|
|
منظر، جلد ۱۳، شماره ۵۴، صفحات ۶-۱۷
|
|
|
| عنوان فارسی |
جریان‌های احیایی منظر در باغ ایرانی، جستاری در باغ شازده |
|
| چکیده فارسی مقاله |
باغ ایرانی یکی از شاخص‌ترین کهن‌الگوهای معماری ایرانی است که حاصل بینش جریان‌محور انسان نسبت به محیط بوده است. باغ ایرانی نمونه‌ای فاخر از طراحی و توسعۀ احیایی است. اصطلاح «احیایی» فرایندی را تشریح می‌کند که در آن یک سیستم بازسازی، تجدید و یا احیا، منابع ذاتی خود را در برداشته و توسعه‌ای پایدار خلق می‌کند که به هم‌پیوندی نیازهای جامعه و طبیعت می‌انجامد، زیرا راهکارهای موجود در پایداری، تنها به بررسی وضعیت اکوسیستم‌ها در «زمان حال» می‌پرداخت. این موضوع باعث شد تا «تفکر پایداری» از توجه به «بهبود گذشته» جا بماند. تئوری احیایی از دیدگاه‌های فلسفی مبتنی بر مفاهیم «بوم‌شناسانه» وام گرفته و با ریشه دواندن در سیستم‌های اجتماعی و محیطی، مجموعه‌ای گسترده از مفاهیم و رویکردها را هدایت می‌کند. باغ ایرانی «شبکۀ منحصربه‌فرد»، «چندلایه»، «متشکل از سیستم‌های زنده درون یک منطقۀ جغرافیایی» است که محصول تعامل پیچیدۀ «زمان»، «اکولوژی» و «فرهنگ»است. این پژوهش بر این فرض استوار است که باغ شازده مفهوم طراحی و توسعۀ احیایی را در بر دارد. در این راستا هدف مقاله ارزیابی میزان انطباق باغ شازده با چارچوب‌های تعریف‌شدۀ توسعۀ احیایی است. بر این اساس چارچوب تحلیلی لنز به عنوان ابزاری تحلیلی-سنجشی با بهره‌گیری از کاربرگ‌های ارزیابی جهت سنجش و ارزیابی جریان‌های شکل‌دهندۀ توسعۀ احیایی، در شبکه‌ای چندلایه به نام باغ ایرانی به کار گرفته شده است. ارزیابی باغ شازده با چارچوب اجرایی لنز منجر به درک عمیق‌تری از شرایط زیست‌محیطی، اقتصادی و اجتماعی-فرهنگی می‌شود. این واقعیت که اغلب مؤلفه‌های بنیادی موجود در جریان‌های احیایی باغ ایرانی سازنده هستند، به تأیید فرضیۀ ابتدایی در این پژوهش منجر شد. یافته‌های این پژوهش زمینۀ مناسبی برای تلاش‌های احتمالی آینده، جهت تمرکز بر جنبه‌های پایدار باغ ایرانی به عنوان یک الگوی احیایی قابل تکرار در فضاهای شهری است. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
باغ ایرانی، باغ شازده کرمان، توسعۀ احیایی، چارچوب اجرایی لنز، توسعۀ پایدار، جریان‌های احیایی، |
|
| عنوان انگلیسی |
Landscape Regenerative Flows in the Persian Garden, (Case Study: Shazdeh Garden, Mahan, Kerman) |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
Persian Garden is one of the most significant symbols of Iranian architecture, which has been the result-of flow-based approach toward the environment. The Persian Garden is a glorious sample of design and regenerative development. The term "regeneration" describes the process by which a system of reconstruction, renewal, or regeneration incorporates its inherent resources and creates sustainable development. This sustainable development, links the needs of society to nature. Meanwhile, current available strategies in sustainability only investigate the state of ecosystems in the "present" time. This dilemma has caused the "sustainablity" approach to be expressed without focusing on "improvement of the past." The regenerative theory has taken its core ideology from philosophical perspectives, which are based on "ecological" concepts, and, by strengthening its origins in social and environmental systems, it guides a wide range of concepts and approaches. The Persian Garden is a "unique network", "multilayer" product, and is "consisted of living systems within a geographical area"; This product is the result of a complex interaction of "time," "ecology" and "culture." The hypothesis of this research is that Shazdeh Garden reveals the concept of design and regenerative development. In this study, it has been tried to investigate that how Shazdeh Garden have represented the defined frameworks of regenerative development; Accordingly, the analytical framework of the LENSES has been used as an analytical-measurement tool, and evaluation worksheets were utilized in order to measure and evaluate the flows that have shaped the regenerative development in a multi-layered network as Persian Garden. Evaluating Shazdeh Garden with the LENSES executive framework leads to a deeper understanding of the environmental, economic, and socio-cultural situation. As most of the focal points in the regenerative flows of the Persian Garden are constructive, it can be stated that the initial hypothesis of this study has been confirmed. The findings of this study are appropriate basis for possible future investigations in order to focus on sustainable aspects of the Persian Garden as a repeatable regenerative model for urban spaces. |
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
باغ ایرانی, باغ شازده کرمان, توسعۀ احیایی, چارچوب اجرایی لنز, توسعۀ پایدار, جریان‌های احیایی |
|
| نویسندگان مقاله |
امین حبیبی |
عضو هیئت علمی گروه معماری، دانشکدۀ هنر و معماری، دانشگاه شیراز، ایران.
|
|
| نشانی اینترنتی |
http://www.manzar-sj.com/article_128060_34b2c1cd9910bac90bd266ecf2d82b39.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|