این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش در پزشکی، جلد ۴۷، شماره ۴، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی ارزیابی روش های تدریس فارماکولوژی در دانشکده های پزشکی: مروری انتقادی
چکیده فارسی مقاله سابقه و هدف: تدریس بسیاری از درس های علوم پایه و بالینی در دانشکده های پزشکی در طول چند دهه اخیر دچار تغییر و تحولات بسیاری شده است. در این راستا درس فارماکولوژی به عنوان یکی از مهمترین درس های پزشکی و یکی از مهمترین ابزارهای درمان با ویژگی های منحصر به فرد خود مانند گستردگی زیاد و لزوم یادگیری کامل توسط دانشجویان از برجسته ترین درس های پزشکی به حساب می آید و لازم است هر دانشکده پزشکی اطمینان حاصل کند که فارغ التحصیلانش به خوبی این درس را  آموخته اند و مهارت شناخت و به کارگیری این دانش را در درمان بیماران به بهترین شیوه کسب نموده اند. در این راستا بر آن شدیم تا با بررسی شیوه های موجود تدریس فارماکولوژی و نقد آنها بهترین روشهای آموزش فارماکولوژی را مطرح کنیم.
مواد و روش ها: در این مقاله با توجه به روشهای مرسوم آموزش از کلمات کلیدی نوع روش و فارماکولوژی با بررسی مقالات چاپ شده در پایگاههای اطلاعاتی پزشکی PubMed , Science Direct و در نهایت Google scholar و همچنین مراجعه به اطلاعات موجود در سایت دانشگاه ها استفاده شده است. شیوه های تدریس و مزایا و معایب هرکدام توضیح داده شدند.  
یافته ها: با توجه به شش روش مرسوم آموزش در پزشکی، قدیمی ترین شیوه آموزشی یعنی تدریس سنتی در بسیاری از دانشگاه های دنیا استفاده می شود و شیوه های جدیدتر بعد از آن مانند یادگیری یکپارچه و یادگیری های بر اساس تجربیات بالینی مانند یادگیری مبتنی بر مسئله و یادگیری مبتنی بر مورد در تدریس فارماکولوژی بخوبی در دانشگاه های دنیا با رتبه های گوناگون استفاده می شوند. روش یادگیری مبتنی بر پرسش و یادگیری چندحرفه ای نیز قابلیت استفاده را دارند ولی اجرای آنها کمی پیچیده تر است و نیاز به پشتیبانی قویی دارند.
نتیجه گیری: در منظر پویای آموزش فارماکولوژی پزشکی، آرایه‌ای متنوع از شیوه‌های تدریس نمایان است که هر یک ویژگی‌ها و نکات قابل توجه خود را دارند. رویکردهای سنتی مبتنی بر سخنرانی بنیان را فراهم می‌کنند و یادگیری تجربی و تعامل با بیمار مفاهیم تئوری را با عمل پیوند می‌زند و مدل‌های همکارانه، تیم‌کاری و مراقبت جامع از بیمار را فراهم می‌کنند در حالی که استراتژی‌های تقویت شده با تکنولوژی به نیازهای نسل دیجیتالی پاسخ می‌دهند. در نتیجه استفاده از همه روشها کارآمدی خاص خود را دارند و بسته به جغرافیا و فرهنگ و سطح توسعه یافتگی هریک از شیوه ها مزایای خود رادارند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله آموزش فارماکولوژی، تدریس سنتی، یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری مبتنی بر مورد، یادگیری مبتنی بر پرسش، یادگیری چندحرفه ای
عنوان انگلیسی Evaluation of Pharmacology Teaching Methods in Medical Schools: A Critical Review
چکیده انگلیسی مقاله Background and Objective: The landscape of teaching basic and clinical sciences in medical schools has undergone significant changes in recent decades. Pharmacology, as one of the pivotal medical courses and a key therapeutic tool with unique features such as extensive scope and the necessity of comprehensive learning by students, is considered among the most prominent medical courses. Each medical school must ensure that its graduates have thoroughly learned this course and have acquired the skills to recognize and apply this knowledge in patient treatment effectively. In this regard, we aimed to identify and critique the existing pharmacology teaching methods to propose optimal approaches.
Materials and Methods: This article utilized conventional teaching methods as keywords, focusing on pharmacology. A review of published articles on medical databases such as PubMed and Science Direct, and finally Google Scholar, along with exploration of information available on university websites, formed the basis of the study. Teaching methods, along with their advantages and disadvantages, were elucidated.
Results: Among the six conventional teaching methods in medicine, traditional teaching, characterized by didactic lectures, remains the oldest and is widely employed in many universities globally. Subsequent newer methods, such as problem-based learning and case-based learning rooted in clinical experiences, are variably adopted by universities worldwide, each with its unique ranking. Question-based learning and multidisciplinary learning also demonstrate potential, though their implementation is somewhat more complex and requires robust support.
Conclusion: The dynamic landscape of medical pharmacology education reveals a diverse array of teaching methods, each with its distinctive features and noteworthy points. Traditional lecture-based approaches provide a foundational structure, linking theoretical concepts with experiential learning and fostering collaborative models, teamwork, and comprehensive patient care. Meanwhile, technology-enhanced strategies cater to the needs of the digital generation. The efficacy of each method is context-dependent, influenced by geographical location, cultural factors, and the developmental stage of each method.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله Pharmacology education, Traditional teaching, Problem-based learning, Case-based learning, Question-based learning, Interprofessional education.
نویسندگان مقاله سید علی ضیائی | Seyed Ali Ziai
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

حسن دانشمند | Hassan Daneshmand
Shahid Beheshti University of Medical Sciences
دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

نشانی اینترنتی http://pejouhesh.sbmu.ac.ir/browse.php?a_code=A-10-1597-3&slc_lang=fa&sid=1
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده فارماکولوژی
نوع مقاله منتشر شده مروری
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات