آزمایشگاه و تشخیص، جلد ۶، شماره ۲۶، صفحات ۴۸-۵۶

عنوان فارسی قارچ های دیماتیاسئوس و اهمیت پزشکی آن ها (بخش دوم)
چکیده فارسی مقاله قارچ های دیماتیاسئوس یک گروه هتروژن از ارگانیسم هایی است که در پیگمانتاسیون تیره میسلیوم ها و اسپورهایشان با یکدیگر مشترک هستند. این پیگمانتاسیون در اکثر موارد زیتونی یا قهوه ای تا سیاه رنگ است که مربوط به حضور "دی هیدروکسی نفتالین ملانین" در ساختار دیواره سلولی هایفی یا کنیدی و یا هردوی آن ها می باشد. ریشه یونانی مربوط به این واژه بر طبق نظر pappagianis و Ajello حرف µ یونانی (dema) به معنی bundle (بسته و مجموعه)، band (باند، نوار و زنجیر) و bunch (خوشه و گروه) است و بنابراین استفاده از این واژه (دیماتیاسئوس) برای اشاره به وجود پیگمانتاسیون تیره در این قارچ ها کاربرد نامناسبی است. به هر حال در طی سالیان متمادی این اسم برای اشاره به قارچ های تیره رنگ مورد پذیرش قرار گرفته است. پزشکان و متخصصین آزمایشگاه با ارگانیسم های دیماتیاسئوس در زمینه ها و مفاهیم مختلفی روبرو می شوند. کارشناسان آزمایشگاه معمولا به وظیفه مهمی در امر شناسایی یک ارگانیسم با پیگمانتاسیون تیره مواجه می شوند و اغلب از داده های کلینیکی مرتبط به جز این که محل عفونت را بدانند بهره مند نمی شوند و کلینیسین ها با یک سناریوی کلینیکی روبرو می شوند که اطلاعات میکروبیولوژیکی اندکی از آن به دست می آید که آن هم فقط شامل نتایج آزمایش مستقیم میکروسکپی است که تازه در آن ممکن است حضور ارگانیسم دیماتیاسئوس را نشان داده و یا نداده باشد. برای این که عملکردها در هر دو گروه فوق بهتر و کامل تر انجام گیرد هر دو آن ها تا حدی به اطلاعات مختلفی نیاز دارند، پزشک نیاز دارد که بداند کدام یک از این ارگانیسم ها احتمال دارد در محل خاصی عفونت ایجاد نماید تا برای کنترل و علاج آن تلاش کند در حالی که آزمایشگاه نیاز دارد بداند که چگونه قارچ سیاهی را که در آزمایشگاه رشد کرده است از خیل انبوه این دسته از میکروارگانیسم ها شناسایی کند. با امید به این که این نوشتار برای هردو گروه شغلی مفید باشد، مطالب به گونه ای تنظیم شده است که در بخش اول در ابتدا یک راهکار کلی برای شناسایی قارچ های دیماتیاسئوس ارائه می شود و به دنبال آن شرح و توصیف جزیی تری برای هر کدام از قارچ هایی که به صورت شایع تر به عنوان پاتوژن در کلینیک جدا می شوند آورده شده است. ارگانیسم هایی که فقط به عنوان عوامل ایجاد کننده مایستومای یومایکوتیک شناخته شده اند به صورت جداگانه در نظر گرفته شده اند. بخش دوم دربرگیرنده مباحثی از اپیدمیولوژی، تظاهرات بالینی، تشخیص و درمان برای هر یک از سندروم های کلینیکی مرتبط است. این سندروم های کلینیکی که توسط قارچ های دیماتیاسئوس ایجاد می شوند شامل کروموبلاستومایکوزیس، مایستومای یومایکوتیک و فرم های متنوع فئوهایفومایکوزیس می باشند.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Dematiaceous fungi: clinical aspects
چکیده انگلیسی مقاله The dematiaceous are a heterogeneous group of organisms which include hyphomycetes, coelomycetes, and ascomycetes. Given the large volume of dark etiologic agents, only selected genera/species are included here. These fungi share dark pigmentation resulting from the presence of dihydroxynaphthalene melanin in the cell walls. When invading tissue, dark hyphae may be difficult to visualize with the hematoxylin­eosin stain, but the melanin­specific Masson–Fontana stain facilitates recognition. In culture, melanin imparts colonial pigmentation ranging from buff to pale brown in some species, but predominantly olivaceous to brown to black. While a few of these black moulds may display a mucoid or yeast­like phase, at least initially, most appear filamentous in culture. The number of black moulds reported as etiologic agents continues to escalate with the growing population of immune compromised individuals. When recovered from patient samples, dematiaceous fungi must be evaluated for their clinical significance based upon compatible histopathology as they are common, ubiquitous organisms known to colonize host sites. The correct identification of the myriad etiologic agents by the laboratory is critical for appropriate patient management. We have therefore arranged this manuscript in two sections corresponding to these aims. The first section will provide an outline approach to the identification of selected dematiaceous fungi, followed by a brief description of the salient features for each genus or species including (1) colony growth characteristics and macroscopic morphology, (2) microscopic morphology, and/or (3) biochemical tests. Organisms have been grouped on the basis of their anamorphic or teleomorphic reproductive propagules, although these groupings do not necessarily reflect phylogenetic relationships. Categories of black moulds include the hyphomycetes (that bear their conidia free), the coelomycetes (that bear their conidia within enclosed or semi­enclosed conidiomata, such as pycnidia or acervuli, respectively), and the ascomycetes (that bear their ascoconidia within a variety of ascomata, such as cleistothecia, perithecia, gymnothecia and other intermediate forms). Organisms known to cause only eumycotic mycetoma are considered separately. The second section contains a discussion of the epidemiology, clinical presentation, diagnosis, and treatment issues for each of the clinical syndromes caused by dematiaceous fungi: chromoblastomycosis, eumycotic mycetoma, and the various manifestations of phaeohyphomycosis.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله محمد قهری | mohammad ghahri
imam hossein university, tehran, iran
استادیار دانشگاه امام حسین ع
سازمان اصلی تایید شده: دانشگاه جامع امام حسین (Imam hosseyn university)


نشانی اینترنتی http://labdiagnosis.ir/browse.php?a_code=A-11-25-52&slc_lang=fa&sid=fa
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1834/article-1834-287156.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده قارچ شناسی
نوع مقاله منتشر شده کاربردی
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات