این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فیض، جلد ۲۸، شماره ۳، صفحات ۲۶۱-۲۷۰
عنوان فارسی ارزیابی اثرات سمیت و ضد رگ‌زایی کمپلکس بتاسیکلودکسترین بارگذاری شده با تیمول در سلول‌های سرطان پوست ملانوما (A۲۰۵۸)
چکیده فارسی مقاله
زمینه و هدف: در دارو رسانی، یکی از راه‌های پرکاربرد برای غلبه بر مشکلات بیودارویی موجود در چندین ماده دارویی فعال، مانند حلالیت ضعیف در آب، ناپایداری اولیه و فراهمی زیستی کم، تشکیل ترکیبات حاوی سیکلودکسترین­ها است. با توجه به اثرات ضد سرطانی تیمول، این مطالعه با هدف تعیین تاثیر نانوذرات بارگذاری شده با تیمول در کمپلکس بتاسیکلودکسترین و تعیین اثرات ضد سرطانی آن در سلول‌های سرطان پوست ملانوما (A2058) از طریق بررسی بیان ژن­های VEGF و VEGFR انجام شد.  
روش‌ها: نانوذرات سنتز شده به روش‌های مختلفی مانند پتانسیل زتا، طیف مرئی ماوراء بنفش (UV-Vis)، طیف‌سنجی فروسرخ تبدیل فوریه (FTIR)، پراش اشعه ایکس (XRD) و تجزیه و تحلیل میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) مشخصه یابی شدند. برای تعیین سمیت سلولی نانوکمپلکس سنتز شده، تست MTT با میزان غلظت‌ نانوذرات  β-CD-Thymolبین 500-5/62 میکروگرم بر میلی‌لیتر انجام گرفت. تست CAM (Chorioallantoic Membrane) برای تعیین سمیت سلولی نانوذرات β-CD-Thymol سنتز شده در روند رگزایی انجام شد. در نهایت میزان بیان ژن­های دخیل در آنژیوژنز (VEGF و VEGFR) با استفاده از Real-time PCR بررسی گردید.
یافته‌ها: میانگین‌ اندازه نوذرات با استفاده از پراکندگی نور پویا nm 20/116 تعیین شد و پتانسیل‌ زتا بدست‌ آمده نانوذرات ‌mV 64/21- ثبت شد. مطالعات FTIR نشان داد که چندین گروه عاملی فعال بیولوژیکی در نانوذرات سنتز شده وجود دارد. علاوه بر این، اثر ضد سرطانی و نقش مهاری CD-thymolβ با کاهش بیان ژنهای دخیل در رگزایی (VEGF و VEGFR) در سلول‌هایA2058  تیمار شده با کمپلکس نانوذرات CD-thymolβ تایید شد (001/0P<) و نتایج حاصل از تست CAM نیز آن را تائید نمود.
نتیجه‌گیری: یافته‌های این مطالعه نشان‌دهنده کاهش معنی‌دار بیان ژنهای دخیل در رگ‌زایی از جمله ژن‌های VEGF و VEGFR بود و کمپلکس CD-thymol-β رگ‌زایی را در رده سلولی سرطان پوست A2058 مهار نمود. به طور کلی نانوساختار -CD-thymolβ علاوه بر مهار تشکیل رگ­های خونی جدید، یک عامل ضد رگ­زایی امیدوارکننده از طریق کنترل بیان ژن VEGF و VEGFR می­باشد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تیمول، بتاسیکلودکسترین، ملانوما، VEGF، VEGFR
عنوان انگلیسی Evaluation of the toxicity and anti-angiogenic effects of beta-cyclodextrin complex loaded with thymol in melanoma skin cancer cells (A2058)
چکیده انگلیسی مقاله
Background and Aim: In drug delivery, the formation of cyclodextrin complexes is a widely used strategy to overcome biopharmaceutical challenges associated with various active pharmaceutical ingredients, such as poor water solubility, initial instability, and low bioavailability. Given the anti-cancer properties of thymol, this study aimed to evaluate the effects of thymol-loaded nanoparticles in a beta-cyclodextrin complex and to assess their anti-cancer effects in melanoma skin cancer cells (A2058) by examining the expression of the VEGF and VEGFR genes.
Methods: The synthesized nanoparticles were characterized using various methods, including zeta potential analysis, ultraviolet-visible spectroscopy (UV-Vis), Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), X-ray diffraction (XRD), and scanning electron microscopy (SEM). To determine the cytotoxicity of the synthesized nanocomplex, the MTT assay was performed with β-CD-Thymol nanoparticle concentrations ranging from 62.5 to 500 μg/ml. The Chorioallantoic Membrane (CAM) assay was conducted to evaluate the cytotoxicity of the synthesized β-CD-Thymol nanoparticles in the context of angiogenesis. Finally, the expression levels of genes involved in angiogenesis (VEGF and VEGFR) were analyzed using real-time PCR.
Results: Dynamic light scattering analysis revealed that the mean size of the nanoparticles was 116.20 nm, with a zeta potential of -21.64 mV. FTIR studies indicated the presence of several biologically active functional groups in the synthesized nanoparticles. Additionally, the anti-cancer effects and inhibitory role of the β-CD-Thymol complex were confirmed by a significant reduction in the expression of angiogenesis-related genes (VEGF and VEGFR) in A2058 cells treated with the β-CD-Thymol nanoparticle complex (P < 0.001). The results from the CAM assay further supported these findings.
Conclusion: The findings of this study demonstrated a significant decrease in the expression of genes involved in angiogenesis, specifically VEGF and VEGFR, indicating that the β-CD-Thymol complex effectively inhibits angiogenesis in the A2058 skin cancer cell line. Overall, in addition to inhibiting the formation of new blood vessels, the β-CD-Thymol nanostructure shows promise as an anti-angiogenic agent by modulating the expression of VEGF and VEGFR genes.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Thymol, Beta-Cyclodextrin, Melanoma, VEGF, VEGFR
نویسندگان مقاله محدثه فیض محمدی خرم آبادی | Mohadese Feyzmohamadi Khoramabadi
Mashhad Branch, Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

علی نعمتی | Ali Nemati
Department of Biology, Mashhad Branch, Islamic Azad University, Mashhad, Iran
گروه زیست شناسی، دانشکده علوم پایه، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران

مسعود همایونی تبریزی | Masoud Homayouni Tabrizi
Mashhad Branch, Islamic Azad University
دانشگاه آزاد اسلامی مشهد

نشانی اینترنتی http://feyz.kaums.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-2647-6&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده عمومی
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات