این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
رشد و یادگیری حرکتی - ورزشی، جلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۶۹-۸۲
عنوان فارسی تأثیر روش آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی
چکیده فارسی مقاله مقدمه: منظور از فلج مغزی طبقه‌ای از اختلالات عصبی غیرپیشرونده است که دارای تأثیرات دائمی بر توانایی‌های حسی – حرکتی افراد می‌شود و در نوزادی یا اوایل کودکی ظاهر می‌شود. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر آموزش خطی و غیرخطی بر قابلیت تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی بود. روش پژوهش: 20 پسر فلج مغزی همی‌پلاژی در دامنۀ سنی 7-12 سال به‌صورت در دسترس انتخاب شدند و در دو گروه تجربی و کنترل قرار گرفتند. آزمون شارپند رومبرگ برای اندازه‌گیری نمرات تعادل ایستا به‌کار گرفته شد. گروه‌های خطی و غیرخطی به مدت چهار هفته، سه روز در هفته و هر روز یک ساعت به انجام تمرینات مخصوص به هر گروه پرداختند. آزمون‌های تحلیل کوواریانس چندمتغیری (MANCOVA) و تحلیل کوواریانس تک‌متغیری (ANCOVA) در سطح 0/05> p اجرا شدند. یافته‌ها: بر اساس یافته‌های تحقیق، بین دو گروه روش آموزشی خطی و غیرخطی حداقل در یکی از متغیرهای تعادل ایستا تفاوت معناداری وجود داشت (0/001=p). همچنین با توجه به نمرات بالاتر گروه غیرخطی، این روش آموزشی در مقایسه با روش خطی سبب نمرات بهتر تعادل ایستا (با چشم باز و بسته) در کودکان فلج مغزی همی‌پلاژی شد. نتیجه‌گیری: به‌طور کلی نتایج تحقیق حاضر بر اهمیت آموزش غیرخطی در بهبود تعادل ایستای کودکان فلج مغزی همی پلاژی تأکید دارد و نتایج تأییدی بر رویکرد قیودمحور است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله روش آموزش خطی،روش آموش غیر خطی،تعادل ایستا،فلج مغزی همی پلاژی،
عنوان انگلیسی The Effect of Linear and Non-Linear Pedagogical Methods on Static Balance Ability of Children with Hemiplegic Cerebral Palsy
چکیده انگلیسی مقاله Introduction: Cerebral Palsy (CP) refers to a class of non-progressive neurological disorders that permanently affect individuals' sensory-motor abilities and typically appear in infancy or early childhood. The present study aimed to investigate the effect of linear and nonlinear training methods on the static balance ability of children with hemiplegic CP. Methods: A total of 20 boys with hemiplegic CP, aged 7-12 years, were selected through convenience sampling and they were assigned into experimental and control groups. The Sharpened Romberg test was used to measure static balance scores. The linear and nonlinear training groups performed specific exercises for four weeks, three days a week, and one hour per session for each method. Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA) and univariate Analysis of Covariance (ANCOVA) were conducted at a significance level of P≤0.05. Findings: The results showed a significant difference between the linear and nonlinear training methods in at least one of the static balance variables (p=0.001). Additionally, considering the higher scores of the nonlinear group, this training method resulted in better static balance scores (with eyes open and closed) compared to the linear method in children with hemiplegic CP. Conclusion: Overall, the findings of this study emphasize the importance of the nonlinear training method in improving the static balance of children with hemiplegic CP and support the constraint-led approach 
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله روش آموزش خطی,روش آموش غیر خطی,تعادل ایستا,فلج مغزی همی پلاژی
نویسندگان مقاله مرتضی پورآذر |
گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان ، تهران، ایران.

مرتضی همایون نیا فیروزجاه |
گروه آموزش تربیت بدنی، دانشگاه فرهنگیان ، تهران، ایران .

نشانی اینترنتی https://jsmdl.ut.ac.ir/article_97881_14c5d058be9a2acc35c7e29029050097.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات