|
|
مطالعات اجتماعی ایران، جلد ۱۸، شماره ۱، صفحات ۱۱۱-۱۳۲
|
|
|
| عنوان فارسی |
از جنبش اصلاحات تا دموکراسی خیابان: تحلیل طبقاتی جنبش‌های اجتماعی پساانقلابی در ایران |
|
| چکیده فارسی مقاله |
این مقاله از منظر جامعه‌شناسی سیاسی، جنبش‌های اجتماعی سال‌های 1376-1402 را مورد بررسی و تببین قرار داده است. در این مقاله، در مورد تحولات اجتماعی و سیاسی سال‌های پس از جنگ ایران و عراق، نشان داده شده است که جنبش‌های اجتماعی این سال‌ها را می‌توان با توجه به تحلیل طبقاتی ملهم از نظریه اریک الین رایت، حرکت از «جنبش اصلاحات» به‌سوی «دموکراسی خیابان» نام‌گذاری کرد، و نشان داد که حاملان اصلی این جنبش‌های اجتماعی در ابتدا «طبقه متوسط» بوده و کم‌کم شامل «طبقه‌ی متوسط فقیر» شدند. در این تحقیق، از روش تحلیل تطبیقی‌ـ‌تاریخی (از نوع تحلیل روایتی) استفاده شده است که در آن با شناسایی بزنگاه‌های تاریخی، نقش کنشگران سیاسی در ارتباط با ساختار سیاسی موجودرای شناخت ماهیت جنبش‌های اجتماعی پساانقلابی در ایران مورد تحلیل قرار می‌گیرد. با توجه به نتایج این مقاله، باید گفت که دموکراسی خیابان، برعکسِ جنبش اصلاحات: 1) کنش‌محور، 2) عمل‌گرا، 3) بدون رهبری، 4) فاقد سازمان‌دهی، 5) معطوف به مصائب زندگی روزمره و 6) رخدادمحور است. بعلاوه، گفتنی است که هدف اصلی «جنبش اصلاحات» عدالت سیاسی بود، اما هدف اصلی «دموکراسی خیابان» عدالت اجتماعی و به‌دنبال کاهش «نابرابری» و «فساد» و افزایش «سرمایه‌ی اجتماعی» است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
جنبش‌های اجتماعی،بزنگاه تاریخی،جنبش اصلاحات،دموکراسی خیابان،جامعه پساانقلابی، |
|
| عنوان انگلیسی |
From the Reform Movement to Street Democracy: Post-Revolution Social Movements in Iran |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
This article has analyzed and explained the social movements of 1376-1402 from the perspective of political sociology. In this article, regarding the social and political developments of the years after the Iran-Iraq war, it has been shown that the social movements of these years can be analyzed according to the class analysis inspired by Eric Olin Wright's theory, moving from the "reform movement" to "democracy Street", and showed that the main carriers of these social movements were the "middle class" at first, yet gradually included the "poor middle class". In this research, the comparative-historical analysis method (a type of narrative analysis) has been used, in which, by identifying critical junctures, the role of political entrepreneur in relation to the existing political structure is analyzed to understand the nature of post-revolutionary social movements in Iran. According to the results of this article, it should be said that street democracy is the opposite of the reform movement for the following reasons: they are 1) action-oriented, 2) pragmatic, 3) without leadership, 4) lacking in organization, 5) focused on the hardships of daily life and 6) event-oriented. In addition, it should be mentioned that the main goal of the "reform movement" was political justice, but the main goal of "street democracy" is social justice and seeks to reduce "inequality" and "corruption" and increase "social capital". |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
جنبش‌های اجتماعی,بزنگاه تاریخی,جنبش اصلاحات,دموکراسی خیابان,جامعه پساانقلابی |
|
| نویسندگان مقاله |
نیما شجاعی |
دکتری جامعه شناسی سیاسی، دانشگاه علامه طباطبائی
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.jss-isa.ir/article_720143_6462f8233cd6ed2cf47d2de910ae72a2.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|