|
|
روابط خارجی، جلد ۴، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
نوجهانی‌شدن مجادله‌ای تئوریک؛ از انسان‌محوری به جهان‌محوری |
|
| چکیده فارسی مقاله |
نظریه‌پردازان روابط بین‌الملل به مفهوم جهانی‌شدن به‌صورت روابط بین‌المللی اندیشیده‌اند بدون آنکه توجه داشته باشند که دنیای جهانی‌شده صرفاً رابطه بین «انسان با انسان» نیست و رابطه بین «انسان با محیط» و«محیط با محیط» در فهم ما از جهانی‌شدن نیز حائز اهمیت است. این معضل آنجایی بیشتر رخ می‌نماید که بدانیم به‌طورکلی در نگاه پژوهشگران به جهانی‌شدن، روندها و فرایندها دارای اشکال و محتوای ناقصی است که به «فراگیرنمایی» مفاهیمی تبدیل شده است که آن را به‌عنوان جهانی‌شدن معنا می‌کنیم. این پژوهش ضمن بررسی و نقد نظریه‌های مرتبط با جهانی‌شدن و به‌ویژه نگاه متفکران علم روابط بین‌الملل به آن، نواقص، کاستی‌ها و تقلیل‌گرایی‌های خودساخته را بررسی کرده و از برآیند چنین دیدگاهی به مفهومی نوین، تحت عنوان «نوجهانی‌شدن» دست می‌یابد. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
جهانی‌شدن، انسان‌محوری، جهان‌محوری، نوجهانی‌شدن، دیدگاه سیاره‌ای، |
|
| عنوان انگلیسی |
|
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
جهانی‌شدن, انسان‌محوری, جهان‌محوری, نوجهانی‌شدن, دیدگاه سیاره‌ای |
|
| نویسندگان مقاله |
امیرهوشنگ میرکوشش |
حسین درجانی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://frqjournal.csr.ir/article_123586_37ae56cc4444a8a64de84e317606595a.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|