آب و فاضلاب، جلد ۳۳، شماره ۲، صفحات ۱۱۹-۱۳۱

عنوان فارسی تأثیر بازچرخانی برکیفیت شیرابه و نرخ تولید بیوگاز در اماکن دفن زباله
چکیده فارسی مقاله این پژوهش مطالعه‌ای بر تأثیر بازچرخانی بر روی آلاینده‌های شیرابه و تولید بیوگاز در سلول دفن در غرب استان تهران بود. بازچرخانی به‌عنوان روشی مؤثر در کاهش آلاینده‌های شیرابه و افزایش تولید بیوگاز مطرح است. در این پژوهش یک ترانشه با ابعاد 5/2*3*3 متر حفر و یک لوله برای برداشت شیرابه در یکی از اضلاع آن جانمایی شد. پارامترهای اندازه‌گیری شده شامل COD، BOD، کدورت، TSS، آمونیوم، فسفات، مس، آهن، کادمیم، سرب و روی بود. به‌منظور ارزیابی تولید بیوگاز، میزان تولید گازهای CH4، H2S و SO2 در چندین مرحله سنجش شد. در ابتدا تولید بیوگاز تولیدی در ترانشه در 7 تکرار سنجش شد. بازچرخانی شیرابه در نسبت‌های 20:1، 10:1، 5:1 و 40:1 انجام شد. مقایسه نتایج نشان داد که در نسبت 20:1 بیشترین کاهش در میزان آلاینده‌های شیرابه اتفاق می‌افتد. در این نسبت بیشترین میزان تولید گازهای CH4، H2S و SO2 به‌ترتیب 50127، 12/21 و ppm23/0 به‌دست آمد. در نسبت 20:1 کاهش در میزان COD، BOD، آمونیوم، فسفات، TSS و کدورت به‌ترتیب برابر 1650 (26 درصد)، 889 (20 درصد)، 1650 (26 درصد)، 10 (23 درصد)، 63 میلی‌گرم بر لیتر (11 درصد) و NTU 2/11 (23 درصد) به‌دست آمد. اگرچه تأثیر بازچرخانی در کاهش آلاینده‌ها به‌خصوص آلاینده‌های آلی مطلوب بود، تصفیه تکمیلی برای مصارف ثانویه پساب موردنیاز بود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله شیرابه، پسماند، بازچرخانی، بیوگاز، فاضلاب،

عنوان انگلیسی Effect of Recirculation on Leachate Quality and Biogas Production Rate in Landfills
چکیده انگلیسی مقاله The present study investigates the effects of recirculation on the leachate pollutions and biogas production in a waste processing in the west of Tehran province, Iran. Recirculation is considered as an effective way in leachate pollutants reduction and biogas production rate increase. For this purpose, a trench with a size of 3*3*2.5 m was dug, and one pipe was applied for sampling. Parameters were examined, including the chemical oxygen demand, biochemical oxygen demand, turbidity, total suspended solids, ammonium, phosphate, copper, iron, cadmium, lead, and zinc. To evaluate the production of gases, the periodical measurements of CH4, H2S, and SO2 were performed. Moreover, biogas production in the trench was measured in seven repetitions. Then, leachate recirculation in the landfill was performed at the leachate volume ratio of 20:1, 10:1, 5:1, and 40:1. Comparison of the results indicated that the recirculation volume ratio of 1:20 maximized the reduction of pollutants. At this volume ratio, the maximum productions of CH4, H2S, and SO2 were obtained to be 50127 ppm, 21.12 ppm, and 0.23 ppm, respectively. The recirculation at the ratio of 20:1 reduced COD, BOD, ammonium, phosphate, TSS, and turbidity by 1650 mg/L (26%), 889 mg/L (20%), 1650 mg/L (26%), 10 mg/L (23%), 63 mg/L (11%), and 11.2 NTU (23%), respectively. Although the effects of recirculation on the reduction of pollutants, particularly organic ones, were found to be satisfactory, complementary treatment is required for the secondary utilization of wastewater.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله شیرابه, پسماند, بازچرخانی, بیوگاز, فاضلاب

نویسندگان مقاله محسن بهنژاد |
دانشجوی دکترا، گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی‌، تهران، ایران

امیر حسام حسنی |
استاد، گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی‌، تهران، ایران

روح اله محمودخانی |
استادیار، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده علوم پزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی‌، تهران، ایران

سید علیرضا حاجی سید میرزا حسینی |
استادیار، گروه مهندسی محیط‌زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط‌زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی‌، تهران، ایران


نشانی اینترنتی https://www.wwjournal.ir/article_153446_45bd18d34865145d0306b669c5f54fcf.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات