|
هنر و تمدن شرق، جلد ۱۳، شماره ۴۷، صفحات ۵۲-۶۱
|
|
|
عنوان فارسی |
بازخوانی و معرفی قلعههای عثمانیان در تبریز براساس منابع نوشتاری و یافتههای جدید باستانشناسی |
|
چکیده فارسی مقاله |
عثمانیها در سفرهای جنگیشان به مرزهای امپراطوری، همواره براساس یک سیستم «قلعۀ محور» حرکت میکردهاند. در این سیستم، محوریت پیشرویها و نقشه راه تصرفات مبتنی بر تصرف قلاع و بازسازی آنها در راستای پیشبرد اهداف نظامی و سیاسیشان بوده است. در این راستا، با بررسیهای میدانی و کتابخانهای، نگارندگان موفق یه شناسایی سه قلعۀ در تبریز و اطراف آن شدند. که عثمانیها آنها را براساس این شیوه بهره گرفتهاند: 1. قلعۀ رشیدیه 2. قلعۀ جعفرپاشا 3. قلعۀ خامنه. این پژوهش براساس ترکیبی از روشهای کتابخانهای و میدانی انجام شده است. بهگونهای که منابع مطالعه شده با مدارک باستانشناسی بهدستآمده تطبیق داده شدند. و به لحاظ قالب نظری نیز از نظریه چیرگی(ارتباط بین مراکز سیاسی- نظامی) کالین رنفرو برای تحلیل نتایج پژوهش استفاده شده است. درنهایت، با بررسی قلاع مذکور، به این نتیجه میرسیم که هر یک از قلاع مذکور پتانسیل و تأثیر سیاسی- نظامی خاصی بر تحولات این دورۀ داشتهاند. این مسئله را در قالب نظریه چیرهگی رنفرو به این شکل میتوان تحلیل کرد که قلاع مورد بحث با اینکه هر کدام یک واحد سیاسی- نظامی مستقل عمل میکردند. اما در قالب ساختار سیاسی عثمانی در مناطق متصرفه شمالغرب ایران، بهصورت یک سیستم هماهنگ عمل میکردهاند. لذا، قلاع عثمانیها در تبریز در قالب این سیستم قلعۀ محور و در بازه زمانی 1603-1585 میلادی موجب تداوم حاکمیت سیاسی بیستساله دولت عثمانی بر مناطق متصرفۀ آذربایجان و بالاخص تبریز شدهاند. |
|
کلیدواژههای فارسی مقاله |
قلعه تبریز،قلعه خامنه،قلعه رشیدیه،قلاع عثمانی،صفویه، |
|
عنوان انگلیسی |
A Review and Introduction of Ottoman Castle in Tabriz Based on Written Sources and New Archaeological Findings |
|
چکیده انگلیسی مقاله |
During their military campaigns to the borders of the empire, the Ottomans always followed a "fortress-centered" system. In this system, the progress of conquests and the road map for territorial expansion were based on the capture and reconstruction of castles to advance their military and political objectives. Through field and library research conducted by the authors, three castle in Tabriz and its surroundings have been identified as utilized by the Ottomans according to this method: 1-Rashidiyye Castle 2-Jafar Pasha Castle 3-Khameneh Castle. This research is based on a combination of library and field methods. The studied sources were compared with archaeological evidence obtained. From a theoretical perspective, Colin Renfrew's dominance theory(the relationship between political and military centers) was used to analyze the research findings. By examining the mentioned castles, it is concluded that each of these castles had specific political and military potential and influence on the developments of this period. This can be analyzed within Renfrew's theory of dominance, suggesting that although each castle operated as an independent political-military unit, it functioned as a coordinated system within the Ottoman political structure in the occupied northwestern regions of Iran. Thus, the Ottoman castles in Tabriz, operating within this castle-centered system, contributed to the 20-year political dominance of the Ottoman state in the occupied regions of Azerbaijan, particularly Tabriz, from 1585 to 1603 A.D. |
|
کلیدواژههای انگلیسی مقاله |
قلعة تبریز,قلعة خامنه,قلعة رشیدیه,قلاع عثمانی,صفویه |
|
نویسندگان مقاله |
بهزاد مهدی زاده | دانشجوی دکتری باستان شناسی، گروه باستان شناسی، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه اژه، ازمیر، ترکیه.
آیتکین اردوغان | استادیار، گروه باستان شناسی، دانشکدۀ ادبیات، دانشگاه اژه، ازمیر، ترکیه.
|
|
نشانی اینترنتی |
http://www.jaco-sj.com/article_212883_242091b6fccc2e6f00bfce9ccd858b2c.pdf |
فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
کد مقاله (doi) |
|
زبان مقاله منتشر شده |
fa |
موضوعات مقاله منتشر شده |
|
نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|