|
|
علوم و تکنولوژی پلیمر، جلد ۳۶، شماره ۶، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
خواص فیزیکی-شیمیایی و زیست‌سازگاری هیدروژل‌‌های بر پایه لاپونیت و کیتوسان اصلاح‌شده با تغییر جانشینی گروه آمینی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
فرضیه: مطالعه حاضر با هدف سنتز و شناسایی هیدروژل تزریق‌پذیر بر پایه کیتوسان-لاپونیت انجام شد. ابتدا، از واکنش کیتوسان با گلیسیدیل تری‌متیل آمونیوم کلرید (GTMAC)، کیتوسان محلول در آب سنتز شد و سپس از ترکیب آن با نانوذرات لاپونیت، هیدروژل تزریق‌پذیر تهیه شد.
روش‌ها: کیتوسان با نسبت‌های 1:1، 3:1 و 6:1 با GTMAC واکنش داده شد. با آزمون‌های طیف‌سنجی زیرقرمز تبدیل فوریه و رزونانس مغناطیسی هسته‌ای، سنتز موفقیت آمیز کیتوسان محلول در آب تأیید شد. افزون بر آن؛ پایداری گرمایی، حلپذیری در آب، قابلیت جذب و حفظ رطوبت، پتانسیل زتا، زیست‌سازگاری و فعالیت ضدباکتریایی نمونه‌های اصلاح‌شده بررسی و با کیتوسان خالص مقایسه شد. سپس، نمونه بهینه کیتوسان اصلاح‌شده با نسبت 1:1 با لاپونیت ترکیب شد و خواص فیزیکی-شیمیایی، تزریق‌پذیری، خودترمیم‌شوندگی، رئولوژیکی و زیست‌سازگاری این هیدروژل بررسی شد.
یافته‌ها: درصد جایگزینی نمونه‌های QCS1، QCS3 و QCS6 به ترتیب بیشتر از %25، %50 و %74 محاسبه شد. دو نمونه QCS3 و QCS6 حلپذیری بهتری در pHهای مختلف آب نشان دادند. با افزایش درصد جایگزینی، بار سطحی مثبت‌تر شده و فعالیت ضدباکتریایی ارتقا یافت. با وجود این ، بیشتربودن درصد زندهمانی یاختهها در نمونه QCS3 آن را برای کاربردهای زیستی مناسب‌تر می‌کند. پس از انتخاب نمونه بهینه و تشکیل هیدروژل، برهم‌کنش‌های یونی و هیدروژنی بین QCS/LAP در هیدروژل با FTIR تأیید شد. تجزیه عنصری، توزیع یکنواخت لاپونیت در هیدروژل را نشان داد. تصاویر میکروسکوپ الکترونی کاهش اندازه منافذ هیدروژل را پس از افزودن لاپونیت نشان داد. بررسی‌های رئولوژیکی بیانگر افزایش 5 برابری مدول مختلط برشی پس از افزودن لاپونیت بود. همچنین، زمان ژل‌شدن هیدروژل حدود 5min محاسبه شد. درصد زندهمانی سلولی حاصل از آزمون MTT پس از زمان 72h ،93% بود. از این‌رو، هیدروژل ترکیبی معرفی‌شده، می‌تواند انتخاب مناسبی برای کاربردهای مهندسی بافت و دارورسانی باشد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
هیدروژل،
تزریق پذیر،
کیتوسان چهارتایی،
گلیسیدیل تری‌متیل آمونیوم کلرید،
لاپونیت، |
|
| عنوان انگلیسی |
Studying the Physicochemical and Biological Properties of Hydrogels Based on Laponite and Modified Chitosan through the Substitution of the Amino Group |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Hypothesis: This study was conducted with the aim of synthesizing and identifying an injectable hydrogel based on chitosan/laponite. First, water-soluble chitosan was obtained from the reaction of chitosan/glycidyl trimethylammonium chloride (GTMAC). Then, an injectable hydrogel was prepared from its combination with Laponite nanoparticles.
Methods: Chitosan was reacted with GTMAC with ratios of 1:1, 3:1 and 6:1. Using FTIR and H1NMR, the successful synthesis of water-soluble chitosan was confirmed. Besides that; Thermal stability, solubility in water, ability to absorb and retain moisture, zeta potential, biocompatibility and antibacterial activity of modified samples were investigated and compared with pure chitosan. Then, the optimal sample of modified chitosan was combined with laponite at a ratio of 1:1, and the physicochemical, injectability, self-healing, rheological, and biocompatibility properties of this hydrogel were investigated.
Findings: The substitution percentage of QCS1, QCS3 and QCS6 samples was above 25%, 50% and 74%, respectively. QCS3 and QCS6 samples showed better water solubility at different pHs. By increasing the percentage of substitution, the surface charge became more positive and the antibacterial activity was improved. However, the higher percentage of cell viability in the QCS3 sample makes it more suitable for biological applications. After hydrogel formation, the ionic and hydrogen interactions between the QCS/LAP in the hydrogel was confirmed by FTIR. Elemental analysis confirmed the uniform distribution of laponite in the hydrogel. SEM images showed a reduction in pore size after incorporating Laponite in the hydrogel. Rheological studies showed a 5-fold increase in the mixed shear modulus after the addition of laponite. Also, the gelation time of the hydrogel was calculated about 5 minutes. The percentage of cell viability obtained by the MTT test after 72 hours was 93%. Consequently, the introduced hybrid hydrogel can be a suitable choice for tissue engineering and drug delivery applications. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
هیدروژل,
تزریق پذیر,
کیتوسان چهارتایی,
گلیسیدیل تری‌متیل آمونیوم کلرید,
لاپونیت |
|
| نویسندگان مقاله |
مریم نزادی |
تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه پلیمرهای زیست‌سازگار و مهندسی بافت،
صندوق پستی 4413-15875
حمید کشوری |
تهران، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، دانشکده مهندسی پزشکی، گروه پلیمرهای زیست‌سازگار و مهندسی بافت،
صندوق پستی 4413-15875
فاطمه شکرالهی |
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، دانشکده علوم پلیمر، گروه گروه پلیمرهای زیست‌سازگار، صندوق پستی 112/14975
پروین شکرالهی |
تهران، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران، دانشکده علوم پلیمر، گروه گروه پلیمرهای زیست‌سازگار، صندوق پستی 112/14975
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://jips.ippi.ac.ir/article_2045_428967e71dfe1f652b996607dc63790e.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|