این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
پژوهش های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش، جلد ۱۲، شماره ۳، صفحات ۵۹-۷۴
عنوان فارسی تأثیر دو نوع فعالیت مقاومتی ست‌های وامانده‌ساز و ست‌های پیکربندی‌شده خوشه‌ای بر پاسخ نشانگرهای زیستی آسیب عضله قلبی در ورزشکاران
چکیده فارسی مقاله ست‌های وامانده‌ساز قدرت و استقامت عضلانی را به‌سرعت بهبود می‌بخشند. ست‌های خوشه‌ای در توسعه بیشینه قدرت و توان کارایی زیادی دارند. تحقیق حاضر با متعادل کردن شاخص حجم و شدت در دو شیوه فعالیت مقاومتی ست‌های وامانده‌ساز و ست‌های خوشه‌ای، پاسخ‌های تروپونین قلبی نوع I با حساسیت بالا (hscTnI)، پپتید ناتریوتیک نوع B (Nt-proBNP)، میزان درک فشار (RPE) و ضربان قلب را بررسی می‌کند. 12 ورزشکار مرد با میانگین سنی 48/2± 16/22 سال داوطلبانه دو نوع پروتکل تمرینی ست‌های وامانده‌ساز و خوشه‌ای را با طرح پیش‌آزمون و پایش 30 دقیقه، 4، 12 و 24 ساعت بعد را مجزا اجرا کردند. هر دو نوع پروتکل شامل 9 حرکت در دامنه شدت (RM10-8) و حجم‌های تمرینی برابر بود. برای ست‌های وامانده‌ساز در سه دور 8 تا 10 تکرار و ست‌های خوشه‌ای 9 دور 2 الی 3 تکرار اجرا شد. در پایش حین تمرین میانگین ضربان قلب دور سوم نسبت به دوم در هر دو شیوه فعالیت کاهش داشت (05/0P<). تنها در دور اول مقدار RPE در شیوه ست‌های خوشه‌ای در مقایسه با وامانده‌ساز با اندازه اثر (60/1=d) کمتر بود (001/0P=). در پایش 24 ساعت بعد از مداخله میانگین hscTnI در هر دو شیوه ست‌های وامانده‌ساز (07/2=d) و خوشه‌ای (61/1=d) افزایش داشت (05/0P<). در پایش 24 ساعت بعد میانگین Nt-proBNP در ست‌های وامانده‌ساز نسبت به تمامی مراحل پایش افزایش داشت، در ست‌های خوشه‌ای این افزایش در مقایسه با سطوح پایه و 30 دقیقه بعد از فعالیت مشاهده شد (05/0P<).در شرایطی که دو شیوه ست‌های وامانده‌ساز و خوشه‌ای دقیق متوازن شوند، تأثیرات ناشی از مداخله آنها بر روی نشانگرهای آسیب عضله قلب نزدیک به هم خواهند بود، جدا از اینکه از چه نوع شیوه‌ای در برنامه تمرینی استفاده شده، بیشترین تأثیر تحرک تمرینی از جانب حجم کلی تمرین است.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله پاسخ‌های تروپونین قلبی نوع I با حساسیت بالا (hscTnI)، پپتید ناتریوتیک نوع B (Nt-proBNP)، ست‌های خوشه‌ای، ست‌های وامانده‌ساز، نشانگرهای آسیب میوکاردیوم،
عنوان انگلیسی The Effect of Two Types of Resistance Training (Concentric Failure Set and Configuration Cluster Sets) on Biomarkers Response of Myocardium Injury in Athletes
چکیده انگلیسی مقاله Failure sets rapidly promote muscle strength and endurance. Cluster sets are highly efficient in developing maximum power and strength. This study equated the volume and intensity indexes in two types of resistance training (failure sets versus cluster sets) to investigated high sensitivity Cardiac Troponin I (hscTnI), N-terminal proBNP (NT-proBNP), rate of perceived exertion (RPE) and heart rate (HR) responses. 12 male athletes (mean age 22.16 ± 2.48 y) voluntarily preformed two types of training protocols (failure sets and cluster sets) separately with pretest and 30 minutes, 4, 12 and 24 hours of posttest. Both protocols consisted of 9 movements in equal training volumes and intensity range (8-10 RM); three cycles of 8 to 10 rep were performed for failure sets and nine cycles of 2 to 3 rep were performed for cluster sets. During the training, the mean HR of the third cycle was lower than the second cycle in both training types (P< 0.05). Only in the first cycle, RPE in cluster sets was lower than the failure sets with the effect size (d=1.60) (P=0.001). 24 hours after the intervention, mean hscTnI increased in both failure (d=2.07) and cluster (d=1.61) sets (P< 0.05). The mean Nt-proBNP in the failure sets was higher 24 hours after the intervention than the other posttests while this increase in the cluster sets was observed only in comparison with the baseline and 30 minutes after the training (P< 0.05). When failure and cluster sets are exactly equated, their intervention effects on myocardium injury markers are close together. No matter what type of training is used in the protocol, the greatest effect of training stimulus belongs to the total training volume.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله پاسخ‌های تروپونین قلبی نوع I با حساسیت بالا (hscTnI), پپتید ناتریوتیک نوع B (Nt-proBNP), ست‌های خوشه‌ای, ست‌های وامانده‌ساز, نشانگرهای آسیب میوکاردیوم
نویسندگان مقاله رسول دخت عبدیان |
دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

علی اصغر رواسی |
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

علی اکبرنژاد |
دانشیار فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

رحمان سوری |
استاد فیزیولوژی ورزشی، دانشکدة تربیت بدنی دانشگاه تهران، تهران، ایران.

نشانی اینترنتی https://www.sportrc.ir/article_122669_2bf4df80e4bf4a8ee3c283646860706b.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات