|
|
حقوقی دادگستری، جلد ۸۸، شماره ۱۲۷، صفحات ۱۷۵-۱۹۸
|
|
|
| عنوان فارسی |
قابلیت استناد به قسامه در دعوای خسارت بدنی در دادگاه حقوقی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
ادله اثبات توسط قانون‌گذار ایران در دو حوزه مدنی و کیفری به طور مشخص متمایز گردیده است. برخی ادله مانند اقرار، شهادت و علم قاضی در مقررات مدنی و کیفری با کمترین تفاوت در جزئیات مورد تصریح قرار گرفته است، اما ادله‌ای مانند قسامه با تفسیری مضیق، فقط در مقررات کیفری ظهور یافته است. اگر چه حقوق کیفری از حیث هدف، ماهیت و نظام دادرسی، خود را از حقوق مدنی متمایز نموده، لیکن تصور بهره‌گیری از نظام ادله یکسان در قلمروی مشترک دو حوزه امری بعید نیست. به همین جهت، با فراهم آمدن قابلیت مطالبه دیه در مرجع حقوقی، توسل به قسامه به عنوان یکی از روش‌های اثبات دعوا قابلیت طرح دارد. در این پژوهش با شیوه توصیفی و تحلیلی و ضمن بهره‌گیری از رویه قضایی، قابلیت طرح دعوای مطالبه دیه در دادگاه حقوقی بررسی می‌شود و بهره‌گیری دادرس حقوقی از قسامه به عنوان دلیل اثبات در موضوع دیات که نقطه تقاطع بین مرجع حقوقی و کیفری است، ارزیابی خواهد شد. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که منحصر نبودن ادله اثبات در امور مدنی، توانایی مطلق قاضی شرعی در رسیدگی به تمام امور بر اساس قواعد ثابت و امکان بسط تفکر دادرسی کیفری به دادرسی مدنی، بسترساز زمینه پذیرش قسامه به عنون دلیل اثبات در دادگاه حقوقی است، اما با توجه به عدم شایستگی دادگاه حقوقی در رسیدگی به اصل جنایت، لزوم تفسیر مضیق کارکرد نهاد قسامه و انحصار برخی ابزارهای کیفری به محاکم کیفری، باید از کارکرد قسامه به عنوان دلیل اثبات در دادگاه حقوقی چشم پوشید. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
قسامه،دیه،قصاص،ادله اثبات دعوا،اثبات جنایت،دادگاه حقوقی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Feasibility to Invoke Qasame in Civil Tribunals |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Evidence of proof has been clearly distinguished by the Iranian legislator in two area, civil and criminal. Some evidences such as confession, testimony and knowledge of the judge have been specified in civil and criminal regulations with the least difference in details, but some evidences such as Qasame have appeared with a narrow interpretation only in criminal regulations. Although criminal law has distinguished itself from civil law in terms of its purpose, nature and judicial system, the idea of using the same evidence system in the common domain of the two areas is not unlikely. For this reason, with the provision of the feasibility to demand Diya in the civil tribunals, invoking Qasame can be proposed as one of the means of proving the claim. In this research, with a descriptive and analytical method, while using the judicial procedure, the possibility to file a lawsuit for demanding Diya in the civil tribunals is endorsed, and following the adoption of this approach, the civil judge uses Qasame as a proof in the case of Diya, which is the intersection point between the civil and criminal tribunals, will be assessed. The findings of the research show that the non-exclusivity of evidence in civil matters, the absolute ability of the judge in handling all legal matters based on fixed rules, and the possibility of expanding the thinking of criminal proceedings to civil proceedings are the grounds for accepting Qasame as evidence in a civil tribunal; However, due to the incompetence of the civil court in dealing with the essence of the crime, the need for a narrow interpretation of the function of Qasame institution and the monopoly of some criminal tools to the criminal courts, the function of Qasame as a proof in the civil court should be abandoned. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
قسامه,دیه,قصاص,ادله اثبات دعوا,اثبات جنایت,دادگاه حقوقی |
|
| نویسندگان مقاله |
حمید افکار |
دکتری حقوق خصوصی دانشگاه فردوسی مشهد و قاضی دادگستری، مشهد، ایران
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://www.jlj.ir/article_721486_b837ec978b205d498ccfc76c98fc00e3.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|