|
|
روابط خارجی، جلد ۸، شماره ۲، صفحات ۰-۰
|
|
|
| عنوان فارسی |
ماهیت تحلیل در سیاست‌خارجی |
|
| چکیده فارسی مقاله |
چرا تحلیلهای ما از سیاست‌خارجی ایران همواره و ازجمله در دوران جمهوری اسلامی، فایده و کارآیی کافی برای دستگاه دیپلماسی ایران نداشته است؟ یک پاسخ آن است که رسیدن به یک مبنای ایرانیِ تجربه‌شده در تحلیلهای سیاست‌خارجی، فقط با اولویت دادن به مصلحت دولت و در این زمان، مصلحت دولت جمهوری اسلامی ممکن می‌شود. اگر بکوشیم به سیاست‌خارجی کشور خود و تحولات سیاست بین‌الملل از موضعی کلی و جهان-باورانه بنگریم، اگر بخواهیم آن را بدون ارتباطی حساسیت‌مند با نهاد دولت خود در نظر بگیریم، اگر آنها را کمابیش مرتبط با دیپلماسی دولتِ موجود کشورمان درنظر نگیریم، به عنوان یک "انسان طبیعی" یا بشریتی عمومی و جهانی به سیاست‌خارجی کشورمان نگریسته‌ایم؛ این داوری و قضاوت از آن‌روست که نمی‌توان همزمان انسانی ملی و جهانی بود، یا نمی‌توان همزمان تصوراتی ملی و جهانی داشت؛ وانگهی، نمی‌توان اول فردی جهانی و سپس فردی ایرانی بود بلکه فقط می‌توان اول ملی یا بومی و سپس جهانی بود. |
|
| کلیدواژه‌های فارسی مقاله |
تحلیل، |
|
| عنوان انگلیسی |
The Nature of Foreign Policy Analysis |
|
| چکیده انگلیسی مقاله |
|
|
| کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله |
تحلیل |
|
| نویسندگان مقاله |
سید جواد طاهایی |
|
|
| نشانی اینترنتی |
https://frqjournal.csr.ir/article_123703_d1c1a203af2786790bcca9c34cd8429b.pdf |
| فایل مقاله |
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است |
| کد مقاله (doi) |
|
| زبان مقاله منتشر شده |
fa |
| موضوعات مقاله منتشر شده |
|
| نوع مقاله منتشر شده |
|
|
|
|
برگشت به:
صفحه اول پایگاه |
نسخه مرتبط |
نشریه مرتبط |
فهرست نشریات
|