مهندسی عمران امیرکبیر، جلد ۴۵، شماره ۱، صفحات ۸۱-۹۶

عنوان فارسی اثر بتن خودتراکم بر رفتار اتصالات خارجی تیر- ستون بتنی
چکیده فارسی مقاله در این پژوهش، رفتار اتصالات خارجی بتنی ساخته شده از بتن معمولی (NC) و خودتراکم (SCC) مورد بررسی قرار گرفته است. عامل­های مورد بررسی شامل نوع خم میلگردهای طولی تیر، میلگردهای عرضی هستۀ اتصال و نوع بتن مصرفی هستند. مطالعه رفتار اتصال تحت اثر عامل­های مورد نظر در دو بخش آزمایشگاهی و تحلیلی بررسی شده است. در بخش آزمایشگاهی، تعداد 10 نمونه اتصال خارجی بتنی با مقیاس 2/1 ساخته شده و تحت اثر نیروی محوری ثابت در ستون و بارگذاری رفت و برگشتی در تیر آزمایش شده است. در بخش تحلیلی، نمونه­های مورد نظر با استفاده از نرم­افزار ABAQUS مدل سازی و تحلیل شده اند. ظرفیت­های به دست آمده از روش تحلیلی برابری خوبی با نتایج آزمایشگاهی دارند. نتایج تحقیق نشان می­دهد که استفاده از بتن خودتراکم علاوه بر سهولت در اجرا، موجب افزایش کارایی و شکل پذیری اتصال و افزایش چسبندگی بتن با میلگرد می­شود. برای استفاده از کارایی بتن خودتراکم، اجرای آن در تمام اتصال ضروری نیست و می­توان از آن فقط در ستون یا در محدوده هسته استفاده نمود. از طرف دیگر، افزایش مقاومت بتن در صورت ثابت بودن درصد آرماتور مقطع می­تواند موجب تغییر سازوکار شکست اتصال از حالت برشی در هسته به حالت خمشی در تیر شود. 
کلیدواژه‌های فارسی مقاله

عنوان انگلیسی Effect of Self-Consolidating Concrete on Beam-Column Exterior Joints
چکیده انگلیسی مقاله In this research, behavior of exterior concrete beam-column joints made of normal concrete (NC) and self-consolidating concrete (SCC) is investigated. The variables include the type of beam longitudinal bar anchorage in joint, transverse reinforcement of joint and strength of concrete. Experimental and analytical investigation of joint behavior is carried out. In the experimental part, 10 semi-scale exterior beam-column joints were manufactured and subjected to a constant column axial load and beam quasi-static cyclic load. In the analytical part, the ABAQUS software is used for modeling and analyzing of test specimens. Based on the results, the experimental and analytical joint capacities are in good agreement. Results show that using self-consolidating concrete in joints, apart from easier concrete placement, can increase the workability and ductility of connection and result in a better bond with reinforcing bars. Also, by increasing the concrete strength, the failure mechanism of a connection may change from shear failure in joint to flexural failure in beam.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله

نویسندگان مقاله حمید شیرازی |


محمدرضا اصفهانی | mohammad reza



نشانی اینترنتی http://ceej.aut.ac.ir/article_18_2dd9eb0653cbf9555955645ebf686b4a.pdf
فایل مقاله اشکال در دسترسی به فایل - ./files/site1/rds_journals/1243/article-1243-274035.pdf
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات