این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۴۸، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی تاثیر تمرینات هوازی و مکمل‌دهی ویتامین D۳ و برهم کنش آن‌ها بر مورفولوژی جزایر پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های نر دیابتی نوع ۲ القاء شده توسط رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: اختلال یا عدم عملکرد جزایر پانکراس، عامل کلیدی برای پیشرفت وضعیت دیابت است. با توجه به اثرات مفید تمرین هوازی و نقش محافظتی ویتامین D3 در کاهش اختلالات متابولیک از جمله بیماری دیابت، هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات تمرینات هوازی و مکمل ویتامین D3 و برهم‌کنش آن‌ها بر مورفولوژی جزایر پانکراس و شاخص مقاومت به انسولین در رت‌های القاء شده به دیابت نوع 2 توسط رژیم پرچرب- استرپتوزوتوسین بود.
روش کار: در این مطالعه تجربی تعداد 40 سر موش صحرایی(رت) نر نژاد ویستار در این آزمایش مورد مطالعه قرار گرفتند. تعداد 8 عدد به عنوان گروه کنترل نرمال ­­ (C) در نظر گرفته شد و با رژیم غذایی استاندارد تغذیه شدند. به منظور القا دیابت نوع 2 سایر موش‌­ها (32 رت) به مدت 6 هفته تحت تجویز رژیم غذای پر چرب (HFD) و سپس تزریق تک دوز داخل صفاقی استرپتوزوتوسین (STZ)  40 میلی‌گرم به ازای گیلوگرم وزن بدن قرار گرفتند. موش‌­های دیابتی به چهار گروه مساوی: دیابتی (DC)، تمرین هوازی (DE)، مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3)، تمرینات هوازی + مکمل دهی با ویتامین D3 (DD3E) تقسیم شدند. تمرین هوازی 5 بار در هفته و دویدن بر روی تردمیل بود. مکمل ویتامین D3 یک­بار در هر هفته به صورت تزریق داخل صفاقی به میزان 10000 واحد بود. سطوح انسولین پلاسما و گلوکز ناشتا مورد سنجش قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی بونفرونی انجام گرید. مقادیر به صورت میانگین ± انحراف معیار گزارش شده و سطح معنی‌داری (0/05>P) در نظر گرفته شد.
یافته­‌ها: دیابت نوع 2 منجر به کاهش تعداد و اندازه جزایر پانکراسی گردید. هر دو مداخله تمرین و مکمل ویتامین D3 سطح و تعداد جزایر پانکراس را افزایش داد، در مقایسه با گروه دیابتی (0/16 ± 8/48) مقاومت به انسولین در هر سه گروه مداخله؛ DE (51/ 0± 3/99)، DD3 (0/32 ± 5/15) و DD3E (0/30 ± 3/80) کاهش معنی‌دار نشان ‌داد (0/0001>P). همچنین در گروه‌ مداخله DD3E، سطوح انسولین (0/03 ± 0/25) و گلوکز (26/58 ± 277/0) پلاسمای ناشتا در مقایسه با گروه DC به صورت معنی­داری کمتر بود(0/0001>P).
 نتیجه­ گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات هوازی و مکمل دهی ویتامین D3 و اثر تداخلی آن‌ها در موش‌های صحرایی دیابتی نوع 2 القاء شده توسط رژیم پرچرب-استرپتوزوتوسین سبب کاهش شاخص مقاومت به انسولین و افزایش اندازه و تعداد جزایر پانکراس می‌گردد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله دیابت نوع 2، جزایر پانکراس، تمرینات هوازی، ویتامین D3، مقاومت به انسولین.
عنوان انگلیسی Effect of Aerobic Training and Vitamin D3 Supplementation and Their Interaction on Pancreatic Islet morphology and Insulin Resistance Index in Male Type 2 Diabetic Rats Induced by High-Fat Diet / Streptozotocin
چکیده انگلیسی مقاله Background and Aim: The dysfunction of pancreatic islets plays a crucial role in the development of diabetes. Considering the positive effects of aerobic training and the protective role of vitamin D3 in reducing metabolic disorders, including diabetes, this study aimed to investigate the impact of aerobic training and vitamin D3 supplementation and their interactions on pancreatic islet morphology and insulin resistance index in type 2 diabetes rat model induced by high-fat diet (HFD) and low-dose streptozotocin (STZ).
Materials and Methods: In this experimental study, 40 male Wistar rats were randomly assigned to non-diabetic included in this experiment. Eight rats were assigned to the normal control group (C) and fed a standard diet. To induce type 2 diabetes, the remaining rats (n = 32) were fed a HFD for 6 weeks, followed by a single intraperitoneal (i.p.) injection of streptozotocin (STZ) at a dose of 40 mg per kilogram of body weight. Diabetic rats were divided into four equal groups: diabetic (DC), aerobic training (DE), vitamin D3 supplementation (DD3), and aerobic training combined with vitamin D3 supplementation (DD3E). Aerobic training consisted of treadmill running five times a week. Vitamin D3 supplementation involved a weekly i.p. injection of 10,000 units. Plasma insulin and fasting glucose levels were measured. Statistical analyses were performed using One-way ANOVA followed by Bonferroni's post-hoc comparisons tests. Values are reported as mean ± SD and the level of significance has been considered at (p<0.05).
Results: Type 2 diabetes resulted in a reduction in the number and size of pancreatic islets. Both aerobic training and vitamin D3 supplementation increased the level and number of pancreatic islets, compared with the diabetic group (8.48 ± 0.16) insulin resistance in all three groups of DE (3.99 ± 0.51) ، DD3 (5.15 ± 0.32) and DD3E (3.80 ± 0.30) showed a significant reduction (p˂0.0001). Additionally, in the intervention group DD3E, the fasting plasma insulin (0.25 ± 0.03) and glucose (277 ± 26.58) levels were significantly lower compared to the DC group (p˂0.0001).
Conclusion: It seems that based on the results of this study, aerobic training and vitamin D3 supplementation, as well as Their Interaction, led to a reduction in insulin resistance index and an increase in the size and number of pancreatic islets in type 2 diabetic rats induced by high-fat diet and streptozotocin.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله type 2 diabetes, pancreatic islets, aerobic exercises, vitamin D3. insulin resistance.
نویسندگان مقاله رشاد صلواتی | Rashad Salavati
University of Kurdistan
دانشگاه کردستان

محمد رحمان رحیمی | Mohammad Rahman Rahimi
University of Kurdistan
دانشگاه کردستان

صلاح الدین احمدی | Slahadin Ahmadi
Kurdistan University of Medical Sciences
دانشگاه علوم پزشکی کردستان

سعید قائینی | Saeed Ghaeeni
University of Kurdistan
دانشگاه کردستان

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-4802-1&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده تربیت بدنی و علوم ورزشی ( فیزیولوژی ورزشی - بیومکانیک ورزشی )
نوع مقاله منتشر شده پژوهشی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات