این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
روابط خارجی، جلد ۵، شماره ۳، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی ایران و قدرت ساختاری غرب
چکیده فارسی مقاله مقاله حاضر معطوف به تبیین رویکرد غرب (امریکا و اتحادیه اروپا) در قبال ایران در 8 سال مصادف با دولت‌های نهم و دهم (1392-1384) است. نویسندگان به بررسی این پرسش پرداخته‌اند که چگونه مجموعه غرب که درگیر بحران عمیق اقتصادی است و قدرت نسبی آن رو به کاهش است، قادر به واردآوردن فشارهای استراتژیک به کشورهایی همچون ایران است؟ از آنجا که سیاست بین‌الملل قلمرو بازی قدرت است، نویسندگان استدلال کرده‌اند که غرب در این دوران قدرت ساختاری خود -به معنای قدرت تعیین قواعد بازی دیگران و شکل‌دهی به انتخاب‌های سایرین- که گونه‌ای انحصاری و نادر از قدرت است را علیه ایران به کار گرفته‌است. ; در این چهارچوب، غرب در قالب تحریم‌ها تلاش کرده تا در چهار ساختار مالی، دانش، امنیتی و تولیدی، دسترسی ایران به منابع مورد نیاز را محدود و در مواردی قطع نماید. از منظر نویسندگان، ساختارهای مالی و تولیدی بیش از سایر ساختارها در این دوره علیه ایران به کار گرفته‌شده‌اند. ; در نهایت نویسندگان استدلال کرده‌اند که با توجه به ماهیت قدرت ساختاری و ناکارآمدی ابزارهای سنتی برای مواجهه با آن، گزینه ممکن و مطلوب پیش‌روی ایران، بهره‌گیری حداکثری از ابزارهای دیپلماتیک و شکل‌دهی به نوعی «تعامل سازنده» با هدف اقناع جامعه بین‌المللی نسبت به اهداف استراتژیک این کشور است. ;
کلیدواژه‌های فارسی مقاله قدرت ساختاری، ایران، غرب، تعامل سازنده، اقناع،
عنوان انگلیسی
چکیده انگلیسی مقاله
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله قدرت ساختاری, ایران, غرب, تعامل سازنده, اقناع
نویسندگان مقاله زهرا توحیدی |


محسن شریعتی‌نیا |


نشانی اینترنتی https://frqjournal.csr.ir/article_123630_83ab8843dbce40c671c4c6f9629afb14.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات