این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
صفحه اصلی
درباره پایگاه
فهرست سامانه ها
الزامات سامانه ها
فهرست سازمانی
تماس با ما
JCR 2016
جستجوی مقالات
دوشنبه 5 آبان 1404
جراحی استخوان و مفاصل ایران
، جلد ۱۸، شماره ۴، صفحات ۱۲۷-۱۳۳
عنوان فارسی
مقایسه طول مدت بیدردی در بلوک عصب آگزیلاری با استفاده از «لیدوکائین» یا «مخلوط لیدوکائین و گرانیسترون» در بیماران نیازمند به جراحی آرنج به پایین
چکیده فارسی مقاله
چکیدهزمینه و هدف: برای بلوک عصب از داروهای مختلفی استفاده میشود. تفاوت میان این داروها از نظر اثربخشی و تداوم بیدردی مورد بحث و مطالعه است. در مطالعه حاضر اثربخشی و تداوم اثر ضددردی در بلوک عصب آگزیلاری در بیماران نیازمند به جراحی آرنج به پایین، کاربرد «لیدوکائین» با مخلوط «لیدوکائین وگرانیسترون» مقایسه شد.روش انجام کار: مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی (Randomized Clinical Trail) بود که به صورت «دوسوکور» انجام شد. افراد تحت مطالعه، بیماران کاندید عمل جراحی آرﻧﺞ و زیر آرنج بودند که جهت بلوک عصب آگزیلاری در نظر گرفته شدند. بلوک عصب آگزیلاری به کمک اولتراسونوگرافی با مبدل خطی (linear transducer) و با استفاده از نمای محوری کوتاه (short-axis) و کاربرد تکنیک درونصفحهای (in-plane) انجام شد. بیمار در وضعیت طاقباز (supine) درحالی که بازوی او دور از بدن و به سمت خارج چرخیده بود قرار گرفت. تصویر اولتراسوند بایستی شریان و وریدهای آگزیلاری شاخههای انتهایی شبکه بازویی، تاندون متصل، عضلات دو سر و سه سر و کوراکوبراکیالیس را نشان میداد. از داروی لیدوکائین در گروه اول و از ترکیب داروی لیدوکائین و گرانیسترون در گروه دوم استفاده شد. ابتدا مقدار mg/kg5 لیدوکائین 5/0% همراه با نرمال سالین 9/0% تا 40 سیسی رقیق شد. در گروه اول پس از آغشته کردن سرنگ به اپینفرین 40 سیسی از محلول لیدوکائین تزریق شد. در گروه دوم علاوه بر محلول لیدوکائین مقدار 2 میلیگرم گرانیسترون نیز همزمان به بیماران تزریق شد.یافتهها: 90 بیمار در دو گروه 45 نفری وارد مطالعه شدند. میانگین سن بیماران مورد مطالعه 00/9 ± 48/34 سال بود (58-18 سال). از مجموع بیماران 61 نفر ( 8/67%) مرد و 29 نفر (2/32%) زن بودند. زمان شروع بلوک حسی و حرکتی در گروه دوم (دریافت کننده لیدوکائین و گرانیسترون) به میزان معنیداری از گروه اول (لیدوکائین به تنهایی) کمتر بود (001/0>p). همچنین زمان تداوم بلوک حسی و حرکتی در گروه دوم (دریافت کننده لیدوکائین و گرانیسترون) به میزان معنیداری از گروه اول (لیدوکائین به تنهایی) بیشتر بود (001/0>p). زمان اولین نیاز به مسکن (دقیقه) در گروه دریافت کننده لیدوکائین به میزان معنیداری از گروه لیدوکائین و گرانیسترون کمتر بود (001/0>p).نتیجهگیری: در نهایت یافتههای به دستآمده از مطالعه نشان داد که افزودن گرانیسترون به لیدوکائین میتواند باعث بهبود تمام شاخصهای بیدردی در بیماران شود. همچنین، این ترکیب باعث بلوک حسی و حرکتی در زمان کمتری شده بود و بلوک ایجاد شده تداوم بیشتری داشت.
کلیدواژههای فارسی مقاله
واژگان کلیدی لیدوکایین، گرانیسترون، بیدردی، بلوک اعصاب، بیهوشی ناحیهای،
عنوان انگلیسی
Duration of Analgesia in Axillary Block: Comparison of Lidocaine with Granisetron/Lidocaine Combination
چکیده انگلیسی مقاله
Background: Different medicines are utilized in giving nerve block. The different drugs are usually discussed concerning efficacy and persistence of pain relief. The present study aimed to compare the use of lidocaine alone with granisetron/lidocaine combination in terms of the efficacy and persistence of the analgesic effect, in the axillary block used in patients requiring elbow or below elbow surgery. Methods: A double-blind randomized clinical trial was performed on 90 patients who were candidates for elbow surgery. In this regard, an ultrasonography-guided axillary block was performed by a linear transducer using a short-axis in-plane technique. The first group was given lidocaine, whereas the second group received granisetron/lidocaine combination. First, five mg/kg of lidocaine %0.5 was diluted to 40 ccs with 0.9% saline. In the first group, 40ml of lidocaine solution was injected after dipping the syringe in epinephrine. In the second group, 2 mg of granisetron was injected simultaneous with lidocaine solution.Results: In total, 90 patients entered the study and were divided into two equal groups of 45. The mean age of the patients was 34.48±9.0 years (18-58 years). 61 (67.8%) participants were male and 29 (32.2%) female. The onset time of sensory and motor block in the second group (granisetron/lidocaine combination) was significantly lower, compared to the lidocaine -alone group . Moreover, the continuity of sensory and motor block was significantly higher in the second group. Furthermore, the first analgesic requirement time was significantly lower in the granisetron/lidocaine combination group, compared to the lidocaine- alone group (P< 0.001).Conclusion: The concomitant use of granisetron with lidocaine improved all pain indicators and also led to faster and more continuous sensory and motor blocks .
کلیدواژههای انگلیسی مقاله
واژگان کلیدی لیدوکایین, گرانیسترون, بیدردی, بلوک اعصاب, بیهوشی ناحیهای
نویسندگان مقاله
مژگان سیفی |
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
علی قمیشی |
استادیار، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
شهاب خوشنام |
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
یاسمن خرمی |
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
مجید بوعذار |
دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران.
نشانی اینترنتی
https://www.ijos.ir/article_129308_acf9bbb2a5e3b22a45f5c5ea0693c3fd.pdf
فایل مقاله
فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده
fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به:
صفحه اول پایگاه
|
نسخه مرتبط
|
نشریه مرتبط
|
فهرست نشریات