این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۱۹، شماره ۵، صفحات ۴۱۴-۴۲۳

عنوان فارسی مقایسه تاثیر راه رفتن روی نوار گردان و پیاده‌روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه وزن
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: امروزه به­ دلیل شیوع چاقی، اضافه‌ وزن و مدرنیزه شدن زندگی استفاده از نوار گردان به ­جای پیاده‌روی مورد استقبال است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیرات راه ‌رفتن ‌روی ‌‌نوار گردان و پیاده‌روی بر حداکثر اکسیژن مصرفی، نمایه توده‌ بدن و درصد چربی زنان غیرفعال دارای اضافه‌ وزن بود. مواد و روش‌ها: در مطالعه نیمه ­تجربی حاضر 30 زن سالم غیرفعال دارای اضافه‌ وزن به­صورت داوطلبانه شرکت کردند. افراد به‌طور تصادفی و پس از انجام یک پیش‌آزمون به سه گروه 10 نفره تقسیم شدند: گروه راه ‌رفتن ‌روی نوار گردان، گروه پیاده‌روی و گروه کنترل. برنامه تمرین به­ مدت 8 ‌هفته، هفته‌ای 3 جلسه با شدت 60 تا 85 درصد ضربان قلب ذخیره بود. قبل و پس از 8‌ هفته حداکثر اکسیژن مصرفی از طریق تست پله ‌کویین، نمایه توده ‌بدن از تقسیم وزن به مجذور قد و درصد چربی با اندازه‌گیری چربی ‌زیر‌پوستی سه نقطه‌ای توسط کالیپر اندازه‌گیری شد. نتایج: یافته‌ها کاهش معنی­دار نمایه توده ‌بدن در گروه پیاده‌روی و راه‌ رفتن ‌روی نوار گردان را نشان داد. هم­ چنین، تفاوت معنی ­داری در حداکثر اکسیژن مصرفی بین سه گروه مشاهده شد. اما در نمایه توده ‌بدن و درصد چربی هیچ‌گونه تفاوت معنی­ داری بین سه گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه پیاده‌روی حداکثر اکسیژن مصرفی را بهبود می­ بخشد می­ توان گفت پیاده‌روی می‌تواند بیش از راه‌ رفتن ‌روی نوار گردان به بهبود مشکلات ناشی از چاقی و اضافه‌ وزن کمک نماید.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Comparing the effects of treadmill and ground walking on maximum oxygen consumption, body mass index and body fat percentage among inactive overweight women
چکیده انگلیسی مقاله Background: Currently, due to the high prevalence of overweight, obesity and modernization of life, walking on a treadmill is welcomed instead of walking on the ground. The aim of the study was to compare the effects of treadmill and ground walking, on maximal oxygen uptake (VO2max), body mass index (BMI) and body fat percentage among inactive overweight women. Materials and Methods: In this semi-experimental study, 30 healthy, inactive, and overweight women volunteered to take part in this study. After performing a pre-test, the participants were randomly allocated into three equal groups (n=10): walking on a treadmill, walking on the ground, and control. The walking training program was performed three sessions per week for eight weeks with 60% to 85% of heart rate reserve. Before and after eight weeks, the VO2max was assessed by the Queen’s step test, BMI by dividing weight (kg) by the square of height and the body fat percentage was determined by measuring subcutaneous fat in three points with Skinfold calipers. Results: The results showed a significant decrease in BMI in the two groups of walking on the treadmill and ground. Moreover, there was a significant difference in VO2max among the three groups. However, there was no significant difference in BMI and body fat percentage among the three groups. Conclusion: Since walking on the ground can improve VO2max, it can be more helpful to prevent obesity than walking on a treadmill.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله فرشته شهیدی | fereshteh shahidi


فریبا حسین آبادی | fariba hossein abadi


زهره دلفانی | zohreh delfani
department of exercise physiology, faculty of physical education and sport sciences, shahid rajaee teacher training university, tehran, i. r. iran.
لرستان، بروجرد، شهرک شهرداری، کوچه نسترن1، پلاک 2
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی (Shahid rajaee teacher training university)


نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-176-1225&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات