این سایت در حال حاضر پشتیبانی نمی شود و امکان دارد داده های نشریات بروز نباشند
فقه و اصول، جلد ۴۱، شماره ۱، صفحات ۰-۰
عنوان فارسی مبنای مسؤولیت مدنی یا ضمانِ ناشی از تخلّف از اجرای تعهّد
چکیده فارسی مقاله مسؤولیت مدنی به معنای تعهّد به جبران خسارت به دو قسم مسؤولیت قراردادی و مسؤولیت قهری تقسیم می‌شود. تفاوت این دو در وجودِ رابطه قراردادی میان دو طرف قبل از ایراد خسارت است. این که تفاوت یاد شده منشاء فرق اساسی در مبنا و آثار دو نوع مسؤولیت می‌شود مورد اختلاف بین حقوقدانان است. نظریه جا افتاده، منشأ مسؤولیت قراردادی را اراده صریح یا ضمنی دو طرف عقد و منشأ مسؤولیت قهری را حکم قانون‌گذار می‌داند. همین تفاوت باعث می‌شود دامنه مسؤولیت در مسؤولیت قراردادی تابع اراده دو طرف قرار گیرد و آنان بتوانند گستره تعهّد به جبران خسارت را بر فرض تخلّف از محدوده قانون، فراتر یا محدودتر سازند. نظریه جدیدتر، این تفاوت را انکار و سایر تفاوت‌ها را امور فرعی قلمداد می‌کند. مقاله حاضر دیدگاه نخست را تقویت می کند و نگارنده معتقد است چون منشأ مسؤولیت قراردادی اراده طرفین عقد است پس آنان می‌توانند با اراده صریح یا ضمنی خود، مسؤولیت را شدیدتر یا خفیف‌تر از آنچه در مقررات آمده قرار دهند و این توافق برخلاف احکام امری شارع و قانون‌گذار نیست. کلید واژه ها: مسؤولیت مدنی، مسؤولیت قراردادی، نقض قرارداد، اجرای تعهّد.
کلیدواژه‌های فارسی مقاله
عنوان انگلیسی The Basis for Civil Responsibility or Liability Resulting from the Failure to Fulfill a Commitment
چکیده انگلیسی مقاله Civil responsibility, meaning to undertake to compensate the damage, is divided into two types of conventional and natural responsibility. The difference of these two lies in the existence of a conventional relation between the two sides before infliction of damage. That the above-mentioned difference becomes the origin for a dramatic difference in the basis and outcomes of the two types of responsibility is controversial among the jurists. The well-known view considers the origin of conventional responsibility to be the explicit or implicit intention of the two sides of convention and the origin of natural responsibility to be the ruling ordained by the legislator. This difference makes the domain of responsibility in the conventional responsibility subject to the intention of the two, enabling them to expand or restrict the extent of their commitment to the compensation of damage in case of violating the law. The more recent view denies this difference and considers other differences as peripheral. The present article highlights the first viewpoint and the author believes that since the origin of conventional responsibility is the intention of the two sides, they can assume the responsibility to be bigger or smaller that what is asserted in rules and that this agreement is not against the imperative rulings of the law-maker or the legislator. Keywords: civil responsibility, conventional responsibility, violation of contract, fulfillment of commitment.
کلیدواژه‌های انگلیسی مقاله
نویسندگان مقاله سیدحسن وحدتی شبیری |


نشانی اینترنتی https://jfiqh.um.ac.ir/article_25561_4c8db22435cb0b01f9a6698bd66e7d28.pdf
فایل مقاله فایلی برای مقاله ذخیره نشده است
کد مقاله (doi)
زبان مقاله منتشر شده fa
موضوعات مقاله منتشر شده
نوع مقاله منتشر شده
برگشت به: صفحه اول پایگاه   |   نسخه مرتبط   |   نشریه مرتبط   |   فهرست نشریات