این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های نوین روانشناختی، جلد ۱۹، شماره ۷۶، صفحات ۱۸۵-۱۹۶
عنوان فارسی مقایسه اثربخشی آموزش خودشفابخشی و آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان‌مدار بر خودسرزنش‌گری و ضربه شکست عاطفی در زنان و مردان با تجربه خیانت همسر
چکیده فارسی مقاله هدف از این پژوهش مقایسه اثربخشی آموزش خودشفابخشی و آموزش مبتنی بر رویکرد هیجان مدار بر خودسرزنش­گری و ضربه شکست عاطفی در زنان و مردان با تجربه خیانت همسر بود. پژوهش حاضر کاربردی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون به همراه گروه کنترل است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان و مردان با تجربه خیانت همسر مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره منطقه 1 شهر تهران در سال 1402-1403 بودند که با توجه به هدف پژوهش از بین آنها 45  نفر یعنی 15 نفر برای هرگروه(درمان هیجان­مدار، درمان خودشفابخشی و گروه گواه) به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه گمارده شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه‌های خود سرزنشگری گیلبرت و همکاران (2004) و ضربه عشق راس (1999) استفاده شد. داده‌ها بوسیله تحلیل کواریانس تک و چند متغیره و با استفاده از نسخه­‌ی 21 نرم‌افزار SPSS تحلیل شدند. نتایج نشان داد، هر دو درمان هیجان‌­مدار و خودشفابخشی بر کاهش نمرات خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی گروه آزمایش تأثیر معناداری داشتند (0/05>P). با این حال، بین درمان هیجان‌­مدار و آموزش خودشفابخشی در میزان اثرگذاری بر متغیرهای خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی تفاوت معناداری وجود نداشت. بر اساس میزان اثربخشی این دو درمان بر متغیرهای پژوهش می‌­توان نتیجه گرفت که از هر دو درمان می­‌توان در جهت اثرگذاری بر تعدیل خودسرزنشگری و ضربه شکست عاطفی در افراد با تجربه خیانت همسر استفاده کرد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله درمان هیجان مدار،آموزش خودشفابخشی،خودسرزنش‌گری،ضربه شکست عاطفی،خیانت همسر،
عنوان انگلیسی Comparison of the Effectiveness of Self-Healing Training and Training Based on an Emotion-Focused Therapy on Self-Blame and Trauma of Love Failure in Women and Men with the Experience of Lnfidelity
چکیده انگلیسی مقاله The purpose of this research was to compare the effectiveness of self-healing training and training based on an emotion-focused therapy on self-blame and trauma of love failure in women and men who experienced infidelity. The present research is applied of a semi-experimental type with a pre-test and post-test design along with a control group. The statistical population of this research was all women and men with the experience of infidelity who referred to the counseling centers of the 1st district of Tehran in 2023-2024, and according to the purpose of the research, there were 45 people among them, i.e. 15 people for each group (emotion-focused therapy, self-healing and control group) were selected through simple randomness sampling method and randomly assigned to three groups. To collect information, Gilbert et al.'s self-blame questionnaires (2004) and Ross' love trauma (1999) were used. The data were analyzed by univariate and multivariate analysis using SPSS21. The results showed that both emotion-focused therapy and self-healing had a significant effect on reducing self-blame and emotional failure scores in the experimental group (P<0.05). However, there was no significant difference between emotion-focused therapy and self-healing training in the degree of influence on the variables of self-blame and emotional failure. Based on the effectiveness of these two treatments on the variables of the research, it can be concluded that both treatments can be used to affect the moderation of self-blame and the impact of emotional failure in people with the experience of infidelity.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله درمان هیجان مدار,آموزش خودشفابخشی,خودسرزنش‌گری,ضربه شکست عاطفی,خیانت همسر
نویسندگان مقاله شیرین اسعدی |
دانشجوی دکتری، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن. ایران.

فریده دوکانه ای فرد |
دانشیار، گروه مشاوره، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، رودهن، ایران.

جواد خلعتبری |
دانشیار، گروه روانشناسی، واحد تنکابن، دانشگاه ازاد اسلامی، تنکابن، ایران.

نشانی اینترنتی https://psychologyj.tabrizu.ac.ir/article_18943_c2ddd230dacf5133876e11b6e35267cd.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات