد که بین توسعه اجتماعی (شهرنشینی، صنعتی شدن، تولید ناخالص داخلی)؛ توسعه اقتصادی (ضریب جینی، بیکاری (اشتغال) و فقر) و توسعه انسانی (باسوادی، آموزش، امید به زندگی) و گرایش به خودکشی رابطه معنی‌داری وجود دارد. درنهایت فقر به‌عنوان شاخصی برای توسعه‌نیافتگی استان‌ها، برخلاف ادعاها و یافته‌های سایر محققان که مدعی تأثیر فزاینده بر خودکشی هستند، تأثیر آن معکوس و کاهنده بوده و با افزایش میزان فقر در استان‌ها خودکشی کاهش‌یافته است. شتاب شهرنشینی و صنعتی شدن تأثیر افزایشی بر میزان خودکشی دارد. درنهایت داستان و مسأله توسعه، تنها رویه سیاه و منفی آن نبوده بلکه بعد سفید آن نیز آشکار هست و بیش از آن‌که منجر به افزایش خودکشی گردد به کاهش و پایین آمدن میزان خودکشی منجر شده است.
 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله توسعه و تضاد،توسعه انسانی،خودکشی،صنعتی شدن،شهرنشینی،مدرنیته،

عنوان انگلیسی Studying the Consequences of Development on Suicide Trends in the Provinces of Iran: An Intra-Country Comparative Method
چکیده انگلیسی مقاله The aim of this research is to study the consequences of development on the trend of suicide in the provinces of the country (31 provinces). The study employs a longitudinal, within-country comparative method, with the unit of analysis being each province over time. Data were collected using documentary research techniques, including books, articles, theses, previous research, and secondary data from relevant government websites.
The findings reveal a significant relationship between development indicators and suicide rates. Specifically, social development (urbanization, industrialization, GDP), economic development (Gini coefficient, unemployment/employment, and poverty), and human development (literacy, education, life expectancy) are all associated with suicide trends. Ultimately, poverty, as an indicator of provincial underdevelopment, has shown an inverse and decreasing effect-contrary to the claims and findings of other researchers who suggest an increasing effect of poverty on suicide. Higher poverty rates were associated with lower suicide rates. Meanwhile, rapid urbanization and industrialization have had an increasing effect on the suicide rate.
In conclusion, the effects of development on suicide are multifaceted. While certain aspects may contribute to an increase, development overall—particularly in its broader social and human dimensions—appears to reduce suicide rates. Thus, development is not solely associated with negative outcomes, but also has a positive, mitigating impact on suicide.
 
 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله توسعه و تضاد,توسعه انسانی,خودکشی,صنعتی شدن,شهرنشینی,مدرنیته

نویسندگان مقاله ابراهیم صالح آبادی |
استادیار و عضو هیات علمی گروه علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور، تهران، ایران

طاها عشایری |
عضو هیئت‌علمی گروه تاریخ و جامعه‌شناسی دانشکدۀ علوم اجتماعی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایران

مصطفی علمی مقدم |
استادیار و عضو هیات علمی گروه اقتصاد دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.


نشانی اینترنتی http://www.jss-isa.ir/article_724735_5218608b696a5b4e275c4b0c538b9f35.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات