این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
جامعه شناسی هنر و ادبیات، جلد ۱۴، شماره ۲، صفحات ۱-۲۳
عنوان فارسی تهی‌دست شهری و فقر تجربه فیلم‌ساز ایرانی: تحلیلِ تصویر زندگیِ تهی‌دستان شهری در سینمای ایران دهه ۱۳۹۰
چکیده فارسی مقاله پژوهش حاضر با هدف تحلیل سازوکار روایی سینمای موسوم به «اجتماعی» دهه 1390 صورت‌گرفته است. بدین منظور با تمرکز بر طیفی از آثار پر مخاطب این دهه و مطالعه تحلیلی ساختارهای روایی این آثار تلاش شده است تا یک دسته‌بندی از این نظامات تصویرپردازی ارائه شود. این دسته‌بندی از سطح توصیف فراتر رفته و شرایط امکان آن با تأکید بر نظمی مفهومی با محوریت مفهوم «فقر تجربه» از والتر بنیامین مورد بررسی قرار گرفته است. با مروری بر سازوکارهای روایت‌‌پردازی 19 فیلم از آثار سینمایی دهه 90، هسته‌های روایی این آثار از خلال روش نشانه‌شناسی مورد بررسی قرار گرفت و نشان داده شد که چگونه این نظمِ روایی در خدمت چیزی است که آن را تماشایی کردنِ زندگیِ تهی‌دستان شهری می‌نامیم. در امتداد ژورنالیسم متمرکز بر آسیب‌های اجتماعی که از طریق تحلیل گفتمان‌ مورد بررسی قرار گرفت، فرایند تماشایی کردن با سه استراتژیِ تقدیس، حاشیه‌ای کردن و تقبیح-مجرم‌سازی با زیستِ روزمرۀ فرودستان اقتصادی مواجه می‌شود و در وهلۀ نهایی به‌صورت چیزی در خدمت میلِ جامعۀ مصرفی و جامعۀ تماشا در می‌آید. به بیان دیگر در تبیین وضعیت موجود یک دگرگونی و اعوجاج رخ می‌دهد که حاصل تلاش عامدانه فیلم‌ساز برای ارائه برساختی معیوب از واقعیت یا تصویری تماشایی از زیست تهی‌دستان است. ازاین‌رو خصلت‌های اجتماعی و انتقادیِ ادعاشده در آثار را ازدست‌ می‌دهد و در وهلۀ نهایی به‌نوعی کالای مصرفی صرف تبدیل می‌شود.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله تماشایی کردن،تقدیس،حاشیه‌ای بر متن،تقبیح-مجرم‌سازی،فقر تجربه،
عنوان انگلیسی Urban poor and the poverty of experience in Iranian cinema: An investigation of the urban poor representation in Iranian cinema
چکیده انگلیسی مقاله Background: Portraying the subaltern has always been one of the contradictory notions in the field of art, and dealing with the urban poor is considered an important issue in critical claim. But the main issue here is that the mere inclusion of urban poor as a content in an artwork cannot have critical characteristics, even if the author claims so. The main issue is about the form in which the poor is depicted, and the critical features of a work should be sought in its depiction or narration forms and not necessarily in the represented content. Therefore, if we consider how the urban poor is represented in a general sense and in cinema in specific, we can speak of patterns that establish different relationships with the life of the poor. These representational forms can be evaluated and their relationship with the current situation can be revealed by showing the origins of their emergence.Objectives: The present study was conducted with the aim of analyzing the narrative mechanisms of the so-called "Social Genre`" in Iranian cinema. For this purpose, by focusing on a range of popular Iranian movies in the last decade (2011-2021) and analytically studying the narrative structures of these films, an attempt was made to present a categorization of these imaging systems. This classification goes beyond description and its eventuality has been investigated through a conceptual order centered on the notion of "poverty of experience" in Walter Benjamin`s works.Method: This study is a qualitative research and it was compiled in a mixed methodology. Utilizing the method of Semiotics in the study of Iranian cinema, this research tries to adopt a new approach on social studies. For this purpose, 19 Iranian films between 2011 and 2021 were selected. To analyze the discourse of Iranian journalism in the face of the urban poor in the same period, archives of eight selected newspapers including (Donyaye Ekhtesad, Iran, Keihan, Aftab Yazd, Jame Jam, Resalat, Sharq and Vatan Emoraz) along with online databases related to the press including (Fars, Tasnim, Mehr, Isna, Etemad Online, etc.) were searched with a targeted encounter. In the search for keywords such as poverty, marginalization, day laborer, street hawker, homelessness, and social harm among the mentioned documents,and through the logic of discourse analysis the patterns of representation of urban poor were discussed.Conclusion: Based on the narrative cores of these films, it was depicted that this narrative order serves a conceptual purpose which we call "dramatizing the life of the urban poor". In close relation to the journalism focused on social harms, which was examined through discourse analysis, the process of dramatizing demonsrates itself in three main strategies: the sanctification, marginalization and condemnation-crimination of the urban poor. This is how the Iranian "Social genre`" confronts the daily life of the urban poor in cinema and journalism and it eventuates as something that serves the desire of the consumer society. In other words, in the articulation of the existing situation, a transformation and a distortion occurs, which indicates the filmmaker's deliberate effort to represent a flawed construction of reality or a dramatized image of everyday life of the urban poor. Therefore, the film loses the social and critical features that claims to reflect and in the final instance it becomes a kind of mere consumer good
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله تماشایی کردن,تقدیس,حاشیه‌ای بر متن,تقبیح-مجرم‌سازی,فقر تجربه
نویسندگان مقاله آرش حیدری |
گروه مطالعات فرهنگی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه علم و فرهنگ، تهران، ایران

سارا فرهپور |
گروه طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران

میلاد محبی |
گروه طراحی شهری، دانشکده معماری و شهرسازی، دانشگاه شهید رجایی، تهران، ایران

نشانی اینترنتی https://jsal.ut.ac.ir/article_92663_4a2754072be381d4a2ca9fb2d669b7a0.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات