این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فلسفه و کلام اسلامی، جلد ۵۷، شماره ۲، صفحات ۵۱۹-۵۴۱
عنوان فارسی سه مرتبۀ «کلی» و «جزئی» بر مبنای سه سیر فلسفی‌ انطباق ماهوی، اشتمال تشکیکی در مراتب وجودی، احاطه وجود حق بر ظهورات
چکیده فارسی مقاله بحث «کلی» و «جزئی»، موضوعی مهم و فراگیر در گسترۀ ذهن و عین است. دامنۀ این مبحث از ماهیت تا وجود امتداد می‌یابد و بنابراین بخشی جدایی ناپذیر و تعیین کننده در هر مکتب فکری است. پرسش اینکه: با تغییر در مبانی فلسفی، «کلی» و «جزئی» چه معنا و سرنوشتی می‌یابد؟ در اندیشه ماهوی، کلی و جزئی محدود به حیطه مفهومی و ماهوی است. تشخص هر فرد جزئی به ماهیتی است که مندرج در یک مفهوم کلی‌تر می‌شود. انواع کلی نیز حاصل اعتبارات گوناگون ماهوی است. اما با تغییر دیدگاه به اصالت و وحدت تشکیکی وجود، نقش کلی و جزئی فراتر از انطباق ماهوی افراد، به اشتمال در مراتب طولی وجود نیز گسترش می‌یابد. وجود، در عین جزئیت و تشخص ذاتی، به نحو کلی سعی، شامل تمام مراتب وجودی می‌شود. هر وجود بالاتری حقیقت وجود پایین‌تر و هر وجود سافلی رقیقۀ وجود عالی است. نهایتاً در سیر سوم، جزئی در معنای خاص خود حاکی از احاطۀ حقیقت شخصی وجود بر تجلیات آن و کلی، مبین شمول ظهوری و تشکیکی وجود منبسط بر ظهورات حق است. نتیجه اینکه، کلی یا جزئی، اعتباری است که بسته به تفاوت نظر در هستی‌‌شناسی، عارض بر ماهیت، وجود، یا شئون مرتبط با آنها می‌گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله کلی،جزئی،انطباق،اشتمال،احاطه،
عنوان انگلیسی Three Levels of “Universal” and “Particular” Based on Three Philosophical Approaches (Quiddity Correspondence, Gradational Inclusion in Existential Levels, The Encompassing of Divine Being over Manifestations)
چکیده انگلیسی مقاله The discussion of "universal" and "particular" is a significant and pervasive topic across both mental and objective realms. This concept extends from essence to existence, making it an inseparable and decisive part of any philosophical school. A key question arises: How do the meanings and implications of "universal" and "particular" change with shifts in philosophical foundations? In the quiddity view, universals and particulars are confined to conceptual and quiddity domains. The individuation of each particular depends on a quiddity subsumed under a broader universal concept. Different types of universals are the results of various quiddity considerations. However, with a shift toward the doctrine of the primacy and gradational unity of existence, the roles of universals and particulars extend beyond quiddity correspondence. Existence, while inherently particular and individualized, universally encompasses all existential levels. Each higher level of existence embodies the truth of the lower, while each lower existence represents a refinement of the higher. Finally, in the third journey, the particular, in its specific meaning, signifies the encompassing nature of a personal existential reality over its manifestations. The universal, on the other hand, refers to the gradational and expansive manifestation of existence encompassing divine appearances. Thus, universality and particularity are conceptual considerations that vary depending on differing perspectives in ontology, whether they pertain to essence, existence, or their related dimensions.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله کلی,جزئی,انطباق,اشتمال,احاطه
نویسندگان مقاله مهدی سعادتمند |
استادیار، گروه معارف اسلامی، دانشکدۀ الهیات، دانشگاه یزد، یزد، ایران.

علی بابایی |
دانشیار، گروه فلسفه و کلام اسلامی، دانشکدۀ الهیات و علوم اسلامی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.

نشانی اینترنتی https://jitp.ut.ac.ir/article_100763_4cf0393102b71af83696b85fb517ade3.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات